Οδηγεί σε ένα έρημο δρόμο. Ένα τροχαίο ατύχημα θα την οδηγήσει μέσα στο δάσος για να αντικρίσει κάτι τρομακτικό που δεν μπορούσε να φανταστεί. Πρόκειται για προμήνυμα ή βρίσκεται παγιδευμένη σε μια φυλακή που μόνο ο χρόνος θα μπορούσε να δημιουργήσει;
Δείτε το παρακάτω βίντεο και πείτε μας στα σχόλια τι πιστεύετε:
Δείτε επίσης:
Καθώς επέστρεφα στο σπίτι μου αργά το βράδυ, άκουσα το κλάμα μικρού κοριτσιού. Κοντοστάθηκα, κοίταξα δεξιά κι αριστερά χωρίς όμως να διακρίνω κάποιον γύρω μου. Κι όμως το κλάμα του μικρού παιδιού ξανακούστηκε.
Σταμάτησα και προσπάθησα να καταλάβω από πια κατεύθυνση προερχόταν το κλάμα. Άρχισα να ακολουθώ τον ήχο, χωρίς να καταλάβω ότι έμπαινα σε ένα πολύ στενό, κακοφωτισμένο δρομάκι. Το κλάμα γινόταν όλο και πιο έντονο.
Σε μια γωνιά του δρόμου, πίσω από τους κάδους σκουπιδιών, διέκρινα με δυσκολία, λόγω του σχεδόν ανύπαρκτου φωτισμού, ένα μικρό κοριτσάκι να κάθεται στο δρόμο και να κλαίει, κρύβοντας με τα χεράκια του το πρόσωπό του.
Πλησίασα και το ρώτησα αν είναι καλά και τι έπαθε. Τα ρούχα του φαινόταν καθαρά. Χάθηκε; αναρωτήθηκα.
Όταν με είδε σταμάτησε το κλάμα και έβγαλε τα χέρια του μπροστά από το πρόσωπό του. Είδα τα βουρκωμένα του ματάκια και το ρώτησα που είναι η μαμά του. Δε πήρα καμία απάντηση. Το ξαναρώτησα αν χάθηκε και κούνησε καταφατικά το κεφαλάκι του. Δυστυχώς δε μπόρεσα να πάρω κάποια απάντηση στις ερωτήσεις που του έκανα σχετικά με το όνομά της, με το που μένει και ποιοι είναι οι γονείς του. Έτσι αποφάσισα να το πάω στην αστυνομία.
Στο δρόμο δεν είπε κουβέντα. Την ξαναρώτησα πως την λένε αλλά δε πήρα και πάλι απάντηση. Τότε της είπα χαριτωμένα ότι μάλλον δεν έχει όνομα κι αυτή κούνησε το κεφάλι της καταφατικά.
Φτάσαμε στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα. Κοίταξα στο κουβούκλιο που έχει έξω από το τμήμα για να ρωτήσω τον αστυνομικό που είχε υπηρεσία τι θα έπρεπε να κάνουμε. Δε βρήκα κανένα. Άφησα το κοριτσάκι δίπλα στο κουβούκλιο και πλησίασα την είσοδο του αστυνομικού τμήματος.
Προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα, αλλά φαινόταν ότι ήταν φρακαρισμένη. Έκανα άλλη μία προσπάθεια αλλά και πάλι δε τα κατάφερα. Πλησίασα το πρόσωπό μου κοντά στη πόρτα και τοποθετώντας το πρόσωπό μου ανάμεσα στα χέρια μου, πήγα να ακουμπήσω στο τζάμι της εισόδου για να δω αν υπήρχε κανείς μέσα.
Πριν προλάβω όμως να το κάνω αυτό, ένας δυνατός ήχος της πόρτας και ένα τράνταγμα με έκαναν να πεταχτώ πίσω τρομαγμένη!
Ο αστυνομικός που είχε υπηρεσία μόλις είχε βάλει δύναμη για να ανοίξει την πόρτα από μέσα και βγήκε έξω. Με ρώτησε τι ήθελα και του εξήγησα. Δυστυχώς όμως το κοριτσάκι δεν υπήρχε πουθενά. Είχε φύγει; Που πήγε μέσα στο σκοτάδι; Πότε πρόλαβε να απομακρυνθεί χωρίς να το καταλάβω όταν μόλις για δευτερόλεπτα το είχα αφήσει δίπλα στο κουβούκλιο;
Με τα πολλά ο αστυνομικός έλεγξε το βίντεο που είχε καταγράψει η κάμερα ασφαλείας της εισόδου. Και τότε έπαθα το σοκ. Πουθενά δεν υπήρχε το κοριτσάκι! Στο βίντεο ήμουν μόνη μου και μιλούσα στο κενό!
Σίγουρα θα με πέρασε για τρελή. Πραγματικά κι εγώ η ίδια νόμισα ότι είχα αρχίσει να τα χάνω. Μπορεί να πίστεψε ότι είχα πάρει ναρκωτικά. Στην καλύτερη περίπτωση ότι είχα μεθύσει.
Ευτυχώς με άφησε να φύγω, αφού μου ζήτησε να του υποσχεθώ ότι θα πάω στο σπίτι να ξεκουραστώ. Έφτασα στη πολυκατοικία και πήρα το ασανσέρ. Καθώς ανέβαινα στο πέμπτο όροφο, το φως μέσα στο ασανσέρ άρχισε να τρεμοπαίζει. Το ίδιο και το φως του διαδρόμου όταν βγήκα από το ασανσέρ.
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ)
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΑΝΤΡΙΚΑ)
Έβγαλα το κλειδί και πήγα να ξεκλειδώσω την εξώπορτα του σπιτιού μου. Τότε άκουσα από πίσω μου και πάλι το κλάμα του κοριτσιού! Προερχόταν από μερικά σκαλοπάτια πιο κάτω. Διστακτικά άρχισα να πλησιάζω το σημείο που ακουγόταν το κλάμα. Το φως του διαδρόμου συνέχιζε να τρεμοπαίζει.
Έφτασα στη σκάλα και άρχισα να την κατεβαίνω σιγά σιγά. Σκαλί σκαλί. Το φωτισμός γινόταν όλο και πιο ασθενής. Μερικά σκαλοπάτια πιο κάτω διέκρινα το ίδιο κοριτσάκι. Καθόταν όρθιο κι έκλαιγε!
Το πλησίασα, αργά, ακόμη λίγο. Η λάμπα πάνω από το κοριτσάκι κάηκε και τώρα διέκρινα μόνο τη φιγούρα του σώματός του.
Κατέβηκα ακόμη ένα σκαλί. Η λάμπα πάνω από το κοριτσάκι άρχισε να τρεμοπαίζει γρήγορα. Η εναλλαγή του σκοταδιού με το φως της λάμπας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο την όρασή μου.
Κι όμως είμαι σίγουρη ότι είδα τη σκιά γύρω από το κοριτσάκι να μεγαλώνει και να το περικυκλώνει! Κι αυτό, στεκόταν εκεί, ακίνητο, έκλαιγε και με κοιτούσε με παράπονο στα μάτια.
Καθόμουν ακίνητη, ανήμπορη να αντιδράσω. Το κοριτσάκι έκλαιγε έχοντας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του το τρόμο! Η σκιά είχε τυλιχτεί σχεδόν πάνω της και ξαφνικά, σα να το κατάπιε, το κοριτσάκι εξαφανίστηκε από μπροστά μου. Ο φωτισμός επανήλθε και πάλι σε φυσιολογική κατάσταση, αλλά το κοριτσάκι δεν υπήρχε πουθενά.
Μπήκα τρέχοντας στο σπίτι μου και πήρα πανικοβλημένη τηλέφωνο την κολλητή μου. Νομίζω όμως ότι δε πίστεψε όλα όσα της είπα. Από τότε, σπάνια, βλέπω το κοριτσάκι αυτό στον ύπνο μου.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ανθή για την ιστορία που μας έστειλε.
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ)
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΑΝΤΡΙΚΑ)
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Πτώματα που δεν έχουν αναγνωριστεί. Ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Αιτίες θανάτου που δεν μπορούν να οριστούν.
Οι νεκροί δεν είχαν κανένα στοιχείο πάνω τους που θα οδηγούσαν την αστυνομία να ανακαλύψουν ποιοι είναι. Ούτε καν ταμπελάκια στα ρούχα τους.
Είχαν όμως στοιχεία, που έκαναν το θάνατό τους ακόμη πιο περίεργο. Κωδικούς, επαναλαμβανόμενα μοτίβα και πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
1η Υπόθεση: Ο άνδρας του Σόμερτον
2η Υπόθεση: Η γυναίκα του Ίσνταλ
3η Υπόθεση: Ο άντρας του Κάμπο
Τηλεόραση Hitachi LED 55" 4K ΜΟΝΟ 379 €
(δες περισσότερες λεπτομέρειες πριν τελειώσει η προσφορά εδώ)
4η Υπόθεση: Jennifer Fergate
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ BLACK FRIDAY ΣΕ ΚΙΝΗΤΑ
5η Υπόθεση: Peter Bergmann
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ BLACK FRIDAY ΣΕ ΚΙΝΗΤΑ
Πιστεύετε στις κατάρες; Σε κουτιά που κρύβουν πολλά μυστικά ή ακόμη και το κακό το ίδιο; Μύθοι, δοξασίες αλλά και πραγματικά γεγονότα που έχουν καταγραφεί στη σύγχρονη ιστορία;
Ποια είναι η αλήθεια; Γιατί υπάρχουν τα καταραμένα κουτιά; Πως δημιουργήθηκαν; Και τι κακό κάνουν στους ανθρώπους που τα κατέχουν;
Ακόμη και ταινίες βασίστηκαν σε πραγματικά γεγονότα σχετικά και καταραμένα αντικείμενα;
Μήπως τελικά το κουτί της Πανδώρας ήταν απλά η αρχή;
Δείτε όλες τις απαντήσεις στο βίντεο που ακολουθεί:
Τηλεόραση Hitachi LED 55" 4K ΜΟΝΟ 379 €
(δες περισσότερες λεπτομέρειες πριν τελειώσει η προσφορά εδώ)
Διαβάστε επίσης:
Παραφυσικές εμπειρίες - Αληθινές Μαρτυρίες - Μέρος 1ο και 2ο
Είχα αποφασίσει να προσπαθήσω να καταλάβω τι συνέβαινε. Η κατάσταση γινόταν αρκετά ενοχλητική, μόνο και μόνο στην ιδέα ότι, ίσως κάποιος άλλος, εκτός από έμενα, έμπαινε στο σπίτι μου όταν έλειπα. Η αλήθεια είναι ότι είχα διαβάσει και είχα δει στο ίντερνετ αρκετές ιστορίες και βίντεο, που έδειχναν ανθρώπους να ζουν κρυφά σε σπίτια χωρίς να τους αντιλαμβάνονται οι ένοικοι.
Θυμάμαι ότι η αρχή είχε γίνει με τα κεριά που έβαλα στο σπίτι. Ενώ ήμουν σίγουρος ότι τα είχα τοποθετήσει στο τραπεζάκι του καθιστικού, όταν επέστρεφα από τη δουλειά τα έβρισκα πεταμένα στο πάτωμα.
Δεν είχα πάνω από μήνα που είχα μετακομίσει στο διαμέρισμα αυτό και δεν είχα ακόμη αλλάξει τη κλειδαριά. Μήπως έμπαινε ο πρώην νοικάρης; Έτσι το πρώτο που έκανα ήταν να αλλάξω την κλειδαριά. Όμως και πάλι, μικρά αντικείμενα άλλαζαν θέση μέσα στο σπίτι. Ή μήπως δε θυμόμουν που τα τοποθετούσα; Μήπως είχα αρχίσει να τα χάνω;
Έκτος από τα κεριά, έβρισκα πολλές φορές τα ντουλάπια του μπάνιου και της κουζίνας ανοιχτά. Όσο όμως εγώ βρισκόμουν στο σπίτι, όλα ήταν φυσιολογικά. Ή έτσι τουλάχιστον πίστευα.
Επόμενη κίνηση ήταν να βάλω κάμερες. Και αυτό που είδα ακόμη με κρατάει ξύπνιο τα βράδια.
Τη Δευτέρα το απόγευμα τοποθέτησα από μια κάμερα σε κάθε δωμάτιο και τις ενεργοποίησα. Η εγγραφή από κάθε μια από αυτές αποθηκεύονταν στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μου. Φυσικά όποτε ήθελα μπορούσα να δω ζωντανή εικόνα από το κινητό μου.
Την Τρίτη το πρωί ξύπνησα και πήγα στη δουλειά. Συχνά έλεγχα από το κινητό μου τι κατέγραφαν οι κάμερες στο σπίτι. Δε παρατήρησα τίποτα περίεργο. Κι όντως όταν επέστρεψα όλα τα πράγματα ήταν στην θέση τους. Όπως ακριβώς τα είχα αφήσει, λες κι αυτός που έμπαινε στο σπίτι έμαθε ότι είχα τοποθετήσει τις κάμερες.
Από περιέργεια να δω πως φαίνεται η καταγραφή σε πλήρης σκοτάδι, γύρισα το βίντεο που είχαν καταγράψει οι κάμερες την ώρα που κοιμόμουν τη Δευτέρα το βράδυ προς Τρίτη πρωί. Και αυτό που είδα στοιχειώνει ακόμη και τους πιο τρελούς εφιάλτες μου.
Αν φοβάσαι το σκοτάδι, ή κοιμάσαι με φως αναμμένο, αν εφιάλτες τρομοκρατούν τα βράδια σου, θα σε παρακαλέσω να μη διαβάσεις παρακάτω. Γιατί όσα μάθεις δεν θα μπορέσεις να τα ξεχάσεις ποτέ. Γιατί θα χάσεις τον ύπνο σου, όπως τον έχασα από τότε κι εγώ. Η αντίληψή μου για τη ζωή δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια.
Όπως σας είπα, διάλεξα το βίντεο από τη κάμερα που είχα στο υπνοδωμάτιο. Η εικόνα, αν και σε αποχρώσεις του πράσινου, ήταν πολύ καθαρή. Με έβλεπα να κοιμάμαι στο κρεβάτι, όταν ξαφνικά άρχισα να στριφογυρνάω ανήσυχος. Είδα στο βίντεο ότι γύρισα μένοντας με τη πλάτη μου στο τοίχο. Τότε από πίσω μου, η κουβέρτα άρχισε να υψώνεται, σαν και κάποιος άλλος, εκτός από εμένα, να υπήρχε από κάτω της. Η κουβέρτα γλίστρησε πάνω μου και έπεσε στο πάτωμα. Κι όπως δεν έβλεπα μέσα στο δωμάτιο κανέναν άλλο, εκτός από εμένα να κοιμάμαι.
Τότε μέσα από το κρεβάτι και με κίνηση προς τα πάνω, προς το ταβάνι, άρχισε να σχηματίζεται μια μαύρη μορφή. Λες και μια άγνωστη, απόκοσμη δύναμη απορροφούσε όλες τις σκιές του δωματίου, τραβούσε το σκοτάδι του χώρου σα μαγνήτης, για να σχηματίσει μια τρομακτική μορφή, που δε θα μπορούσε να φανταστεί ούτε ο χειρότερος εφιάλτης μου.
Φαινόταν να έχει πολλά χέρια και πόδια, τόσο μακριά και λεπτά, που μέσα στο σκοτάδι έμοιαζαν με πλοκάμια. Το σημείο που θα έπρεπε να βρισκόταν το κεφάλι του, ήταν μεγάλο, στρογγυλό και οι σκιές γύρω του, έδιναν την εντύπωση ότι είχε γένια. Καθώς αυτό το πλάσμα σχημάτιζε τη μορφή του, τόσο πλησίαζε εμένα που κοιμόμουν. Άρχισε να κινείται απειλητικά πάνω από το σώμα μου.
Ένα ή δύο από τα πλοκάμια του - δε μπορούσα να διακρίνω ακριβώς τον αριθμό τόσο από το σκοτάδι αλλά και από το φόβο μου - φάνηκε να με ακουμπάει. Πέρασε λες και πετούσε από πάνω μου και άρχισε σιγά σιγά να μπαίνει κάτω από το κρεβάτι μου και να χάνεται. Και μετά σκοτάδι... Η κάμερα δεν έδειχνε πια τίποτα.
Έλεγξα και τις άλλες κάμερες, αλλά δεν είδα κάτι περίεργο. Έτρεξα στο υπνοδωμάτιο, όσο είχε φως ακόμη, και κοίταξα κάτω από το κρεβάτι. Όλα φαινόταν φυσιολογικά.
Φυσικά και δε ξανακοιμήθηκα σε εκείνο το σπίτι. Δε ξανακοιμήθηκα σαν άνθρωπος ποτέ ξανά, παρόλο που μετακόμισα αμέσως.
Τι ήταν αυτό που με επισκέφτηκε εκείνο το βράδυ; Τι κινδύνους κρύβει το σκοτάδι όταν κοιμόμαστε; Έχει τύχει κάτι παρόμοιο σε εσάς;
ΥΓ: 'Ηθελα να σας στείλω και το βίντεο με αυτό το απόκοσμο πλάσμα, αλλά φοβάμαι ότι ίσως θα είμαι υπεύθυνος για όλους όσοι χάσουν για πάντα τον ύπνος τους.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Ηλία για την ιστορία που μας έστειλε. Περιμένουμε να μας στείλεις και το βίντεο με τον... ακάλεστο νυχτερινό επισκέπτη σου.
Διαβάστε επίσης:
ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΚΠΛΗΞΗ (ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ)
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Ίσως κάποιοι από εσάς να μη πιστέψετε την ιστορία μου. Δε θα σας αδικήσω. Εδώ κάποιοι από τους φίλους μου όχι μόνο δε με πίστεψαν αλλά ξέκοψαν κιόλας.
Πριν από κάποια χρόνια κάθε βράδυ το σταθερό τηλέφωνό μου χτυπούσε στις 03:40. Κάθε βράδυ! Στην αρχή όπως καταλαβαίνεται τρόμαζα. Ποιος θα μου τηλεφωνούσε τέτοια ώρα αν δεν είχε συμβεί κάτι κακό; Τουλάχιστον έτσι σκεφτόμουν καθώς πεταγόμουν από το κρεβάτι για να τρέξω να απαντήσω. Δεν απαντούσε όμως κανείς και το μόνο που άκουγα ήταν ένας αδύναμος ήχος σαν αυτό που έκαναν τα παλιά dial up modems.
Στην αρχή , όπως σας είπα, έτρεχα να απαντήσω έχοντας στο μυαλό μου ότι κάτι κακό είχε συμβεί στην οικογένειά μου. Όσο περνούσε ο καιρός όμως, ό λόγος που σηκωνόμουν να απαντήσω ήταν γιατί ήθελα να καταλάβω ποιος ήταν στην άλλη γραμμή, ή τι συνέβαινε.
Τη δεύτερη εβδομάδα θυμάμαι ότι απευθύνθηκα στον πάροχό μου. Δυστυχώς δεν έβγαλα άκρη και το μόνο που κάναμε ήταν να ενεργοποιήσω την αναγνώριση κλήσης. Δεν είχε τελικά όμως κάποιο αποτέλεσμα, καθώς η κλήση γινόταν με απόκρυψη.
Ήταν Παρασκευή βράδυ. Μόλις είχα γυρίσει από ένα κλαμπ, που είχαμε πάει με την παρέα για ένα ποτό. Κοίταξα ασυναίσθητα το ρολόι του τοίχου, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν 03:40.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΤΑ SAMSUNG (ΔΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ)
Το σήκωσα κι άκουσα τον ίδιο εκνευριστικό ήχο. Αλλά ξαφνικά, μέσα στο βουητό, μου φάνηκε ότι άκουσα μια πρόταση, διακοπτόμενη δυστυχώς, που δεν έβγαζε νόημα: "έρχε ο βαλ σύρτη". Και το πιο περίεργο ήταν ότι η φωνή έμοιαζε με τη φωνή του πατέρα μου, που είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια.
Ξεχωρίζοντας τη λέξη σύρτη, πήγα στην εξώπορτα κι έβαλα το σύρτη. Τότε η πόρτα δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα από έξω κι άνοιξε, μέχρι που η αλυσίδα του σύρτη διέκοψε το βίαιο άνοιγμά της. Δύο άτομα από έξω είχαν παραβιάσει την κλειδαριά και προσπάθησαν να μπουν μέσα!
Πίεσα με δύναμη να κλείσω ξανά τη πόρτα, αλλά οι δύο άντρες ήταν πολύ πιο δυνατοί από εμένα. Το τηλέφωνο μου είχε πέσει από τα χέρια και δε μπορούσα να το φτάσω για να καλέσω την αστυνομία. Άρχισα να φωνάζω βοήθεια και τότε οι δύο άντρες φοβήθηκαν και το έβαλαν στα πόδια. Μέχρι όμως να κατέβουν από τον δεύτερο όροφο που έμενα, η αστυνομία ήταν από κάτω και τους συνέλαβε.
Αργότερα έμαθα από την αστυνομία, ότι ένας άντρας είχε καλέσει την αστυνομία νωρίτερα από τις 03:40 και ειδοποίησε ότι δύο άντρες με μαύρα προσπαθούν να βιάσουν μια κοπέλα. Οι δύο άντρες ομολόγησαν ότι με ακολούθησαν από το μπαρ έως το σπίτι γιατί τους άρεσα, αλλά υποστήριξαν ότι απλά ήταν μεθυσμένοι και ότι δεν είχαν σκοπό να μου κάνουν κακό.
Από τότε το τηλέφωνο δε χτύπησε ξανά στις 03:40.
Γιατί χτυπούσε όμως κάθε βράδυ τη συγκεκριμένη ώρα; Τι σήμαινε η φράση που άκουσα; Και πως γίνεται η φωνή που άκουσα να έμοιαζε τόσο με τη φωνή του νεκρού πατέρα μου;
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ρούλα για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
Τι κρύβεται κάτω από τα παπλώματα; Οι παιδικοί μας εφιάλτες; Η φαντασία των παιδιών που οργιάζει; Ή μήπως μια πραγματικότητα που η λογική των ενηλίκων έχει απορρίψει; Και στη τελική, πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει αυτό για τη ζωή μας;
Οι απαντήσεις στο βίντεο που ακολουθεί. Σβήστε τα φώτα, ανοίξτε τον ήχο και ... η ευθύνη όλη δική σας...
Δείτε επίσης:
Κάποιος είναι μέσα στο σπίτι μου....
Χειμώνας του 2001. Η χειρότερη μέρα της ζωής μου μέχρι τώρα.
Ένιωσα ένα σπρώξιμο. Έτσι ξαφνικά, από το πουθενά. Και ξανά άλλο ένα. Προσπαθούσα να ανοίξω τα μάτια μου, χωρίς επιτυχία. Το μόνο που καταλάβαινα ήταν μια πίεση να ασκείται σε όλο μου το σώμα. Αισθανόμουν τόσο αδύναμος, που ακόμη και η προσπάθεια να κουνήσω τα βλέφαρά μου έμοιαζε αδύνατη. Σα να είχα παραδοθεί στη σιωπή του σκοταδιού.
Δεν είχα τη θέληση να κάνω καμία προσπάθεια να ξεφύγω από το λήθαργο που είχα πέσει. Τα μάτια μου έμεναν κλειστά. Απλά προσπάθησα να θυμηθώ που βρισκόμουν και τι συνέβη. Και ξανά η αίσθηση αυτής της πίεσης κατέβαλε πάλι το μυαλό μου. Όχι δεν είχα τη δύναμη για σκέψεις. Ήθελα απλά να συνεχίσω τον ύπνο μου, να παραδοθώ στο σκοτάδι.
Θυμάμαι σίγουρα την απόλυτη σιωπή, όπως τη φωνή του αδερφού μου να τη σπάει: "Θάνο σήκω. Πρέπει να σηκωθείς". Δε μπορούσα να ακούσω κανένα άλλο θόρυβο. Ένιωσα και πάλι το σπρώξιμο.
Δε θυμόμουν ότι ήμουν με τον αδερφό μου. Στην πραγματικότητα δε θυμόμουν ούτε που ήμουν ή γιατί. Και ξανά το σκούντημα και η φωνή του αδερφού μου: "Θάνο πρέπει να σηκωθείς τώρα".
Έβαλα όλη μου τη δύναμη να ανοίξω τα μάτια μου. Με πολύ δυσκολία άρχισα να τα καταφέρνω σιγά σιγά. Αλλά και πάλι το μόνο που αντίκρισα ήταν σκοτάδι.
Αρχικά όλα ήταν θολά και σκοτεινά, δε μπορούσα να ξεχωρίσω λεπτομέρειες. Σιγά σιγά όμως άρχισε να επανέρχεται η όρασή μου. Βρισκόμουν πεσμένος στο χώμα, ανάμεσα σε χόρτα και πέτρες. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά η πίεση που ένιωσα στο στήθος μου δε μου το επέτρεψε. Και μετά είδα τα αίματα στα χέρια μου. Τι μου είχε συμβεί;
Σήκωσα όσο μπορούσα το κεφάλι μου. Στο δρόμο, λίγο πιο μπροστά από το σημείο που βρισκόμουν πεσμένος, είδα το αμάξι μου τουμπαρισμένο. Ήταν σχεδόν κατεστραμμένο από όσο μπορούσα να διακρίνω.
Και τότε τα θυμήθηκα όλα. Το ταξίδι που έκανα εκείνο το βράδυ με τον αδερφό μου για να επισκεφτούμε τους γονείς μας στο χωριό, το σκύλο που πετάχτηκε ξαφνικά στο δρόμο, το θόρυβο από το χτύπημα του αυτοκινήτου με το ζώο, την απώλεια ελέγχου του αμαξιού, την ταχύτητα που φέραμε τούμπες μέσα σε αυτό και μετά το απόλυτο σκοτάδι.
Έβαλα όλη μου τη δύναμη για να σηκωθώ. Παρόλο που είχα ακούσει τον αδερφό μου και που με είχε σπρώξει για να συνέλθω δεν τον έβλεπα. Είχε πάει να φωνάξει βοήθεια κι έπρεπε να τον βοηθήσω.
Με δυσκολία στάθηκα στα πόδια μου. Ο πόνος στο κορμί μου ήταν αφόρητος. Κατάφερα όμως να φτάσω μέχρι το τουμπαρισμένο αμάξι στο δρόμο.
Και μέσα είδα εγκλωβισμένο τον αδερφό μου, παγιδευμένο στις λαμαρίνες και το τιμόνι του αυτοκινήτου. Προσπάθησα να τον βγάλω, φώναξα, παρακαλούσα για βοήθεια αλλά δεν υπήρχε κανείς τριγύρω.
Μετά από λίγη ώρα ένα διερχόμενο αυτοκίνητο σταμάτησε για βοήθεια. Όταν όμως έφτασε η αστυνομία και το ασθενοφόρο ήταν πια αργά για τον αδερφό μου.
Οι γιατροί είπαν ότι πέθανε ακαριαία, εγώ όμως ξέρω ότι με έσπρωξε και με φώναξε για να συνέλθω και να σωθώ από το ατύχημα.
SAMSUNG 4K SMART 50 inch ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΚΠΛΗΞΗ
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Θάνο για την ιστορία που μας έστειλε.
Xiaomi MI 10T 128GB Dual Sim 5G ΣΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΤΙΜΗ
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο
ourhorrorstory@gmail.com
για να την δημοσιεύσουμε.
Όταν ήμουν μικρή, είχα βγει παραμονή Χριστουγέννων, αργά το απόγευμα με μία φίλη μου για να πούμε τα κάλαντα στα σπίτια που δεν είχαμε προλάβει. Στο χωριό εκείνες τις εποχές δε φοβόταν οι γονείς μας να μας αφήνουν να γυρνάμε. Τα χρόνια ήταν πολύ πιο αθώα.
Κάποια στιγμή, φτάσαμε στη κορυφή του λόφου του χωριού. Ο δρόμος ήταν έρημος και κακοφωτισμένος. Θυμάμαι στο σταυροδρόμι υπήρχε μόνο ο φωτισμός από ένα εικονοστάσι. Οι λάμπες του δρόμου ήταν καμένες σε εκείνο το σημείο. Επειδή ήμασταν μικρές κοντοσταθήκαμε για λίγο, γιατί φοβηθήκαμε το σκοτάδι, αλλά η απληστία μας να βγάλουμε περισσότερα χρήματα από τα κάλαντα νίκησε την απειλή που απλωνόταν σα μαύρο πέπλο μπροστά μας.
Συνεχίσαμε λοιπόν να περπατάμε για να πάμε στα υπόλοιπα σπίτια. Όταν όμως φτάσαμε ακριβώς μπροστά από το εικονοστάσι, εμφανίστηκε από πίσω του ξαφνικά μια πολύ ψηλή, αδύνατη, μαυροφορεμένη γριά! Εντελώς αθόρυβα! Ήταν τόσο ψηλή που έφτανε στο ύψος της κολόνας της ΔΕΗ και τόσο αδύνατη που πραγματικά με το ζόρι διακρίναμε τα άκρα της μέσα από το σκοτάδι.
Από το τρόμο μας δε μπορούσαμε να βγάλουμε ούτε κραυγή! Την κοιτούσαμε κοκκαλωμένες να σηκώνεται αργά πίσω από το εικονοστάσι. Και μόλις σηκώθηκε γύρισε και μας κοίταξε! Δε μπορούσαμε να διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της ή δε μπορώ ούτε εγώ, αλλά ούτε και η φίλη μου, να τα ανακαλέσουμε στη μνήμη μας. Θυμόμαστε όμως ότι όταν μας κοίταξε, άρχισε να κινείται προς το μέρος μας!
Τότε ήταν που βρήκαμε το θάρρος να τσιρίξουμε και να το βάλουμε στα πόδια. Οι κραυγές μας χανόταν μέσα στα γαυγίσματα των σκύλων του χωριού, που είχαν ξεσηκωθεί από τις κραυγές μας. Ή μήπως γαύγιζαν γιατί είχαν καταλάβει την απειλή που είχε έρθει τόσο απροειδοποίητα στο χωριό μας;
Η πολύ ψηλή γριά άρχισε να μας κυνηγάει! Με τα τεράστιά της βήματα, μάς πλησίαζε απειλητικά! Κι όμως η κίνησή της γινόταν τόσο αθόρυβα!
Τρέχαμε με όλη τη δύναμή μας! Κι όμως ήταν θέμα χρόνου να μας πιάσει. Τότε έπεσε το τσαντάκι της φίλης μου που έβαζε τα λεφτά από τα κάλαντα. Η γριά σταμάτησε, το κοίταξε, πήρε το τσαντάκι και εξαφανίστηκε.
Φτάσαμε στο σπίτι μου και είπαμε την ιστορία στους γονείς μας! Φυσικά και δε μας πίστεψαν. Θυμάμαι τη γιαγιά μου που πετάχτηκε λέγοντας χαμογελώντας: "Βρε ποιος σας είπε την ιστορία για τη μπάμπο και μας κοροϊδεύετε τώρα;"
Μάταια προσπαθήσαμε να τους πείσουμε. Την επόμενη μέρα βρήκαμε λεφτά πεταμένα σε άλλο μέρος του χωριού.
Θα μου πείτε πώς και θυμήθηκα την ιστορία τώρα. Λοιπόν, την περασμένη εβδομάδα, η φίλη μου μου είπε ότι, καθώς γυρνούσε κατά τις 20:30 στο σπίτι, είδε με την άκρη του ματιού της σε ένα σκοτεινό σημείο του δρόμου την ίδια πολύ ψηλή φιγούρα της μαυροφορεμένης γριάς να την ακολουθεί.
Η φίλη μου έτρεξε και βγήκε σε ένα φωτεινό σημείο του δρόμου. Εκεί ευτυχώς την έχασε.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Νίκη για την ιστορία που μας έστειλε
Διαβάστε επίσης:
Η εμφάνιση πνευμάτων και όσα σχετίζονται με αυτήν
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
