SlideShow

Eye GIF - Scary Dark Eyes GIFs
0

Ένα βράδυ σαν τα άλλα


Όπως κάθε βράδυ, έτσι και εχτές έπεσα αργά για ύπνο. Οι γονείς μου είχαν ήδη. 

Ξάπλωσα στο κρεβάτι και έκλεισα το φως. 

Τότε άκουσα μικρά χτυπήματα. Σα να περπατούσε κάποιος μικροσκοπικός άνθρωπος στο παρκέ. Άναψα αμέσως το φως και κοίταξα γύρω γύρω το δωμάτιο. Όλα φαινόταν φυσιολογικά. Ο ήχος δεν ακουγόταν πια. 

Έσβησα το φως και έκλεισα τα μάτια. Τότε ακούστηκε και πάλι ο ίδιος ήχος!

Άναψα το φως και σηκώθηκα όρθιος. Ο ήχος δεν ακουγόταν πια, αλλά είχα την αίσθηση ότι κάποιος με παρακολουθεί. Ότι δεν ήμουν μόνος στο δωμάτιο. Το έχετε νιώσει κι εσείς αυτό το συναίσθημα, έτσι δεν είναι;

Κοιταξα πρώτα κάτω από το κρεβάτι. Τίποτα. Καθώς σηκώθηκα, το βλέμμα μου έπεσε στη ντουλάπα. Ήξερα ότι έπρεπε να την ελέγξω, αλλά με όλες αυτές τις ιστορίες που είχα διαβάσει, φοβόμουν να το κάνω. Ποιος ξέρει τι μπορεί να κρυβόταν εκεί μέσα. 

Σκέφτηκα να πάω να ξυπνήσω τους γονείς μου. Αλλά τι να τους έλεγα; Τελικά βρήκα τη δύναμη και άνοιξα τη ντουλάπα. Όλα φυσιολογικά. 

Τότε άκουσα για τρίτη φορά το θόρυβο. Όχι δεν ερχόταν από το πάτωμα. Τον άκουγα από το παράθυρο. Σαν να το ακουμπούσε κάτι. Κλαδί από δέντρο; αναρωτήθηκα... Δε γίνεται... Δεν έχουμε τόσο ψηλά δέντρα στην αυλή. Πετραδάκια που φέρνει ο άνεμος; Όχι, δε φυσούσε καθόλου. 

Όσο έκανα αυτές τις σκέψεις πλησίαζα δειλά δειλά το παράθυρο. 

Τότε, ξαφνικά, το φως άρχισε να τρεμοπαίζει! Ο θόρυβος έγινε πιο έντονος κι εγώ πάγωσα από το φόβο μου!

Το παράθυρο άνοιξε με δύναμη, σα να έσπασε και μέσα μπήκε ένα απόκοσμο πλάσμα, που πιο τρομακτικό δεν είχα δει ούτε στο καλύτερο θρίλερ. 


Βγάζοντας μια κραυγή τρόμου έτρεξα στους γονείς μου. Τους ξύπνησα και τους είπα βιαστικά τι είχε γίνει. Είναι μέσα στο δωμάτιό μου τους έλεγα ξανά και ξανά. Είναι μέσα στο δωμάτιό μου! 

Ο πατέρας μου έτρεξε στο δωμάτιό μου, ενώ η μητέρα μου προσπαθούσε να με καθησυχάσει. 

Τελικά, στο δωμάτιό μου όχι μόνο δεν ήταν κανείς αλλά και το παράθυρο ήταν κλειστό και κλειδωμένο από μέσα. 

Μετά πολλά κατάφερα και κοιμήθηκα. Ίσως όντως να ήταν ένας κακός εφιάλτης, όπως προσπαθούσαν να μου εξηγήσουν οι γονείς μου. 

Ξύπνησα όμως από τον ίδιο θόρυβο. Κρύφτηκα κάτω από το πάπλωμα όταν άκουσα τη ντουλάπα να ανοίγει σιγά σιγά. 

Έβγαλα λίγο το κεφάλι μου έξω από το πάπλωμα, ίσα ίσα να μπορώ να δω. Ορκίζομαι ότι είδα το ίδιο πλάσμα να μου χαμογελάει και να μου κάνει νόημα με το δάχτυλο να μη μιλήσω. Και τότε η πόρτα της ντουλάπας έκλεισε... 

Τι ήταν τελικά αυτό; Πραγματικότητα ή φαντασία; Να ξαναμιλήσω στους γονείς μου; 


Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Θεόφιλο για την ιστορία που μας έστειλε 



Διαβάστε επίσης:



0

Από την τηλεόραση



Κάθισα στο καναπέ κι άνοιξα την τηλεόραση. Είχε βραδιάσει. Στο σπίτι ήμουν μόνος. 

Μετά από λίγο σηκώθηκα και πήγα στη κουζίνα να πάρω ένα ποτήρι νερό. 

Όταν επέστρεψα η τηλεόραση έπαιζε διαφορετικό κανάλι από αυτό που έβλεπα. Παράξενο, σκέφτηκα. 

Έβαλα πάλι την εκπομπή που παρακολουθούσα, αλλά μετά από δύο - τρία λεπτά η τηλεόραση άλλαξε κανάλι από μόνη της. 

Τσέκαρα το τηλεκοντρόλ, μήπως το πάτησα κατά λάθος. Όχι. Το είχα αφήσει στο τραπεζάκι μακριά από μένα. 

Πήρα το τηλεκοντρόλ για να αλλάξω και πάλι κανάλι. Πριν προλάβω όμως, χάθηκε η εικόνα κι άρχισαν να παίζουν τα γνωστά "παράσιτα", που εμφανιζόταν παλιά, όταν δεν είχες καλό σήμα. 

Άρχισα να αλλάζω κανάλια, αλλά παντού έβλεπα τις πυκνές ασπρόμαυρες γραμμές και τελείες. 

Μέχρι που μέσα στα παράσιτα εμφανίστηκε μια σκιά, σαν ένα μαύρο ανθρώπινο περίγραμμα κεφαλιού, χωρίς χαρακτηριστικά (μάτια, μύτη, στόμα κτλ). 

Σε όποιο κανάλι κι αν το έβαζα έβλεπα αυτή την απόκοσμη φιγούρα. Ένιωθα σα να με κοιτούσε. 

Προσπάθησα να κλείσω τη τηλεόραση αλλά δεν υπάκουσε. Παρέμενε ανοιχτή. 

Την έβγαλα από τη πρίζα. ΤΙΠΟΤΑ! Δεν έσβησε... 

Τότε άκουσα μια παραμορφωμένη φωνή να μου λέει : Άφησε με να μπω, άφησε με... 

Πήρα το κινητό μου για να τραβήξω βίντεο, να το έχω ως απόδειξη όλο αυτό. Δυστυχώς μέχρι να ενεργοποιήσω τη κάμερα, η τηλεόραση έκλεισε. 

Το ίδιο βράδυ, όταν ξάπλωσα να κοιμηθώ, άκουσα ένα ήχο σαν κάποιος να χτυπούσε ένα τζάμι.... Ίσως όμως να ήταν και η ιδέα μου. 

Τι πιστεύετε ότι μπορεί να συνέβη; 




Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Πασχάλη για την ιστορία που μας έστειλε.




Διαβάστε επίσης:




Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com  για να την δημοσιεύσουμε.


5

Η νέα συνάδελφος


Πριν ένα μήνα ήρθε στο γραφείο μας, μια νέα συνάδελφος. Πρόσχαρη και χαμογελαστή. Από την αρχή πίστεψα ότι θα τα πάμε καλά. Προσφέρθηκα να τη βοηθήσω δείχνοντας πως λειτουργούμε στη δουλειά, τις απαιτήσεις κτλ.

Όταν σχολάσαμε, ένιωθα χάλια. Είχα χάσει τη διάθεσή μου, ένιωθα ότι θα σωριαστώ στο πάτωμα, πως δεν είχα τη δύναμη να φτάσω στο σπίτι. Θυμάμαι ότι κοιμόμουν μέχρι αργά το απόγευμα αλλά ακόμη και το βράδυ ήμουν κομμάτια.

Το επόμενο πρωί ξύπνησα μια χαρά. Αλλά και πάλι, μόλις μεσημέριασε άρχισα να νιώθω χάλια. Σαν να μην είχα πια ενέργεια να σταθώ όρθια.

Για να μην πολυλογώ, η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε όλη την εβδομάδα. Γι' αυτό το λόγο ζήτησα άδεια και αποφάσισα να κάνω κάποιες ιατρικές εξετάσεις. Ευτυχώς είχε έρθει η νέα συνάδελφος, έδειχνε ότι μαθαίνει πολύ γρήγορα και έτσι θα μπορούσε να καλύψει το κενό που θα άφηνα με την άδεια.

Οι εξετάσεις μου δεν έδειξαν τίποτα. Και η αλήθεια είναι ότι την εβδομάδα που δεν πήγαινα στη δουλειά ένιωθα καταπληκτικά.

Τη τελευταία μέρα της άδειάς μου, μου τηλεφώνησε η νέα συνάδελφος του γραφείου για να με ρωτήσει πως είμαι και πως βγήκαν οι εξετάσεις. Πολύ ευγενικό εκ μέρους της είναι η αλήθεια. Κανένας άλλος από την δουλειά δεν ενδιαφέρθηκε να δει τι κάνω.

Καθώς μιλούσαμε στο τηλέφωνο κανονίσαμε να βγούμε το απόγευμα για ένα καφεδάκι. Όντως βρεθήκαμε, αλλά μετά από καμιά ώρα που ήμασταν μαζί, άρχισα να νιώθω κακοδιάθετη και ότι πάλι είχα χάσει όλη μου την ενέργεια. Ζήτησα συγγνώμη και έφυγα.

Το ίδιο βράδυ έπεσα νωρίς για ύπνο. 

Καθώς είχα ξαπλώσει και είχα σβηστό το φως, σε εκείνη τη φάση, ξέρετε, που νιώθεις ότι σε παίρνει ο ύπνος και σβήνουν όλα γλυκά γύρω σου, ένιωσα σα να υπήρχε κάποιος στο δωμάτιο. 

Άνοιξα τα μάτια και μες στο σκοτάδι διέκρινα τη μορφή της νέας μου συναδέλφου να στέκεται όρθια δίπλα μου! Προσπάθησα να κουνηθώ αλλά δε μπορούσα! Κάτι περίεργες μορφές σα πλοκάμια, διακρίνονταν να βγαίνουν από το σώμα της και να ακουμπάν το δικό μου... Ένιωθα ότι θα πεθάνω. Δε μπορούσα να κάνω τίποτα, ούτε καν να αναπνεύσω. Παρακαλούσα μόνο το Θεό να με σώσει.

Το μόνο που θυμάμαι μετά από αυτό, είναι να ξυπνάω απότομα, παίρνοντας  μια βαθιά ανάσα. Ήταν ένα όνειρο;

Έτρεξα στο μπάνιο να ρίξω λίγο νερό στο πρόσωπό μου. Αυτό που είδα στο καθρέφτη, με ανησύχησε. Το πρόσωπό μου έδειχνε απίστευτα κουρασμένο και γερασμένο. Σα να ήμουν 60 χρονών και, ενώ είμαι 28. Τα μάτια μου ήταν σα να είχα να κοιμηθώ μέρες...

Δε ξέρω τι συμβαίνει... Δε ξέρω τι να κάνω... Δε ξέρω που να απευθυνθώ...

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Γεωργία για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:




Δημοφιλείς:






Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com  για να την δημοσιεύσουμε.

0

Το τηλεφώνημα


Χτες το βράδυ μου συνέβη κάτι πολύ περίεργο και είπα να το μοιραστώ με εσάς. Ίσως έχετε πάθει κάτι αντίστοιχο ή έχετε ακούσει από κάποιον άλλο κάτι παρόμοιο.

Περίπου στις εφτά το απόγευμα, ενώ έβλεπα τηλεόραση, χτύπησε το τηλέφωνό μου. Επειδή με πήραν με απόκρυψη, το σκέφτηκα λίγα δευτερόλεπτα πριν απαντήσω. Τελικά το σήκωσα.

Πριν προλάβω να πω οτιδήποτε, άκουσα μια γυναικεία φωνή να μιλάει. Έλεγε συνέχεια: "Μικρούλα να προσέχεις αύριο. Το πρωί κοίτα καλά την ανατολή. Θυμήσου να προσέχεις".

Η φωνή ακουγόταν με παράσιτα και όσο κι αν ρώτησα ποιος είναι, η γυναικεία φωνή έλεγε το ίδιο: "Μικρούλα να προσέχεις αύριο. Το πρωί κοίτα καλά την ανατολή. Θυμήσου να προσέχεις".

Και μετά έκλεισε. 

Περίεργο σκέφτηκα. Αλλά το πιο περίεργο έγινε σήμερα το πρωί. 

Ξύπνησα, ετοιμάστηκα και έφυγα για να πάω στη δουλειά. Βγήκα από τη πολυκατοικία και ήμουν έτοιμη να περάσω απέναντι το δρόμο. Στο σημείο που βρισκόμουν είχε παρκάρει ένα φορτηγό και, καθώς είχε βγει ο ήλιος, η ορατότητα ήταν περιορισμένη. 

Πριν βγω στο δρόμο, μου ήρθε στο μυαλό το τηλεφώνημα που δέχτηκα. Η γυναικεία φωνή που μου έλεγε: "Μικρούλα να προσέχεις αύριο. Το πρωί κοίτα καλά την ανατολή. Θυμήσου να προσέχεις".

Σταμάτησα μηχανικά και τότε πέρασε ξυστά μου ένα αυτοκίνητο με μεγάλη ταχύτητα, που δε το είχα παρατηρήσει λόγω της κακής ορατότητας. Αν δεν είχα σταματήσει μπορεί να ήμουν νεκρή τώρα.

Σκέφτομαι συνέχεια τη γυναικεία φωνή. Έμοιαζε πολύ με τη φωνή της μητέρας μου. Επίσης η μητέρα μου πάντα με αποκαλούσε "μικρούλα". Το θέμα όμως είναι ότι η μητέρα μου πέθανε πριν πέντε χρόνια.

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας για την ιστορία που μας έστειλε.




Διαβάστε επίσης:










Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com  για να την δημοσιεύσουμε.