Τσάκονες Έδεσσας: Μια νύχτα στο νεκροταφείο

Γεια σας παιδιά!! Πρώτα από όλα να σας συγχαρώ για την σελίδα σας. 

Λοιπόν σας έχω και εγώ μια εμπειρία που έζησα. Πριν αρχίσω, να σας πω ότι αν και είμαι δεκατεσσάρων έχω ζήσει στο χωριό μου πολλά χρόνια και ξέρω διάφορα που αφορούν στην φύση και στα ζώα!

Τέλος πάντων να η ιστορία μου:

Το χωριό μου είναι στην Έδεσσα . Το όνομά του είναι Τσάκονες και φημίζεται για τα φίδια του, ειδικότερα για τις οχιές. Όμως λένε ότι κοντά στο τρίτο νεκροταφείο, στην κουφάλα ενός δέντρου, ζει ένας λαφιάτης με εξωπραγματικά μεγάλο σώμα !! Κάποιοι λένε ότι κυμαίνεται από 5 μέτρα και πάνω!

Εμείς δεν πιστεύαμε ότι μπορεί να είναι πάνω από 4 μέτρα ,το οποίο είναι και το πιο φυσιολογικό μήκος για αυτό το είδος φιδιού.

Μια νύχτα λοιπόν, ενώ ήμουν με κάποιους φίλους και φίλες μου έξω στα χωράφια και παίζαμε, αρχίσαμε να λέμε ιστορίες τρόμου, με τέρατα και εξωπραγματικά πλάσματα. Μια φίλη μου άνοιξε το θέμα για το καταραμένο αυτό φίδι, το οποίο σκότωνε και ρήμαξε τα κοπάδια με τα αρνιά, έμπαινε στα κοτέτσια και έτρωγε σχεδόν όλες τις κότες που βρίσκονταν εκεί, αλλά και που έμπαινε μέσα στους στάβλους καθώς μπορούσε να τρυπήσει με τα δόντια του τον μαστό από τις αγελάδες και να ρουφήξει το γάλα τους.

Η ποιο τρομαγμένη από εμάς ήταν η Αμαλία, η οποία είχε δει το φίδι.

- Το έχω δει το φίδι! είπε

- Έλα ρε πότε ; ρώτησε ο Νικηφόρος

- Όταν έπαιρνα τα αυγά από το κοτέτσι! Ανοίγοντας την πόρτα του κοτετσιού πετάχτηκε και έφυγε προς το δάσος. Όλες οι κότες είχαν φύγει και σχεδόν οι μισές είχαν φαγωθεί. Το ακολούθησα και είδα να μπαίνει στο νεκροταφείο.

- Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί! Θα πάμε να το σκοτώσουμε, φώναξα, και χωρίς κανέναν δισταγμό, εγώ μαζί με τον Σταμάτη, τον Τάσο και τον Κώστα, φύγαμε για το νεκροταφείο.

Δεν μπορώ να πω ότι δεν φοβόμουν το όλο σκηνικό. Στο νεκροταφείο, νύχτα, με ένα από τα χειρότερα φίδια του χωριού μου.

Όταν φτάσαμε, το μόνο φως που υπήρχε ήταν αυτό των κεριών και του φεγγαριού.

- Το φίδι δεν πρόκειται να βγει πριν ξημερώσει, είπε ο Σταμάτης.

- Τότε θα το παροτρύνουμε να βγει έξω! είπα

και τότε ανάψαμε φωτιά πάνω σε ξύλα και τα αφήσαμε στην κουφάλα του δέντρου. Το φίδι δεν μπορούσε να αντισταθεί στην ζεστασιά της φωτιάς και πετάχτηκε έξω. Τότε εγώ έτρεξα πίσω του, το έπιασα από την ουρά και αυτό γύρισε απότομα προς το μέρος μου. Τυλίχτηκε γύρω από το πόδι μου και εγώ έπεσα κάτω.

Τότε ο Τάσος έβγαλε ένα μικρο τσεκούρι και το χτύπησε στο σώμα . Το φίδι για κάποιο περίεργο λόγο δεν έπαθε ούτε γρατζουνιά. Προσπαθούσε να μου δαγκώσει το κεφάλι.

Προσπάθησα να βγάλω το χέρι μου έξω και με ένα μικρο μαχαίρι χτύπησα το φίδι στο κεφάλι, αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη δεν είχε πάθει απολύτως τίποτα. Το ξαναχτύπησα και τότε είδα μπροστά στα μάτια μου το μαχαίρι να γίνεται θρύψαλα!!!

Αμέσως μετά όρμηξαν όλοι οι φίλοι μου πάνω στο φίδι, το οποίο με μόνο ένα χτύπημα του κορμιού του κατάφερε να τους αποκρούσει όλους. Τότε ο Κωστής έβαλε φωτιά στο σώμα του φιδιού.

Ο λαφιατης με ελευθέρωσε και έφυγε προς την κουφάλα. Ο Κώστας το άρπαξε από τον λαιμό και εγώ με ένα ξύλο το χτύπησα στο κεφάλι. Το γιγάντιο φίδι έπεσε χάμω. Το ξαναχτύπησα ξανά και ξανά ώσπου από την ζαλάδα του γύρισε ανάποδα , άνοιξε το στόμα του και άρχισε να δαγκώνει ότι έβρισκε μπροστά του.

Ο Κώστας το πάτησε δυνατά στο κεφάλι . Το τέρας έβγαλε μια τόσο δυνατή κραυγή, η οποία ήταν λες και ήταν ανθρώπινη ,λες και ήταν δαιμονική!!!!!!!!!

Ο Κώστας του στραγγάλισε τον λαιμό γυρνώντας τον πάνω από 12 φορές. Ενώ το κεφάλι ήταν γυρισμένο κατάφερα με το κόψω με το τσεκούρι. Και το αφήσαμε νεκρό.

Το επόμενο πρωί πήγαμε να το ξαναβρούμε. Τότε ήταν που είδαμε το περίεργο της υπόθεσης. Βρήκαμε το φίδι ολοζώντανο. Να μας κοιτάει με μίσος, έξω από την κουφάλα του. Μας πλησίασε και σηκώθηκε στο πίσω μέρος του κορμιού του. Έβγαλε την ίδια κραυγή.

Τότε πήγαμε στον παπά του χωριού και του είπαμε όλη την υπόθεση. Ξαναγυρίσαμε στο νεκροταφείο μαζί με τον παπά και μόλις ο παπάς είδε το φίδι του φώναξε μια περίεργη λέξη μέσα από ένα βιβλίο που πήρε μέσα από την εκκλησία.

Μετά έψαλλε μερικές προσευχές και τότε το φίδι αναποδογύρισε. Πάθανε και για κάποιο περίεργο λόγο, όταν τα μάτια του έκλεισαν, είδαμε ότι είχε βλέφαρα . Το περίεργο είναι ότι τα φίδια δεν έχουν βλέφαρα!!!!!!!

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Γιώργο για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Η εκδρομή του τρόμου

Ο Μαυροφορεμένος άντρας στο μπαλκόνι μου



Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.