Μόλις είχα τελειώσει το μάθημα στο σχολείο. Ήταν περίπου 20:30 το απόγευμα. Τότε τα σχολεία ήταν πρωινά και απογευματινά. Το σπίτι μας ήταν μακριά από το σχολείο και για να μην περπατάω τόση απόσταση μόνος μου το βράδυ ερχόταν ο πατέρας μου να με πάρει.
Εκείνο το απόγευμα άργησε λίγο να έρθει. Κάθισα και τον περίμενα στην αυλή του σχολείου. Τα άλλα παιδιά έφευγαν και σε λίγη ώρα έμεινα μόνος μου.
Τότε τράβηξε την προσοχή μου ένας καθρέφτης που ήταν παρατημένος στο κάδο των σκουπιδιών, ακριβώς έξω από το προαύλιο του σχολείου. Ήταν ένας μεγάλος, σκαλιστός καθρέφτης.
Πλησίασα για να τον δω καλύτερα. Τον κοιτούσα και προσπαθούσα να καταλάβω γιατί τον πετάξανε. Φαινόταν ολοκαίνουριος.
Έτσι όπως ήμουν γυρισμένος και κοιτούσα τον καθρέφτη, άκουσα από πίσω μου τη φωνή του πατέρα μου.
"Όμορφος δεν είναι;" με ρώτησε.
Χωρίς να γυρίσω να κοιτάξω τον πατέρα μου, απάντησα ότι είναι καταπληκτικός!
"Θες να μας πάει μια βόλτα;" με ξαναρώτησε ο πατέρας μου και με ακούμπησε στον ώμο, δίνοντάς μου μια μικρή ώθηση προς το καθρέφτη.
Και πάλι, χωρίς να γυρίσω να κοιτάξω τον πατέρα μου, χωρίς να του απαντήσω, σήκωσα το χέρι μου και πλησίασα να ακουμπήσω τον καθρέφτη.
Πριν προλάβω να τον ακουμπήσω, άκουσα ένα συνεχόμενο ήχο κόρνας αυτοκινήτου. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα τον πατέρα μου, μέσα στο αυτοκίνητο, περίπου 100 μέτρα μακρυά μου, να μου φωνάζει να πάω σε αυτόν για να φύγουμε.
Γύρισα τότε απότομα να δω ποιος ήταν αυτός που με ακουμπούσε και η φωνή του ήταν ίδια με αυτή του πατέρα μου. Δεν είδα κανένα!
Και ο πατέρας μου μου είπε ότι δεν είχε δει κανένα άλλο κοντά μου. Ήμουν μόνος μου και ήμουν έτοιμος να αγγίξω τον καθρέφτη όταν έφτασε στο σχολείο.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον κ. Θανάση για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε Επίσης:
7 σχόλια:
Ξέρεις ότι μπορεί να ήταν όραμα ή η φαντασία σου ή κάποιος δαίμονας ;
Ή να το είδε στον ύπνο του.(;)
Όχι δεν το είδα στον ύπνο μου. Μόλις είχα σχολάσει.Δεν μπόρεσα ακόμη να εξηγήσω, μετά από τόσα χρόνια, τι ακριβώς μου συνέβη. Ήμουν σαν υπνωτισμένος και ήμουν σίγουρος ότι άκουγα τη φωνή του πατέρα μου. Και τώρα ακόμη, μετά από τόσο καιρό ανατριχιάζω που το σκέφτομαι.
να σε ρωτησω κατι ο καθρευτης εδιχνε κατι,α ναι και κατι αλλο το χερι που σε ακουμπησε ηταν κρυο,ζεστο,υγρο κατι τελως παντων;
δεν εβλεπες καποιο ειδολο(οχι το δικο σου)???
Εμένα έβλεπα στο καθρέφτη, δεν έβλεπα κάτι περίεργο. Η φωνή μόνο που άκουσα και το σκούντηγμα που ένιωσα ήταν τρομακτικα!
Απαπα κ.Θαναση!Πρεπει εσεις συγκεκριμενα να μην εχετε κανενα καθρεφτη ουτε καθρεφτακη μεσα στο σπιτι σας...Κι αν εχετε να τους σκεπαζετε με λευκο πανι τα βραδυα για να μην ξαναεπιστρεψει το σατανικο πνευμα του καθρεφτη.Μαλλον ηθελε να σας περασει στην παραλληλη διασταση και να σας φυλακισει εκει μεσα Προφανως εκεινος ο καθρεφτης ηταν μια Πύλη σε παραλληλο κοσμο.
Δημοσίευση σχολίου