Η Κυρία με τα Μαύρα

Πριν μερικά χρόνια αρρώστησε βαριά η κόρη μου. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να βρουν την αιτία του προβλήματος και η κόρη μου έπρεπε να μείνει στο νοσοκομείο ώστε να γίνουν οι απαραίτητες εξετάσεις.

Νοσηλευόταν στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο πάνω από μία εβδομάδα και εγώ ήμουν συνέχεια δίπλα της.  Κάθε πρωί κατέβαινα στο εκκλησάκι του νοσοκομείου και άναβα ένα κεράκι παρακαλώντας τη Παναγία να βοηθήσει την κόρη μου.

Ένα πρωί κατέβηκα πάλι στην εκκλησία, άναψα το κεράκι μου και κάθισα στο παγκάκι να ξαποστάσω λίγο, καθώς ήμουν αρκετά κουρασμένη. Εκείνη τη στιγμή πλησίασε και κάθισε στο παγκάκι μία ηλικιωμένη κυρία, ντυμένη στα μαύρα. Με καλημέρισε και με ρώτησε αν είμαι καλά. Της απάντησα πως αν ήμουν καλά δεν θα βρισκόμουν στο νοσοκομείο, ακούμπησα τη πλάτη μου στο παγκάκι και γύρισα το βλέμμα μου σε κάτι τριανταφυλλιές που είχε στο χώρο για να κρύψω την θλίψη μου.

"Μη στεναχωριέσαι" μου είπε. "Η κόρη σου θα γίνει καλά μέχρι το τέλος της εβδομάδας". Γύρισα απότομα το κεφάλι μου προς το μέρος της. Πως ήξερε για την κόρη μου; Δεν της είχα πει τίποτα. Ήταν στο ίδιο όροφο με μένα; Δεν τη θυμόμουν.  

Όπως σας είπα γύρισα το κεφάλι μου προς το μέρος της αλλά δίπλα μου δεν υπήρχε κανείς. Η ηλικιωμένη κυρία είχε εξαφανιστεί!!!

Την επόμενη μέρα οι γιατροί έκαναν και πάλι εξετάσεις στη κόρη μου και διαπίστωσαν αισθητή βελτίωση. Σε μια εβδομάδα ήταν τελείως καλά και βγήκαμε από το νοσοκομείο. Μπορεί οι γιατροί να μην μπόρεσαν να βρουν ποιο ήταν το πρόβλημα της υγείας της κόρης μου αλλά μέχρι σήμερα είναι υγιέστατη!