Πριν δύο χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης, αναγκάστηκα και επέστρεψα στο πατρικό μου, στο χωριό. Αποφάσισα να ασχοληθώ με τα χωράφια που είχα ανεκμετάλλευτα εκεί. Οι γονείς μου είχαν πεθάνει πριν χρόνια και το σπίτι ήθελε αρκετές επισκευές.
Ξεκίνησα με τη μόνωση και το βάψιμο των τοίχων. Επειδή όπως είπα τα οικονομικά μου ήταν πολύ χάλια, τις επισκευές του σπιτιού τις έκανα μόνος μου.
Καθώς έβαφα το τοίχο της κρεβατοκάμαρας, παρατήρησα σε ένα σημείο του, ένα σημάδι. Όσες φορές κι αν το πέρασα με τη μπογιά αυτό δεν έφευγε. Αποφάσισα τελικά να το αφήσω να στεγνώσει καλά και να το ξαναπεράσω ένα χέρι την επόμενη μέρα.
Το επόμενο πρωί, το σημάδι όχι μόνο ήταν εκεί, αλλά είχε μεγαλώσει αρκετά. Σκέφτηκα ότι κάτι δεν είχα κάνει σωστά με τη μόνωση των υλικών και απευθύνθηκα στο μάστορα του χωριού. Έπρεπε αναγκαστικά να το δει επαγγελματίας. Αυτός όμως αρνήθηκε να έρθει να το δει, βρίσκοντας διάφορες προφάσεις. Νευρίασα αλλά τι να κάνουμε... Έτσι λειτουργούν οι άνθρωποι στα χωριά που δεν υπάρχει ανταγωνισμός.
Την επόμενη μέρα το σημάδι στο τοίχο ήταν ακόμη μεγαλύτερο. Έπαιρνε ένα περίεργο σχήμα, έμοιαζε με κέρατο κατσίκας. Το βράδυ είχε σχηματιστεί καθαρά πλέον. Ναι ήταν κέρατο. Όσες φορές κι αν το πέρασα με το χρώμα αυτό όχι μόνο παρέμενε εκεί αλλά εμφανιζόταν το ίδιο σημάδι και σε διπλανό σημείο του τοίχου.
Εκείνο το βράδυ κοιμήθηκα ανήσυχα. Ξύπνησα 2-3 φορές θυμάμαι από εφιάλτες και με το τελευταίο απαίσιο όνειρο που είχα, ξύπνησα για τα καλά. Είδα ότι το σημάδι του τοίχου πήρε τη μορφή του προσώπου του διαβόλου και άρχισε να μου μιλάει.
Πετάχτηκα από το κρεβάτι, άναψα το φως και κοίταξα κατευθείαν στο σημάδι του τοίχου. Σχεδόν είχε σχηματιστεί το πρόσωπο που είχα δει στο όνειρό μου!
Περιττό να σας πω ότι πρωί πρωί πήγα στην εκκλησία και βρήκα τον παπά. Του είπα τι συνέβη και ήρθε στο σπίτι να δει το σημάδι. Κι ο παππάς είχε την ίδια εντύπωση. Το σημάδι του τοίχου έμοιαζε με ένα ανθρώπινο πρόσωπο με κέρατα! Διάβασε κάτι προσευχές και έκανε αγιασμό.
Η αλήθεια είναι ότι φοβόμουν να μείνω εκεί. Δεν είχα όμως άλλη επιλογή. Καθώς βράδιαζε θυμήθηκα μια ιστορία που μου είχε πει η μητέρα μου. Κι εκείνη υποστήριζε ότι είχε δει περίεργα σημάδια στο σπίτι και παραπονιόταν συνέχεια ότι κάποιος τους είχε καταραστεί γιατί όλα πήγαιναν στραβά για μας.
Αποφάσισα να πάω να μιλήσω στη γειτόνισσα. Η μητέρα μου έκανε παρέα μαζί της και σκέφτηκα μήπως της είχε εκμυστηρευτεί τίποτα.
Η γειτόνισσα παραδέχτηκε ότι η μητέρα μου έκανε παράπονα για ανεξήγητους θορύβους στο σπίτι, για αντικείμενα που χανόταν, ακόμη και για ομιλίες από απαίσιες φωνές που φαινόταν να προέρχονται από τους τοίχους.
Όλοι στο χωριό το γνώριζαν αυτό και σιγά σιγά άρχισαν να αποφεύγουν να έρχονται στο σπίτι. Γι' αυτό και ο μπογιατζής αρνήθηκε να έρθει στο σπίτι μου σκέφτηκα.
Επέστρεψα στο σπίτι μη ξέροντας τι να κάνω. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι δεν ήθελα να κοιμηθώ εκεί. Πήγα στο υπνοδωμάτιο κι άρχισα να ετοιμάζω γρήγορα μια βαλίτσα. Άρχισα να πετάω μέσα ότι ρούχο έβρισκα και πήρα τηλέφωνο το κολλητό μου που έμενε στην Αθήνα για να του ζητήσω να περάσω μια δυο μέρες μαζί του.
Καθώς μιλούσα στο κινητό με το φίλο μου, η πόρτα της κρεβατοκάμαρας έκλεισε μόνη της με δύναμη. Το κορμί μου ένιωσε μια δόνηση να το διαπερνά. Το σήμα στο κινητό χάθηκε. Μια δυνατή, τρομακτική φωνή έβγαινε από το σημείο του τοίχου που είχε το σημάδι. Δε καταλάβαινα τι έλεγε, δε ξέρω σε ποια γλώσσα μιλούσε.
Έκανα προσπάθειες να ανοίξω τη πόρτα! Μάταια! Δε γινόταν με τίποτα. Με το που πήγα προς το παράθυρο για να πηδήξω έξω, τα παντζούρια έκλεισαν με δύναμη! Ήταν αδύνατο να τα ανοίξω. Το δωμάτιο σκοτείνιασε. Ένιωθα μια δύναμη να διαπερνά το σώμα μου, καθώς η φωνή συνέχιζε με μίσος να σχηματίζει ακαταλαβίστικες λέξεις! Κάθισα στο πάτωμα κι έκλεινα τα αυτιά μου, προσπαθώντας να αποφύγω την απόκοσμη φωνή που τρυπούσε τα αυτιά μου.
Ξαφνικά σταμάτησαν όλα. Καθόμουν ακίνητος στη μέση του σκοτεινού δωματίου. Ξαφνικά, η πόρτα του δωματίου άρχισε να ανοίγει σιγά σιγά μόνη της. Καθόμουν απλά και κοιτούσα. Δεν είχα τη δύναμη να αντιδράσω. Περίμενα να αντιμετωπίσω τα χειρότερα. Να πω την αλήθεια περίμενα τον ίδιο τον διάολο, αυτή τη καταραμένη μορφή που εμφανίστηκε στο τοίχο, να μπει μέσα και να αντιμετωπίσω το τέλος μου.
Η πόρτα άνοιξε και μέσα από τις σκιές είδα τη γειτόνισσα να μπαίνει στο δωμάτιο.
"Τι γίνεται; Είσαι καλά; Άκουσα να φωνάζεις και φοβήθηκα μήπως έγινε κάτι κακό", μου είπε ανήσυχη.
Της εξήγησα τι έγινε, πήρα τη βαλίτσα μου κι έφυγα.
Το σπίτι τον επόμενο χρόνο το αγόρασε η γειτόνισσα και στη συνέχεια της πούλησα και τα χωράφια. Δεν έμαθα αν είχε παρόμοια προβλήματα. Η αλήθεια είναι πως δε ξαναπήγα στο χωριό ούτε πρόκειται να ξαναπάω.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Γρηγόρη για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Σατανικά μηνύματα
Τα μαύρα Χριστούγεννα
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
