Το μέλλον

Γεια σας. Θέλω να σας πω όλα όσα έχουν συμβεί σε μένα το τελευταίο καιρό, ελπίζοντας ότι κάποιος από εσάς θα ξέρει το λόγο, αλλά κυρίως τι πρέπει να κάνω για να ξαναγυρίσει η ζωή μου στην κανονικότητά της.

Όλα ήταν ήσυχα, φυσιολογικά, μέχρι που η κολλητή μου με έπεισε να πάμε σε μια γνωστή της, που διαβάζει το μέλλον στα χαρτιά. Εγώ στην αρχή ήμουν διστακτική. Φοβάμαι τα ΤΑΡΩ και τα σχετικά, αλλά η κολλητή μου με διαβεβαίωσε ότι η γνωστή της δεν έχει καμία σχέση με τέτοια και ότι χρησιμοποιεί κοινή τράπουλα. Απλά έχει το χάρισμα.

Huawei MediaPad T3 -50€

Για λίγες ώρες ακόμη

Όταν φτάσαμε έξω από το σπίτι της γυναίκας που ρίχνει τα χαρτιά, με έπιασε μια ανησυχία. Σας έχει τύχει ποτέ, κάτι απροσδιόριστο, ασαφές να σας ωθεί στο να κάνετε ή να μη κάνετε κάτι; Εγώ εκείνη τη στιγμή ένιωθα ότι δεν έπρεπε να μπω μέσα. Κάτι με κρατούσε έξω. Η κολλητή μου φυσικά απέδωσε αυτή τη στάση μου στις προκαταλήψεις μου.

Όταν μπήκαμε μέσα ένιωσα μια ανατριχίλα. Το διαμέρισμα φαινόταν τόσο φυσιολογικό κι όμως εγώ ένιωθα μέχρι και τους τοίχους να με παρακολουθούν. Η γυναίκα ήταν φυσιολογικότατη και συμπαθεστάτη. Ευγενική με ένα ωραίο χαμόγελο. Κι όμως κάτι με κρατούσε μακριά της.

Μας έριξε και στις δύο τα χαρτιά. Και η αλήθεια είναι ότι βρήκε τα πάντα για το παρελθόν μου. Φυσικά μου είπε πολλά και για το μέλλον, αλλά ακόμη δε ξέρω να σας πω αν είχε και δίκιο. 

Μέχρι εδώ όλα καλά θα μου πείτε. Το πρόβλημα όμως ξεκίνησε όταν επέστρεψα στο σπίτι.

Εκείνο το βράδυ έπεσα νωρίς για ύπνο. Να τονίσω ότι μένω μόνη μου. Σκυλιά γατιά δεν έχω. Με το που έκλεισα τα μάτια μου άκουσα ένα χτύπημα. Σα να έκλεισε με δύναμη ένα ντουλάπι. Και μετά από λίγο ο ήχος αυτός επαναλήφθηκε...

Σηκώθηκα και πήγα στη κουζίνα. Άναψα το φως και είδα το συρτάρι που έχω τα μαχαιροπίρουνα ανοιχτό. Αδύνατον σκέφτηκα. Δε το έχω αφήσει ποτέ ανοιχτό. Το έκλεισα και επέστρεψα στο κρεβάτι μου.

Το επόμενο βράδυ, ενώ έβλεπα τηλεόραση, άκουσα πάλι ένα θόρυβο από μπάνιο. Όταν πήγα εκεί για να δω τι συμβαίνει, αντίκρισα το ντουλάπι με τα απορρυπαντικά ανοιχτό και τα πάντα που είχε μέσα πεταμένα στο πάτωμα. Τότε κατάλαβα ότι κάτι δε πάει καλά.

Τα περίεργα περιστατικά συνεχίστηκαν στο σπίτι μου. Αλλά μόνο εκεί. Όταν είμαι με φίλους ή στη δουλειά όλα είναι φυσιολογικά.

Μια μέρα, ενώ μαγείρευα, άνοιξε μόνη της η τηλεόραση και άλλαζε συνεχώς κανάλια. Άλλη φορά βρήκα την εξώπορτα του σπιτιού ανοιχτή! Έχω γυρίσει από τη δουλειά και έχω βρει όλα τα ρούχα μου πεταμένα στο κρεβάτι μου. Κι όλα όσα σας λέω δεν έχουν συμβεί μια μόνο φορά αλλά επαναλαμβάνονται!

Και το χειρότερο... Θυμάστε που σας είπα στην αρχή ότι, όταν μπήκα μέσα στο σπίτι της γυναίκας που ρίχνει τα χαρτιά, ένιωσα τους τοίχους του σπιτιού να με παρακολουθούν; Την ίδια αίσθηση έχω τις τελευταίες μέρες και στο σπίτι μου.

Είναι όλα στη φαντασία μου; Τι συμβαίνει; Τι πρέπει να κάνω για να απαλλαγώ από όλα αυτά;

Samsung Galaxy A12 N 64GB Dual Sim ΜΟΝΟ 159 €

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Λία για την ιστορία που μας έστειλε.

ΕΣΥ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ; ΔΕΣ ΕΔΩ! ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ!

Διαβάστε επίσης:

Φοβάμαι τη σκιά μου

Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων

Ο Βραχνάς

 Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

Ανήσυχα βράδια

Γεια σας...Δεν ξέρω πως να αρχίσω...

Βασικά θα αρχίσω λέγοντας ότι από μικρή ηλικία είχα πολλές μεταφυσικές εμπειρίες, που φοβόμουν να τις πω σε άλλους για ευνόητους λόγους και επίσης ένιωθα ότι θα συμβεί κάτι κακό σε κάποιους ανθρώπους...

Τέλος πάντων για να μην πάω το θέμα βόλτα θα αρχίσω.

Το 2005  εγώ ήμουν ένα κακό, μάλλον πολύ κακό παιδί, που δεν πίστευε σε θεό, σε διάβολο, σε τίποτα, ξεχνώντας ότι έχει συμβεί στο παρελθόν.

2005 χειμώνας, είμαι στο Παλατάκι (Χαϊδάρι), περασμένη η ώρα διψασμένος και σκεφτόμουν που θα βρω λεφτά για την επόμενη μέρα.

Σε κάποια στιγμή εμφανίστηκε μια μεγάλη γυναίκα (γριά) με το γιο της (45-50αρης). Μου έπιασαν συζήτηση και μου πρόσφεραν μια πορτοκαλάδα (που ήταν αυτό που ένιωθα, διψασμένος). Την πήρα, την ήπια και πάνω στη συζήτηση μου πέταξαν ότι θα με βοηθήσουν.

Το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στα λεφτά και μου ζήτησαν να τους ακολουθήσω, όπως και έγινε. Πήγαμε απέναντι στο Περιστέρι σε ένα στενάκι μου είπαν να περιμένω λίγο.

Μετά από λίγο ήρθε ο γιός της μου έδωσε κάποια χρήματα και μου έδωσε κάποια περιοδικά, που πάνω στις σκέψεις ότι ήμουν καλά για την επόμενη μέρα, ξέχασα να τα πετάξω.

Μπήκα σπίτι τα πέταξα στο σαλόνι, τα οποία έπεσαν πίσω από το μαξιλάρι και πήγα στο δωμάτιο μου.

Στο δωμάτιο μου πάνω από το κρεβάτι υπήρχε ένας μεγάλος ξύλινος σταυρός που τον είχε βάλει η μάνα μου πιστεύοντας ότι ο θεός μπορεί να με αλλάξει...

ΕΣΥ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΔΡΑΠΕΤΕΥΣΕΙΣ;

Κατά τις 4-5 τα ξημερώματα άρχισα να ακούω βήματα έξω από την πόρτα, που δεν ήταν καλά κλειστή (απλά τραβηγμένη όσο πήγαινε). Τα βήματα δεν ήταν απλά, ήταν ένας έντονος ήχος σαν να περπατούσε η μάνα μου στο ξύλινο πάτωμα με τακούνια... Της φώναξα πιστεύοντας ότι είναι αυτή αλλά δεν σταματούσε.

Το πρωί τη ρώτησα καλά τη έκανες με τα τακούνια μέσα στη νύχτα;

Και κατευθείαν μου την είπε πάλι μεθυσμένος ήρθες κτλ.

Αυτό συνέβη και το επόμενο βράδυ και το μεθεπόμενο. Όμως  όλο και κάθε μέρα γινόταν πιο έντονο. 

Άρχισα να νιώθω μια παρουσία και να ακούω τα βήματα να σταματάνε στη πόρτα μου. Άνοιγε λίγο η πόρτα μέσα στο σκοτάδι και σταματούσε. Το έβλεπα, το ένιωθα και τα βήματα γινόντουσαν ακόμα πιο γρήγορα, πιο έντονα, σαν να έχει τσαντιστεί αυτό που ήταν, ότι κι αν ήταν, εκεί έξω τέλος πάντων, γιατί δεν μπορούσε να μπει. Αυτό συνέβαινε κάθε βράδυ πάνω από 6μηνες.

Ο τρόπος που βρήκα εν μέρη να το αντιμετωπίσω ήταν το να κοιμάμαι τη μέρα και να είμαι ξύπνιος όλο το βράδυ. Να το ακούω και να προσεύχομαι γιατί κανείς δεν με πίστευε.

Ένα βράδυ σηκώθηκε η μάνα μου να πάει στη κουζίνα και είδε μέσα στα σκοτάδια μια μαύρη παρουσία που καθόταν στο σαλόνι και τότε άρχισε να με πιστεύει. Την επόμενη μέρα το είπε και στο πατέρα μου.

Άρχισε και έβαλε εικόνες και σταυρούς παντού, αλλά τα βήματα δεν σταματούσαν. Ένα βράδυ από εκεί που άνοιγε λίγο η πόρτα και ένιωθα ότι κάποιος κοιτάζει, άνοιξε πολύ περισσότερο η πόρτα και σε δέκατα δευτερολέπτου ένιωθα κάποια παρουσία από πάνω μου και να τρέμω ολόκληρος (μάλλον να χτυπιέμαι θα έλεγα καλύτερα).

Αυτό έγινε για μερικά δευτερόλεπτα και μετά σταμάτησε. Ησύχασα εκείνη τη νύχτα, αλλά την επόμενη έγιναν τα ίδια.

Ένα βράδυ που σηκώθηκε ο πατέρας μου και πήγε στη κουζίνα είδε μέσα σε ένα φως ένα λιοντάρι και του είπε: "τι κάνεις εσύ εδώ;" Τότε άνοιξε την πόρτα του είπε να φύγει και έφυγε... Βέβαια μετά που φώναξε την μάνα μου και πήγα και εγώ είχε παγώσει ο άνθρωπος. 

Πήρε η μάνα μου τηλέφωνο ένα θείο της (παπάς από πατέρα σε γιο πολλές γενιές) και κανόνισαν να έρθει σπίτι να κάνει αγιασμό. 

Την επόμενη ήρθε στο σπίτι. Δεν ξέρω γιατί κοντοστάθηκε στην πόρτα μόλις πήγε να μπει. Άρχισε τον αγιασμό και όταν έφτασε παιδιά στην πολυθρόνα που είχαν πέσει από πίσω τα περιοδικά που μου είχαν δώσει τότε σταμάτησε. 

Τα είχα ξεχάσει αυτά τα περιοδικά. Θυμάμαι ότι το ένα είχε ανάποδα τη φωτογραφία του Ιησού στο σταυρό και κάτι έγραφε, αλλά δεν πρόλαβα να διαβάσω. Ο Παππάς τα μάζεψε γρήγορα τα έβαλε σε ένα χαρτοφύλακα μετά συνέχισε αυτό που έκανε και έφυγε. 

ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ! 

- το ΦΠΑ +30% ΠΟΝΤΟΥΣ (go4more)

Από τότε ηρέμησα! Bεβαια έκανα 2-3 μήνες να μπορέσω να ξανακοιμηθώ νύχτα!

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Κώστα για την ιστορία που μας έστειλε.

ΑΦΑΙΡΟΥΜΕ ΤΟ ΦΠΑ ΚΑΙ ΔΙΝΟΥΜΕ ΚΑΙ 30% ΠΟΝΤΟΥΣ go4more (ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΕΔΩ)

Διαβάστε επίσης:

Το άλλο μου εγώ

Άλλη διάσταση

 Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

Η απέναντι πολυκατοικία

 

Μένω σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, στο κέντρο της Αθήνας. Οι απέναντι πολυκατοικίες είναι σχεδόν κολλημένες μεταξύ τους. Έτσι, κυρίως τις βραδινές ώρες που ανάβουμε τα φώτα, μπορούμε άνετα να δούμε τι κάνει ο απέναντι γείτονάς μας. Γι' αυτό το λόγο όταν ανάβω τα φώτα, κλείνω την κουρτίνα για να μη με βλέπει η απέναντι.

Έτσι έκανα και το προηγούμενο Σάββατο. Άναψα το φως και πήγα να κλείσω την κουρτίνα. Η ηλικιωμένη γειτόνισσα απέναντι είχα ανάψει ήδη το φως και μπορούσα να δω καθαρά μέσα στο σαλόνι της. Πριν κλείσω την κουρτίνα την είδα να τρέχει κουτσαίνοντας προς το παράθυρό της. Μόλις έφτασε στην μπαλκονόπορτα και προσπάθησε να την ανοίξει, κάτι την τράβηξε προς τα μέσα. Δε πρόλαβα να διακρίνω τι. Δε φαινόταν.

ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΑΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ (Δες Περισσότερα Εδώ)

Την είδα να πέφτει στο πάτωμα με δύναμη και κάτι να τη σέρνει μακριά από το παράθυρο. Μπόρεσα να διακρίνω ότι η γειτόνισσα κατάφερε να πιαστεί από μια μεριά του καναπέ και να προσπαθεί να προβάλει αντίσταση σε ότι τη τραβούσε. Τότε όμως ο καναπές εκτινάχτηκε με δύναμη στον αέρα και έπεσε αναποδογυρισμένος στο πάτωμα. Η γειτόνισσα δεν μπορούσε πλέον να πιαστεί από πουθενά. Ότι κι αν της είχε επιτεθεί, την τράβηξε με δύναμη μακριά από το απτικό μου πεδίο.

Πήρα κατευθείαν την αστυνομία και ανέφερα διάρρηξη στην απέναντι πολυκατοικία. Έτρεξα και χτύπησα το θυροτηλέφωνό της. Δεν απάντησε κανείς κι έτσι χτύπησα δύο τρία για να μου ανοίξει κάποιος. Πράγματι μου απάντησε ο ένοικος του πρώτου και του είπα τι είχα δει πριν λίγο από το παράθυρό μου. Μου άνοιξε και τρέξαμε και οι δύο στο τέταρτο όροφο που μένει η ηλικιωμένη. 

Βρήκαμε τη πόρτα ανοιχτή. Μπήκαμε διστακτικά μέσα φωνάζοντας το όνομά της. Δε πήραμε απάντηση. Πρότεινα να περιμένουμε την αστυνομία αλλά ο ένοικος του πρώτου είχε προχωρήσει  αρκετά μέσα στο διαμέρισμα. 

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ (Δες Περισσότερα Εδώ)

Την βρήκαμε ξαπλωμένη στο κρεβάτι, αναμαλλιασμένη. Την σκουντήσαμε για να δούμε αν ζει ή ήταν πεθαμένη. Αυτή άνοιξε τα μάτια της και τότε ακούσαμε ένα δυνατό θόρυβο από έξω. Ήταν η εξώπορτα που έκλεισε με δύναμη.

Μας ρώτησε τη συνέβη. Της εξήγησα τη είδα αλλά δε θυμόταν τίποτα από αυτά. Μας είπε ότι είχε ξαπλώσει νωρίς εκείνο το βράδυ. Πήγαμε στο σαλόνι για να της δείξω τον αναποδογυρισμένο καναπέ, αλλά όταν φτάσαμε ο καναπές ήταν στη θέση του. Καθώς πηγαίναμε στο σαλόνι, παρατήρησα ότι περπατούσε πολύ άνετα, χωρίς πρόβλημα. Κι όμως ξέραμε όλοι ότι είχε χρόνια τώρα κάποιο πρόβλημα και για να περπατήσει χρησιμοποιούσε ένα π. Την ρώτησα πως και δεν έχει το π μαζί της για να περπατήσει αλλά τότε χτύπησε δυνατά η εξώπορτα. Ήταν η αστυνομία. 

Περιττό να σας πω ότι έγινα ρεζίλι. Αισθανόμουν πολύ άσχημα όχι μόνο που κάλεσα την αστυνομία αλλά και που τους είχα πει τι είδα από το παράθυρο. Θα με πέρασαν για τρελό.

Σίγουρα κάποιος θα μπορούσε να πει ότι τα φαντάστηκα όλα αυτά. Όντως κι εγώ αυτό θα άρχιζα να πιστεύω, αν η ηλικιωμένη γειτόνισσα δεν με κάρφωνε  από τότε με ένα παγερό, κακό, πονηρό βλέμμα κάθε φορά που με πετυχαίνει στο δρόμο ή όταν με βλέπει από το παράθυρό της, σα να με περιμένει συνέχεια, να κλείνω τα βράδια τη κουρτίνα.

ΤΟΝΩΣΕ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΣΟΥ (Δες Περισσότερα Εδώ)

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Κωστή για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Το σκοτάδι

Η Ανάσταση

 Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

Τα βήματα

Την προηγούμενη εβδομάδα, ένα βράδυ μόλις ξάπλωσα στο κρεβάτι κι έσβησα το φως, άκουσα ένα θόρυβο από το σαλόνι. Το πάτωμα είναι ξύλινο παρκέ και ακουγόταν σαν να περπατούσε κάποιος. Το πρόβλημα ήταν ότι στο σπίτι μένω μόνος μου.

Άναψα το φως στο υπνοδωμάτιο και σηκώθηκα από το κρεβάτι. Βγήκα στο διάδρομο και άρχισα να τον διασχίζω σιγά σιγά για να δω τι συνέβαινε στο σαλόνι. Το κακό ήταν ότι ακόμη και εκείνη τη στιγμή ακουγόταν τα βήματα.

Δυστυχώς δεν είχα ανάψει το φως του διαδρόμου. Η λάμπα από το υπνοδωμάτιο φώτιζε λίγο το διάδρομο αλλά όχι όσο θα ήθελα. Όσο πλησίαζα στη πλευρά του σαλονιού τόσο σκοτείνιαζε ο χώρος. Άνοιξα τη πόρτα του σαλονιού και τότε μέσα στο σκοτάδι μου φάνηκε ότι διέκρινα μια τεράστια φιγούρα να στέκεται μπροστά από τη μπαλκονόπορτα!

Άναψα αμέσως το φως αλλά τελικά στο σαλόνι δεν υπήρχε κανείς, ούτε καν η φιγούρα που νόμισα ότι είδα. Πλησίασα στη μπαλκονόπορτα. Αν και ήταν κλειδωμένη από μέσα, άναψα το φως του μπαλκονιού και έριξα μια ματιά. Δεν υπήρχε κανείς. 

Θα ήταν όλα στη φαντασία μου σκέφτηκα, όταν παρατήρησα στο πάτωμα του σαλονιού βρωμιά, που σχημάτιζε μεγάλες πατούσες ανθρώπου.

Με δυσκολία κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ, έχοντας όλα τα φώτα αναμμένα. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω σβήσει τα φώτα ξανά.

Χτες το βράδυ ξάπλωσα κάπως αργά. Σκέφτηκα ότι ίσως είχε έρθει η στιγμή να κοιμηθώ με σβηστό το φως. Έτσι κι έκανα. Όταν όμως το έσβησα άκουσα και πάλι τα βήματα. Πολύ πιο κοντά στο υπνοδωμάτιό μου.

Σηκώθηκα να ανάψω το φως όταν άκουσα χτύπημα στη πόρτα του υπνοδωματίου. Κάποιος ήταν από έξω από το δωμάτιο και χτυπούσε τη πόρτα.

Τρομοκρατήθηκα. Άναψα το φως και πλησίασα τη πόρτα. Άκουσα και πάλι το χτύπημα. Ξανά και ξανά. Είχα παγώσει. Δεν ήξερα πως να αντιδράσω.

Ευτυχώς τα χτυπήματα στη πόρτα σταμάτησαν. Πρέπει να είχα μείνει για ένα πεντάλεπτο -μπορεί και περισσότερο- ακίνητος μπροστά από τη κλειστή πόρτα, περιμένοντας μήπως και, όποιος κι αν ήταν από έξω, ξαναχτυπούσε. Ευτυχώς όμως το περίεργο φαινόμενο έδειχνε πως είχε τελειώσει.

Βρήκα τη δύναμη και άνοιξα τη πόρτα. Δεν ήταν κανείς από έξω. Έλεγξα το διάδρομο, το σαλόνι, τη κουζίνα, το μπάνιο. Δεν υπήρχε κανείς μέσα στο σπίτι. 

Έριξα λίγο νερό στο πρόσωπό μου, ήπια ένα ποτήρι νερό και αποφάσισα να γυρίσω στο υπνοδωμάτιο. Μόλις όμως μπήκα μέσα στο υπνοδωμάτιο, είδα για κλάσματα του δευτερολέπτου στο τζάμι της μπαλκονόπορτας πάλι μια φιγούρα. Τεράστια, με μεγάλα γαμψά νύχια και κέρατα στο κεφάλι...

Και όπως ξαφνικά το είδα έτσι απότομα εξαφανίστηκε.

Πριν λίγο ενώ καθόμουν και έβλεπα τηλεόραση άκουσα και πάλι τα βήματα. Κοντά μου. Πολύ κοντά μου! Τι μου συμβαίνει; Τι έχω να αντιμετωπίσω; Τι πρέπει να κάνω;

ΟΛΑ ΤΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΡΟΥΧΑ ΑΠΟ 6,99 € 

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Παναγιώτη για την ιστορία που μας έστειλε. 

ΟΛΑ ΤΑ ΑΝΤΡΙΚΑ ΡΟΥΧΑ ΑΠΟ 6,99 € 

Διαβάστε επίσης:

Ο Μαυροφορεμένος Άντρας Στο Μπαλκόνι Μου

Βοήθεια.... ο Διάβολος;

Η 24χρονη "δαιμονισμένη" που πέθανε μετά από 67 συνεχόμενους εξορκισμούς

 Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.