Δεν ήξερα τη σελίδα σας. Να πω την αλήθεια δε διαβάζω τέτοια θέματα. Μου είπε για σας και για τις ιστορίες που σας έστειλε ο φίλος μου ο Παναγιώτης.
Μου τηλεφώνησε πριν μια εβδομάδα. Ήμουν στη δουλειά. Μου είπε ότι ήταν στο νοσοκομείο σε άσχημη κατάσταση και πως ήθελε να μου εκμηστηρευτεί κάτι πολύ σοβαρό. Με έβαλε να ορκιστώ ότι δε θα κρύψω τίποτα και ότι θα κάνω γνωστή την ιστορία του. Δεν καταλάβαινα τίποτα αλλά επειδή ήξερα την άσχημη κατάσταση που βρισκόταν του ορκίστηκα ότι θα το κάνω.
Άρχισε να μου λέει κάτι ακαταλαβίστικα. Ότι δεν έχει σκιά, ότι η σκιά του παίρνει τη μορφή του και κάνει κακό σε άλλους, ότι από τότε που έφυγε η σκιά για πάντα μακριά του, αυτός αρρώστησε και ότι του μένουν λίγες ώρες. Ότι η σκιά του τον παρακολουθεί από την πόρτα του δωματίου του νοσοκομείου.
Δεν καταλάβαινα και δε πίστευα τίποτα. Κάποιο από τα φάρμακα σίγουρα του δημιουργούσαν παραισθήσεις. Του είπα να ηρεμήσει, να κλείσει το τηλέφωνο να ξεκουραστεί και ότι το απόγευμα θα περνούσα από το νοσοκομείο να τον δω και να μιλήσουμε από κοντά.
Το απόγευμα, κατά τις ώρες επισκεπτηρίου, πήγα και τον επισκέφτηκα. Πήρα δύο χυμούς και μπήκα στο δωμάτιο που βρισκόταν. Τον βρήκα ξαπλωμένο στο κρεβάτι. Ήταν πολύ καλύτερα.
Όταν τον ρώτησα πως είναι, μου απάντησε πως ένιωθε πολύ καλύτερα και ζήτησε συγγνώμη για τα ακαταλαβίστικα που μου έλεγε στο τηλέφωνο. Δεν μπορούσε να μου εξηγήσει τι τον είχε πιάσει και μου έλεγε όλα αυτά στο τηλέφωνο. Μου ζήτησε να τα ξεχάσω όλα.
Αφού τα είπαμε για λίγο εγώ βγήκα έξω για να πάω να κάνω ένα τσιγάρο. Καθώς κατέβαινα στο προαύλιο συνάντησα τους γονείς του. Κλαίγοντας με αγκάλιασαν.
"Τον χάσαμε τον φίλο σου", "χάσαμε το παιδί μας" μου έλεγε η μητέρα του κλαίγοντας ενώ ο πατέρας του δεν μπορούσε να κρύψει τα δάκρυά του.
"Δεν καταλαβαίνω" απάντησα, "πριν λίγο μίλησα μαζί του".
"Έφυγε το μεσημέρι παλικάρι μου" απάντησε ο πατέρας του. "Έφυγε το μεσημέρι".
Σοκαρίστηκα. Δεν ήξερα τι να πω, τι να κάνω, δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί.
"Αυτό μου είπε χτες ο Παναγιώτης μας να σου το δώσω" μου είπε η μητέρα του και μου έδωσε μέσα από τη τσάντα της ένα φάκελο.
Δεν χρειάζεται να περιγράψω σε τι κατάσταση βρισκόμουν. Για να πω την αλήθεια είμαι ακόμη σοκαρισμένος.
Μετά την κηδεία του φίλου μου βρήκα το κουράγιο, βρήκα τη δύναμη να ανοίξω το φάκελο μου είχε δώσει στη μητέρα του για μένα. Είχε γραμμένη την ιστοσελίδα σας. Έψαξα και βρήκα τις ιστορίες που σας είχε στείλει ο Παναγιώτης... Δεύτερο σοκ...
Μήπως τελικά την μέρα που πήγα στο νοσοκομείο μίλησα με την σκιά του που τον είχε ήδη σκοτώσει;
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Κώστα για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε τις ιστορίες του Παναγιώτη:
To Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
