Όταν ήμουν νέος έκανα φαντάρος στη Καλαμάτα. Τότε η θητεία ήταν δύο χρόνια, δύσκολα με καψώνια, όχι όπως στις μέρες μας.
Ευτυχώς σε ένα χωριό δίπλα στη Καλαμάτα έμενε ένας θείος μου κι έτσι έπαιρνα διανυκτέρευση και κοιμόμουν κάποια βράδια εκεί αντί στο στρατόπεδο.
Το δεύτερο βράδυ που κοιμήθηκα στον θείο, ξύπνησα μόλις άρχισε να ξημερώνει γιατί έπρεπε να επιστρέψω στο στρατόπεδο για υπηρεσία.
Άνοιξα τα μάτια μου και γύρισα στο πλάι για να σηκωθώ από το κρεβάτι. Τότε είδα να κάθεται σε μια καρέκλα και να με κοιτάει κατάματα μια αδύνατη, χλωμή, ηλικιωμένη, μαυροντυμένη γυναίκα.
Δεν την είχα ξαναδεί ποτέ μου. Με κυρίευσε ο φόβος και σκεπάστηκα ολόκληρος με τη κουβέρτα.
Ξαφνικά την άκουσα να σηκώνεται από τη καρέκλα, η οποία έτριζε από τη κίνησή της. Στη συνέχεια άκουσα βήματα στο ξύλινο πάτωμα. Ένιωθα ότι η γυναίκα αυτή με πλησίαζε.
Σκιάχτηκα ακόμα περισσότερο και έμεινα κουκουλωμένος έτσι για πολλή ώρα. Όταν τελικά βρήκα το κουράγιο και ξεσκεπάστηκα, η μαυροντυμένη γυναίκα ήταν άφαντη.
Ντύθηκα γρήγορα κι έτρεξα να βρω τον θείο μου. Καθώς έφτασα στο σαλόνι πρόσεξα μια φωτογραφία που ήταν τοποθετημένη πάνω στο μπουφέ.
Ήταν η φωτογραφία της μαυροντυμένης γυναίκας που είχα δει πριν, μαζί με τον θείο μου και τον πατέρα μου όταν ήταν παιδιά.
Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο σαλόνι ο θείος μου. Τον ρώτησα αμέσως, πριν καν του πω καλημέρα, ποια ήταν η γυναίκα της φωτογραφίας.
Αυτός μου εξήγησε ότι ήταν η γιαγιά του, που πέθανε πριν πάρα πολλά χρόνια.
Πάγωσα από το φόβο μου. Διηγήθηκα στο θείο μου όλα όσα συνέβησαν όταν ξύπνησα αλλά δε με πίστεψε ποτέ.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Πέτρο για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου