Το σπίτι της γιαγιάς

Είχα επισκεφτεί ένα φίλο μου Κρητικό. Κάναμε πολύ παρέα στο στρατό και είχαμε κρατήσει  πολύ καλή φιλία. Ο φίλος μου έμενε σε ένα χωριό στην Κρήτη. 

Την πρώτη μέρα που έφτασα, ο φίλος μου με πήγε μια βόλτα να μου δείξει το χωριό του. Πολύ κοντά στη πλατεία του χωριού παρατήρησα ένα παλιό, σχεδόν ρημαγμένο σπίτι. Κάποιος έμενε μέσα γιατί το φως ήταν αναμμένο. Ρώτησα τον φίλο μου πως μπορεί να ζει άνθρωπος σε τέτοιο σπίτι και μου απάντησε ότι δε μένει κανείς. Κανείς άνθρωπος τουλάχιστον!

Μου εξήγησε ότι εκεί ζούσε μια γιαγιά, η οποία όμως εξαφανίστηκε πριν αρκετά χρόνια. Κανείς στο χωριό δεν την έχει δει από τότε. Το φως όμως στο σπίτι της είναι κάθε βράδυ ανοιχτό, ενώ τη μέρα σβήνει! Μου είπε ότι κανείς δε πλησιάζει στο σπίτι, όλοι φοβούνται… Δε μπορούν να καταλάβουν πως θα μπορούσε να ζει η γιαγιά στο σπίτι τόσα χρόνια χωρίς να βγει καθόλου από αυτό. Κάποιοι πιστεύουν ότι η γιαγιά έχει πεθάνει και πως έχει στοιχειώσει το σπίτι.

Το άλλο πρωί, όταν πέρασα μπροστά από το σπίτι της γιαγιάς, δε μπόρεσα να διακρίνω κάποιο φως αναμμένο. Σκέφτηκα να μπω μέσα, να δω αν είναι κανείς... Αμέσως όμως το ξανασκέφτηκα και απομακρύνθηκα...


Διαβάστε επίσης:

Ξενοδοχείο από το πουθενά...

Μαύρη Σκία πάνω από το κρεβάτι μου