Πριν από μερικά χρόνια, πέρασα ένα Σαββατοκύριακο μόνος σε ένα παλιό σπίτι που είχε μείνει κενό για δεκαετίες. Το είχα νοικιάσει φτηνά γιατί ήθελα να γράψω το πρώτο μου βιβλίο και πίστευα ότι η απομόνωση θα με βοηθούσε. Το σπίτι ήταν τεράστιο, ξύλινο, με παλιές σκαλιστές κουρτίνες και μια σκάλα που έτριζε χωρίς να περπατήσει κανείς πάνω της.
Το πρώτο βράδυ, ενώ καθόμουν στο σαλόνι διαβάζοντας, άκουσα ψιθύρους. Αρχικά νόμιζα ότι ήταν ο άνεμος, αλλά οι φωνές ήταν καθαρές και ήρθαν από τον πάνω όροφο. Κανείς δεν ήταν εκεί. Σηκώθηκα για να ελέγξω και τότε είδα τη σκιά ενός ανθρώπου να περνά μπροστά από ένα δωμάτιο που ήταν κλειδωμένο.
Πλησίασα αλλά δεν υπήρχε κανείς. Δεν μπορούσα να εξηγήσω ούτε το κρύο που ακολούθησε, ούτε την αίσθηση ότι κάτι με παρακολουθούσε από κάθε γωνία του σπιτιού. Κάθε φορά που γύριζα να κοιτάξω, η σκιά έφευγε πριν προλάβω να δω καθαρά κάτι.
Το χειρότερο ήταν όταν πήγα να κοιμηθώ. Το κρεβάτι έτριξε, σαν να καθόταν κάποιος πάνω του, και άκουσα έναν βαθύ, χαμηλό σφύριγμα στο αυτί μου.
Την επόμενη μέρα, όλα φαινόταν φυσιολογικά, σαν να ήταν όνειρο. Αλλά όταν έφυγα και κοίταξα πίσω μου από το δρόμο, είδα ένα φως να αναβοσβήνει σε ένα παράθυρο του πάνω ορόφου.
Ήταν η μοναδική φορά που ένιωσα ότι το σπίτι με “κρατούσε”… και ακόμα αναρωτιέμαι τι θα γινόταν αν έμενα άλλη μία νύχτα.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Παναγιώτη για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
