Το περιστατικό αυτό συνέβη την Κυριακή του δημοψηφίσματος.
Το σπίτι μου είναι σε μια κατηφόρα και δίπλα μας ακριβώς βρίσκεται μια εκκλησία. Εκείνο το απόγευμα γινόταν μία βάφτιση. Μόλις γυρίσαμε από την κάλπη είδα αυτοκίνητα απ’ έξω. Είχαν κέτερινγκ. Είδα την αδερφή μου μέσα να ετοιμάζει τον μπουφέ - δουλεύει στην εταιρεία κέτερινγκ που είχε αναλάβει τη βάφτιση- και πήγα να την βοηθήσω.
Όταν έφτανε η ώρα 7 (που ήταν και η βάφτιση), πήγα στο σπίτι. Κατά τις 11 παίρνει τον μπαμπά και του λέει ότι ήθελαν ρεύμα, γιατί τελείωσε η δεξίωση και έφυγε ο παππάς. Μου ρίχνουν καλώδιο και το βάζω στην πρίζα. Ανεβαίνω στην εκκλησία να βοηθήσω. Ήταν άλλα δυο γκαρσόνια μαζί της που μάζευαν τα πράγματα.
Και τώρα αρχίζουν τα περίεργα. Χαμηλός φωτισμός… Μαζεύαμε όλοι για να τελειώσουν γρήγορα… κόντευε μάλλον 12. Δεν είχα κινητό μαζί. Ακούω από μακριά να με φωνάζουν. Νόμιζα ότι ήταν ο μπαμπάς από το σπίτι. Δεν απάντησα. Ρωτάω τα παιδιά αν με φώναξε κανείς. Όχι μου λένε. Λέω, δεν ακούσατε τίποτα; Όχι. Το παραβλέπω. Μπορεί να ήταν και η ιδέα μου.
Τελειώσαμε κατά τη μια.
Φτάσαμε στο σπίτι με την αδερφή μου. Ξαπλώσαμε. Έβαλα ταινία και στο διπλανό κρεβάτι αποκοιμήθηκε η αδερφή μου. Πήγε 4 το πρωί. Είχε λιγάκι ζέστη και δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Ακούω βήματα έξω στη σκάλα τη σιδερένια, έξω από το παράθυρο μου. Ήταν πολλά και γρήγορα τα βήματα. Από κάτι που ζύγιζε μέχρι και 30-40 κιλά. Ήταν βαριά βήματα δηλαδή.
Σκέφτηκα ότι θα ήταν κανένα σκυλί. Με παίρνει ο ύπνος. Κατά της 5 παρά ξυπνάω με ένα περίεργο αίσθημα φόβου. Σα να μην μπορούσα να κουνηθώ. Κάτι δε μου πήγαινε καλά! Ένιωθα ότι ήταν κάποιος έξω από το παράθυρο. Και δεν μπορούσα να αντιδράσω. Μούδιασα ολόκληρη από τον φόβο μου μέσα στον ύπνο μου. Σκέφτηκα ότι είχα αφήσει το παράθυρο ανοιχτό. Σηκώθηκα και το έκλεισα. Σκέφτηκα ότι δεν φορούσα το κομποσκοίνι μου. Το είχα αφήσει στον πάνω όροφο… Ξανακοιμήθηκα.
Το πρωί μου λέει η μαμά: «Κάποιος χτυπούσε την πόρτα της γιαγιάς χθες το βράδυ». Ωχ… τι γίνεται εδώ πέρα, σκέφτηκα. Έκανα τις δουλειές μου, και βρήκα τη γιαγιά το απόγευμα να κάθεται στη βεράντα. Τη ρώτησα τι ώρα έγινε. Μου είπε 5 παρά, πριν χαράξει. Την ρώτησα αν άκουσε το θόρυβο στη σκάλα. Όχι μόνο την πόρτα, μου απάντησε. Τρία διπλά χτυπήματα είπε. Άναψε τα φώτα, και τράβηξε λίγο πάνω το παντζούρι, κοίταξε έξω, κανείς. Ρώτησε ποιος είναι, και φυσικά κανείς δεν απάντησε.
Η γιαγιά μένει σε μια μικρή γκαρσονιέρα δίπλα ακριβώς στο σπίτι. Και μοιραζόμαστε την ίδια βεράντα. Η σκάλα είναι δίπλα στο σπιτάκι της. Και μπροστά σχεδόν από το δικό μου παράθυρο. Αυτή θα άκουγε την σκάλα κι εγώ σίγουρα την πόρτα… Αλλά αυτό δε συνέβη.
Επίσης το ίδιο σκηνικό έχει επαναληφθεί. Δηλαδή να της χτυπάει κάποιος την πόρτα τα μεσάνυχτα. Μόνο μία φορά είδε έναν να περπατάει προς τον δρόμο με σηκωμένο τον γιακά. Ήρεμος. Ήταν όλα μαύρα όμως. Δεν είδε τίποτα άλλο. Παρά μόνο ότι ήταν ψηλός άνδρας.
Και μία ακόμη αναφορά για την εκκλησία μας: Ένας θείος μου πριν πεθάνει, είχε δει αργά το βράδυ να βγαίνει από την εκκλησία ένας γαμπρός και μία νύφη. Σα να ήταν σε γάμο…
Επίσης σε άλλη μια αναφορά του, είχε δει μικρά φωτάκια να αιωρούνται κυκλικά στο ιερό της εκκλησίας. Πέθανε Μάιο του 1991… Έμενε λίγο πιο κάτω από μας
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Βάσω για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Ξενοδοχείο από το πουθενά
Νυχτερινή βάρδια
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
22 σχόλια:
panagia moy ayti h istoreia egine sta alitheia??
Ισως να ηταν ο εξω απ εδω ή κάποιος άλλος δαίμονας που προσπαθούσε να σας ξεγελασει ωστε να του ανοιξετε.καλο ειναι να φερετε παπα να ριξει λιγο αγιασμο κ να πει καποια προσευχη.
Ναι. Αλήθεια, έχω βάλει κάμερα του υπολογιστή εξω, που βλέπει την πόρτα της γιαγιάς, αλλα πρέπει να έχω φως αναμμένο, αλλιώς δεν καταγράφει. Χρειάζομαι νυχτερινής λήψης. Θα πάρω με την πρώτη ευκαιρία. Καλά αν ειναι καμια σκιά η τπτ περίεργο, θα τρελαθώ!!
Πάντως απο το χειμώνα μέχρι τώρα 4 φορές έχει χτυπήσει. Τι να πω;; Δεν ξέρω. Ελπίζω να γράψει κάτι. Θα το μοιραστώ εννοείται!
Πάντως όταν με ρώτησε η γιαγιά τι ήταν. Της είπα ο χάρος!! Ποτε δν ξέρεις.. Εξάλλου ειναι 100 πλέον. Κι επίσης μπορεί να εμφανιστεί με οποιονδήποτε τρόπο κ μορφή. Κ δν το έχει ακούσει κανεις. Ενώ είναι ακριβώς δίπλα κ ολα ακούγονται.. Αν κ της το πέταξα αυτό μεταξύ σοβαρού και αστείου!!
vaso exeis fb mipos mporoyme na milisoyme???
Ποιος με ρωτάει; Πάντως έτσι δημόσια δεν μπορώ να δώσω.
ΚΑΛΑ ΜΟΥ ΣΗΚΩΘΗΚΕ Η ΤΡΙΧΑ ΠΑΝΤΩΣ ΚΟΠΕΛΙΑ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΘΑΡΡΑΛΕΑ ΑΛΛΟΣ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΧΕ ΚΛΑΣΕΙ ΠΟΜΟΛΑ
Όταν συμβαίνει κάτι και είσαι ανυποψίαστος, δεν καταλαβαίνεις και πολλά για να φοβηθείς.. Εξάλλου πίστευα ότι ήταν η ιδέα μου.. Απλά κάποια άτομα μπορεί να διαισθάνονται περισσότερα, άλλα πάλι όχι. Εγώ περιμένω να δω τι θα γράψει η κάμερα, και τι θα πει η γιαγιά. Αν δν γράψει τπτ, τότε ίσως να ειναι η ιδέα της, ή ίσως να της χτυπάει κάτι από μεσα. Γενικά όταν είσαι μωρο ή ηλικιωμένος η ψυχή ειναι πιο ανοιχτή θεωρώ. Δλδ δέχεται άλλα πράγματα που εμείς σε ενδιάμεσες ηλικίες δε μπορούμε ή δε θέλουμε να τα δούμε. Οπότε φοβήθηκα μόνο στο σημείο που ένιωθα ότι κάποιος ήταν εξω από το παράθυρο. Κανονικά θα έπρεπε να ειχα φοβηθεί στην προηγούμενη ιστορία αν τη διάβασες. Εκεί κοιμήθηκα κανονικά στο δωμάτιο μου. Αν κ πάντα μας χάλαγε ψυχολογικά εκείνο το σπίτι. Οι άνθρωποι είναι πολυδιάστατα όντα. Δλδ επικοινωνούμε με άλλες χρονικές διαστάσεις, ή με διστασεις που βρίσκονται τα φαντάσματα, οι ψυχεις, οι δαίμονες κλπ. Απλά εκπαιδευτήκαμε να τα παραβλέπουμε ολα αυτά κ να βγάζουμε τους άλλους τρελους!!! Μας έχουν μάθει να μην τα δεχόμαστε λες κ δν είναι κομμάτι της ζωής μας ολα αυτά. Αν ακούσεις τους παλιούς ζούσαν με ολα αυτά τα περίεργα. Ειδικά στα χωριά. Κ τα λενε μέχρι κ σήμερα. Αυτοί γτ δν είναι τρελοι; Επειδή τα είχαν δει πολλά άτομα του χωριού. Απλά!
kane add vaso tselios eyaggeloydhis kane me add na milisoyme perimeno!
Δε σε βρίσκω, κάτι γράφεις λάθος!
ok ena lepto https://www.facebook.com/stelaras.evageloudhs
Tseelioss EVageloudhs ok??
Βάσω περιμένουμε το βίντεο από την κάμερα αν γράψει κάτι!
Παιδιά οποίος θελισει βοιθια μπορώ να τον βοιθισω είμαι πνευματικιστης μπορω να σας βοιθισω οποίος ενδιαφέρεστε μπορεί να μ ζιτισει το εμαιλ καλή σας συνέχεια!!!
Ο τροπος με τον οποιο γραφετε τη λεξη βοηθησω η ζητησει ειναι μερος του πνευματισμου;
Τελικά είχε καμιά συνέχεια ή υπόθεση; Πολύ καλή ιστορία!!!
Γιάννη... Επειδή είχε περάσει πολύ καιρός να χτυπήσει κάποιος την πορτα της γιαγιάς, σταμάτησα την κάμερα. 1ον γτ μπήκε χειμώνας κ έχω το καλώδιο περασμένο απο το παράθυρο, κ κατεβασμένο το παντζούρι κ την σιτα, κ 2ον γτ δεν χτυπούσε κανένας! Αλλα πριν δυο βδομάδες χτύπησε, κ δεν έγραφα... Με έχει φάει το κρύο. Δε γίνεται! Ψάχνω για ασύρματη κάμερα. Αν βρω κάτι φθηνό θα πάρω. Αλλά μετά από αυτό ο αδερφός μου έβαλε προβολεα με φωτοκύτταρο. Αν ειναι κάποιος να ανάψει κ να φυγει. Δν ξέρω αν ειναι κάποιος ή αν η γιαγιά έχει παραισθήσεις. Ειλικρινά τώρα... Το συζητάμε όλοι εδώ. Κ στο σοι που μένει τριγύρω κ με τους γείτονες. Πάντως για να μη νομίζεται ότι λεω ψεμματα μπορώ να στείλω φωτογραφίες και με τις εγκαταστάσεις της κάμερας κ προς τα που καταγράφει... Αλλα ειναι κάμερα υπολογιστή, θέλει πάντα αναμμένο φως εξω, αλλιώς ειναι μαύρη μαυρίλα. Δεν δείχνει κάτι. Πριν άναβε η γιαγιά το φως, μετά το φωτοκύτταρο το κόψαμε κ αυτό για λόγους οικονομίας! Πάντως αν θέλετε κ άλλες ιστορίες έχω αρκετές κ αληθινές απο το χωριό της γιαγιάς. Πολύ ορεινό κ τότε ήταν απρόσιτο, ειδικά τον χειμώνα! Απλά προτίμησα να πω τις δικές μου και πιο πρόσφατες.
Περιμένουμε τις ιστορίες από το χωριό της γιαγιάς σου!
Υπνικη παράλυση επαθες
δειτε αμα οι ημερομηνειες των χτυπηματων εχουν καποια σχεση μεταξυ τους η με καποιο ατυχημα,θανατο η κατι αλλο π εχει σιμβει σε καποιο κοντινο σας πρωσωπο αμα τις θυμαστε(κοιταξτετο παντος)
ενωω τα χτηπηματα στην πορτα
Τελικα έγινε κάτι καινούργιο?έμαυες κάτι για το ποιός μπορεί να ηταν?εβαλες κάμερες?
Πρώτα από όλα η γιαγιά πέθανε πέρυσι το Νοέμβριο. Είχε παραισθήσεις. Τύπου ποιος είναι αυτός και πως σε λένε και κοιτούσε αλλού! Αποκτήσαμε και σκυλί πέρυσι το καλοκαίρι και μια βδομάδα γαυγιζε προς το κει (πριν πεθάνει η γιαγιά). Όσο για τις κάμερες. Εβαλα και για να γράφει, είχα το φως αναμμένο στο παράθυρο μου. Είναι κάμερα υπολογιστή και δεν θα έγραφε χωρίς φως. Μετά ψιλοκρυωσε ο καιρός και έβγαλα το καλώδιο που περνούσε από κάτω από το πατζουρι(ρολά ειναι). Τοτε άλλη μια φορά είχε πει η γιαγιά ότι της χτύπησαν και δεν είχα την κάμερα. Αλλά ήταν και σκοτάδι ξανά. Δεν αναψα φως... Ατυχησαμε σε αυτό. Πάντως στον δρόμο από κάτω μας, μένει η θεία μου και αυτή λέει ανά τακτά χρονικά διαστήματα ότι της χτυπάνε. Δεν ξέρω αν είναι κάποιος. Πάντως κλέβουν κιόλας εδώ στην πόλη μου. Αυτή άλλαξε και έβαλε πατζούρια αλουμινίου γτ δεν πήγαινε άλλο. Φοβόταν. Πάντως τώρα που έχουμε σκύλο δε σταματάει να γαυγίζει όλο το βράδυ.
Δημοσίευση σχολίου