Διαδικτυακή Γνωριμία

Την ιστορία που θα σας διηγηθώ μου την είπε ένας φίλος μου, έτσι όπως την έζησε ο ίδιος. Νομίζω ότι πρέπει να γνωρίζετε όλοι τι συμβαίνει, κυρίως όσοι περνάτε με τις ώρες στο facebook και σε άλλες σελίδες κοινωνικής δικτύωσης.

Ο κολλητός του φίλου μου λοιπόν, ας τον πούμε για την ιστορία Γιάννη, καθόταν με τις ώρες στο facebook κάνοντας γνωριμίες με όμορφες κοπέλες. Μιας και ήταν κι αυτός αντικειμενικά όμορφο παιδί είχε αρκετές επιτυχίες και είχε συναντήσει αρκετές κοπέλες από κοντά μέσω facebook.  Η αλήθεια είναι ότι δεν έψαχνε κάτι σοβαρό, αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

Ο φίλος μου, ας τον πούμε Μανώλη, ήταν στο σπίτι του Γιάννη και όπως πάντα χάζευαν στο facebook, όταν έστειλε στο Γιάννη αίτημα φιλίας μία κοπέλα με το όνομα Λίλη A. Η φωτογραφία στο προφίλ της ήταν καταπληκτική! "Η κοπέλα πρέπει να είναι μοντέλο αν είναι πραγματική η φωτογραφία της" αναφώνησε ο Γιάννης και αποδέχτηκε το αίτημα φιλίας. Όπως ήταν φυσικό μπήκανε κατευθείαν στις φωτογραφίες της και τις είδαν μία μία. Όπως μου είπε ο Μανώλης όλες οι φωτογραφίες της ήταν καταπληκτικές και ο Γιάννης μην αφήνοντας την ευκαιρία να πάει χαμένη, της έστειλε μήνυμα.  

Άρχισαν να μιλάνε λοιπόν. Η κοπέλα ήταν 24 χρονών, από την Πετρούπολη - αρκετά μακριά από την περιοχή που έμενε ο Γιάννης- ελεύθερη και σπούδαζε ψυχολογία. Μετά από λίγη ώρα ανοίξανε και την κάμερα για να δει ο ένας τον άλλο καλύτερα. Αυτό που μου είπε ο Μανώλης ήταν ότι στην κάμερα ήταν ακόμη πιο όμορφη!  Ο φωτισμός της δεν ήταν πολύ καλός, αλλά αρκετός για να βλέπει το πρόσωπό της πολύ καθαρά. Η υπόλοιπη εικόνα ήταν σε αποχρώσεις του μαύρου, χωρίς να μπορείς να διακρίνεις το δωμάτιό της.  Το ένα έφερε το άλλο και η Λίλη με τον Γιάννη αποφάσισαν να συναντηθούν εκείνη τη στιγμή από κοντά. Η αλήθεια είναι ότι η Λίλη δίσταζε να έρθει στο σπίτι του Γιάννη και έτσι αποφάσισαν να πάει ο Γιάννης σ' αυτήν.

"Μαλάκα είσαι σίγουρος; Θα πας τέτοια ώρα σε μια άγνωστη; Συναντιέστε μια άλλη μέρα." πρότεινε ο Μανώλης στο Γιάννη, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Η Λίλη του έστειλε την διεύθυνσή της και ο Γιάννης πετάχτηκε αμέσως όρθιος αρπάζοντας το δερμάτινο τζάκετ του. "Μαλάκα ευχήσου καλή τύχη" είπε ο Γιάννης κλείνοντας το μάτι του. Ο Μανώλης του ζήτησε όταν φτάσει να του τηλεφωνήσει καθώς ήταν πολύ αργά και η Λίλη έμενε αρκετά μακριά τους. Ο Μανώλης ζήτησε από τον Γιάννη επίσης να μείνει στο σπίτι του και να μη γυρίσει στο δικό του γιατί ήταν πολύ αργά. Και φυσικά ο Γιάννης δεν είχε κανένα πρόβλημα.

Μετά από μισή ώρα ο Μανώλης δέχτηκε τηλεφώνημα του Γιάννη και απάντησε. Όμως το σήμα ήταν χάλια και άκουγε με διακοπές. " Μαλάκα (κενό) που είμαι (κενό) κανείς (κενό) ανοιχτή (κενό)" και αμέσως μετά ακούστηκε ένας θόρυβος σα να έπεσε το κινητό κάτω.  Ο Μανώλης ανησύχησε και κάλεσε τον Γιάννη.  Άργησε πάρα πολύ να απαντήσει και όταν το σήκωσε, ο Μανώλης μπορούσε να ακούσει μόνο τον ήχο μιας αναπνοής. Που πήγαινε όλο πιο γρήγορα, πιο κοφτά. Όσο περνούσαν τα δευτερόλεπτα τόσο πιο δύσκολο ακουγόταν ότι γινόταν να αναπνεύσει. Ο Μανώλης φοβήθηκε και άρχισε να φωνάζει "Γιάννη τι συμβαίνει; Γιάννη είσαι καλά;"  αλλά δε πήρε καμία απάντηση. Το τηλέφωνο έκλεισε ξανά.Προσπάθησε να ξανακαλέσει αλλά άκουγε συνεχώς το ίδιο μήνυμα "Η σύνδεση με τον συνδρομητή που καλέσατε δεν είναι εφικτή". 

Ο Μανώλης είχε τρελαθεί από το φόβο. Είχε την διεύθυνση της Λίλη και σκέφτηκε να πάρει τηλέφωνο την αστυνομία. Κάλεσε αμέσως στο 100. "Νομίζω ότι ένας φίλος μου κινδυνεύει" άρχισε να φωνάζει όταν άκουσε πως κάποιος το σήκωσε αλλά αντί για απάντηση από την αστυνομία άκουσε ένα συριχτό ήχο που διαπερνούσε το τύμπανό του. 

Το έκλεισε και πριν προλάβει να ξανακαλέσει στην αστυνομία δέχτηκε κλήση από ένα άγνωστο αριθμό. Απάντησε διστακτικά 

- "Ναι;"

- "Γεια σου Μανώλη" ακούστηκε μια γυναικεία φωνή από την άλλη άκρη του ακουστικού την οποία ο Μανώλης ορκιζόταν ότι είχε ξανακούσει. "Ο φίλος σου είναι πλέον ευτυχισμένος. Θέλεις να γίνεις και εσύ; Θέλεις να έρθεις;' Ήταν η Λίλη. Θυμόταν την φωνή της από την συζήτηση που είχαν με κάμερα.

-" Που είναι ο Γιάννης; Τι του κάνατε; Θέλω να του μιλήσω"

-" Δε γίνεται. Δεν έχει σήμα. Έχει περάσει την πύλη. Τον περιμέναμε"

-"Τι λες..τι.." Ο Μανώλης δε πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρόταση και το τηλέφωνο έκλεισε.

Σε όλη τη διάρκεια της συνομιλίας ο Μανώλης ορκίζεται ότι ο ήχος ήταν μεταλλικός και στο βάθος άκουγε ένα άλλο ήχο σαν δυο σίδερα να χτυπιούνται μεταξύ τους και στη συνέχεια να τρίβεται το ένα με το άλλο.

Προσπάθησε να καλέσει στον αριθμό από τον οποίο τον κάλεσε η Λίλη αλλά ο πάροχος κινητής τηλεφωνίας τον ενημέρωνε ότι ο αριθμός που καλούσε δεν υφίσταται.  Την ώρα που προσπαθούσε για δεύτερη φορά να καλέσει τον αριθμό της Λίλη  άκουσε μέσα στο σπίτι του Γιάννη που βρισκόταν, τον ίδιο συριχτό ήχο και τα σίδερα που τριβόταν μεταξύ τους. Ο ήχος αυτός ερχόταν από το μπάνιο. Έτρεξε να δει τι συμβαίνει και όταν έφτασε στο μπάνιο είδε στο καθρέφτη γραμμένο με κόκκινο χρώμα, σα να ήταν αίμα,το μήνυμα ΒΟΗΘΗΣΕ ΜΕ. 

Και το σοκ του μεγάλωσε όταν πλησίασε στο καθρέφτη για να διαβάσει το μήνυμα και διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να δει ο είδωλό του στο καθρέπτη.

Η αστυνομία δε μπόρεσε να βρει τον Γιάννη ή το πτώμα του και θεώρησε ότι έπεσε θύμα λαθρεμπορίου διακίνησης οργάνων.

Ξέχασα να σας πω ότι ο Μανώλης πήγε στη Πετρούπολη, στη διεύθυνση που τους είχε δώσει η Λίλη. Όχι μόνος του. Μαζί μου. Εκεί το μόνο που βρήκαμε ήταν μια μισοχτισμένη πολυκατοικία, τελείως εγκαταλελειμμένη, ακατοίκητη. Στη μπροστινή πλευρά της μόνο είχε ζωγραφισμένη με γκράφιτι μια πόρτα, με στρογγυλεμένες άκρες. Στη θέση που οι πόρτες έχουν το ματάκι είχε ένα πεντάκτινο αστέρι και πάνω από την πόρτα ένα ανάποδο σταυρό.

Από διάφορους γνωστούς άκουσα πως η ιστορία αυτή επαναλαμβάνεται όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε άλλες πόλεις, ίσως και στο εξωτερικό.