Θυμάμαι όταν ήμουν μικρός μου άρεσε πολύ να παίζω με τα αυτοκινητάκια. Μου άρεσε να τα σκορπάω στο πάτωμα και να τα σκουντάω μέχρι να χτυπήσει το ένα το άλλο.
Μια μέρα έπαιζα με τις ώρες στο δωμάτιό μου. Όλα τα αυτοκινητάκια ήταν σκόρπια στο πάτωμα. Από ένα σημείο και μετά μάλλον βαρέθηκα κι έτσι σηκώθηκα και πήγα να ρωτήσω την μητέρα μου αν μπορώ να πάρω τα αμαξάκια και να βγω έξω να παίξω.
Η μητέρα μου συμφώνησε με την προϋπόθεση να μη μείνω πολύ έξω. Εγώ επέστρεψα στο δωμάτιό μου να μαζέψω τα αμαξάκια μου σε ένα κουβαδάκι και να βγω έξω να παίξω.
Όταν έφτασα στο υπνοδωμάτιο βρήκα τον μικρότερο αδερφό μου εκεί, να παίζει απορροφημένος με τα αμαξάκια.
Επέστρεψα στη μητέρα μου για να της πω ότι δε θα βγω έξω τώρα γιατί ο αδερφός παίζει με τα αμαξάκια στο δωμάτιό μου.
Η μητέρα μου κοίταξε εμένα και μετά κοίταξε έξω και μου είπε: "Μα ο αδερφός σου παίζει έξω εδώ και ώρα".
Με έπιασε από το χέρι και πήγαμε στο δωμάτιό μου. Δεν ήταν κανείς μέσα. Τα αμαξάκια μου όμως ήταν μαζεμένα μέσα στο κουβαδάκι.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Θανάση για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Μια διαφορετική επικοινωνία
Η ανάσταση
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο
ourhorrorstory@gmail.com
για να την δημοσιεύσουμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου