Δεν έχουμε καταλάβει ακόμη τι ακριβώς συνέβη εκείνο το βράδυ... Όλα είναι πολύ περίεργα. Ήταν η φαντασία μας; Ο φόβος; Ή μήπως κυκλοφορεί κάτι περίεργο εκεί έξω;
Χτες το βράδυ καθόμουν στο σπίτι μου και χάζευα βιντεάκια στο youtube. Πρέπει να ήταν περασμένα μεσάνυχτα όταν χτύπησε το κινητό μου. Ήταν η φίλη μου η Μαρία. Τι να ήθελε τόσο αργά;
Απάντησα κι άρχισε να μιλάει γρήγορα, τρομαγμένα. Μιλούσε τόσο γρήγορα και τόσο μπερδεμένα που δε μπορούσα να καταλάβω τίποτα. Της είπα να ηρεμήσει πρώτα και να μου πει τι της συμβαίνει. Δε μπορούσε να ηρεμήσει. Η ανάσα της ήταν βαριά, ανάσαινε γρήγορα...
Τις είπα ότι δε καταλαβαίνω τίποτα και ζήτησα να μου πει πάλι από την αρχή τι έπαθε. Άρχισε να κλαίει. Ανησύχησα πάρα πολύ. Δε μπορούσα να καταλάβω τι έπαθε. Μπήκαν κλέφτες στο σπίτι της; Τράκαρε; Έπαθαν κάτι οι γονείς της; Το μυαλό μου πήγαινε στο κακό.
Καθώς την είχα ακόμη στο τηλέφωνο, άρχισα να ντύνομαι για να πάω στο σπίτι της, να την δω από κοντά. Μένει αρκετά κοντά μου, στο Παγκράτι. Κάποια στιγμή επιτέλους σταμάτησε να κλαίει. Εγώ είχα ήδη ντυθεί. Πήρε μια βαθιά ανάσα και μου είπε αργά και καθαρά αυτή τη φορά: "βοήθησέ με, σε παρακαλώ".
"Τι έπαθες Μαρία;" τη ρώτησα.
Μου είπε ότι ήταν στο σπίτι. Έβλεπε μια ταινία. Είχε κλείσει τα φώτα και είχε απορροφηθεί στο θρίλερ που παρακολουθούσε όταν ένιωσε μια σκιά, μια κίνηση στη πόρτα της κουζίνας. Δεν έδωσε σημασία. Νόμιζε ότι ήταν από το φως της τηλεόρασης. Έτσι συνέχισε να βλέπει το θρίλερ.
Τότε ένας ήχος ακούστηκε από τη κουζίνα. Σα να κινήθηκε μια καρέκλα ή το τραπέζι. Σηκώθηκε από το καναπέ και έτρεξε να ανάψει το φως. Αυτό όμως δεν άνοιγε.
Ακούστηκε και πάλι ένας θόρυβος στη κουζίνα. Και πάλι μια σκιά κινήθηκε μέσα στο σκοτάδι. Προσπαθούσε μάταια να ανάψει το φως. Η σκιά πλέον καθόταν στη πόρτα της κουζίνας και ήταν σα να τη κοιτούσε. Χωρίς να μπορεί να την διακρίνει καθαρά, ένιωθε πως την κοιτούσε. Ένιωθε το παγωμένο βλέμμα της σκιάς καρφωμένο πάνω της.
Άρχισε να την πλησιάζει. Είχε παγώσει από το φόβο. Δε μπορούσε να αντιδράσει.
Σε αυτό το σημείο άρχισε πάλι να κλαίει. Της είπα να ηρεμήσει και ότι είμαι έτοιμος να πάω στο σπίτι της.
"Μην πας" μου απάντησε.
Όταν η σκιά άρχισε να την πλησιάζει βρήκε την δύναμη και έφυγε τρέχοντας από το σπίτι της. Άρχισε να γυρνάει στους δρόμους στο Παγκράτι τρέχοντας, σε μια προσπάθεια να φύγει όσο πιο μακρυά μπορούσε από το σπίτι της.
Είχε φτάσει στην εκκλησία του Προφήτη Ηλία και πήγα με το αυτοκίνητό μου εκεί για να την μαζέψω. Όταν έφτασα έτρεξε κοντά μου και άρχισε να μου λέει και πάλι τι συνέβη.
Εγώ πίστεψα ότι ήταν στη φαντασία της όλα αυτά. Ότι επηρεάστηκε από την ταινία που έβλεπε και στη συνέχεια νόμισε ότι είδε σκιές και φαντάσματα. Ήταν κατηγορηματική. Ήταν σίγουρη πως κάτι ήταν μέσα στο σπίτι της.
Τότε εγώ της είπα ότι θα της αποδείξω πως κάνει λάθος. Έβαλα μπρος το αυτοκίνητο και ξεκίνησα για το σπίτι της. Θα μπαίναμε μαζί μέσα και θα κοιτούσαμε παντού. Αυτή αρνήθηκε. Δεν ήθελε με τίποτα να επιστρέψει και φώναζε να σταματήσω να φύγει. Δυστυχώς δεν την άκουσα.
Φτάσαμε έξω από το σπίτι της. Έβαλα το αυτοκίνητο πρόχειρα στη πιλοτή με τα αλάρμ αναμμένα και βγήκα έξω. Η Μαρία δεν κουνήθηκε από τη θέση της. Μου είπε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ξαναμπεί μέσα στο διαμέρισμά της.
Αποφάσισα να ανέβω μόνος μου. Μου έδωσε τα κλειδιά και μπήκα μέσα.
Προσπάθησα να ανάψω τα φώτα αλλά δεν λειτουργούσαν. Άναψα το φακό του κινητού και έψαξα να βρω το πίνακα με τις ασφάλειες. Κάποια θα είχε πέσει σκέφτηκα. Όμως όλα φαινόταν να είναι σωστά στη θέση τους.
Δοκίμασα και σε άλλα δωμάτια το φως αλλά τίποτα. Κατευθύνθηκα προς το υπνοδωμάτιο όταν με την άκρη του ματιού μου έπιασα μια κίνηση. "Μαρία;" φώναξα, χωρίς να πάρω καμία απάντηση.
Ξέρετε όλοι πως είναι όταν σε ένα σκοτεινό χώρο γεμάτο αντικείμενα χρησιμοποιείς φακό. Οι σκιές που δημιουργούνται μπορούν να ξεγελάσουν το μάτι σου. Έτσι φαντάστηκα κι εγώ ότι συνέβαινε. Ήταν σαν να κινούνταν οι σκιές με ένα δικό τους τρόπο.
Έριξα το φως του φακού στη κουζίνα. Τότε παρατήρησα κάτι πολύ περίεργο. Το φως δεν διαπερνούσε το σκοτάδι! Έμεινα εκεί, ακίνητος, προσπαθώντας να κάνω το φως του φακού να περάσει μέσα στο δωμάτιο της κουζίνας. Μάταια.
Ξαφνικά είδα τη σκιά να κινείται! Έτσι μου φάνηκε! Σαν να έφυγε από τη πόρτα και να μπήκε πιο μέσα στο δωμάτιο. Το φως του φακού έφτασε επιτέλους στα ντουλάπια της κουζίνας και στο ψυγείο! Δεν ήξερα τι να κάνω. Από τη μία ήθελα να το βάλω στα πόδια κι από την άλλη ήμουν περίεργος να δω τι προκαλούσε αυτό το φαινόμενο. Έτσι αποφάσισα να μπω μέσα στη κουζίνα.
Άρχισα να πλησιάζω με αργά, προσεκτικά βήματα. Φοβόμουν είναι η αλήθεια μήπως πεταχτεί κάποιος ή στην ακόμη χειρότερη περίπτωση κάτι μέσα από τη κουζίνα. Είχα φτάσει σχεδόν στη πόρτα όταν άκουσα φωνές από κάτω. Ήταν η Μαρία που τσίριζε σα τρελή.
Πριν προλάβω να μπω στη κουζίνα έτρεξα αμέσως έξω από το διαμέρισμα για να κατέβω κάτω στη Μαρία. Τι είχε γίνει πάλι;
Την βρήκα έξω από το αυτοκίνητο τρομοκρατημένα να μου λέει "ήταν εδώ, ήταν εδώ"!
"Ποιος" ρώτησα εγώ για να μου απαντήσει: "αυτό το πράγμα που ήταν στο σπίτι μου".
Κατευθείαν μου ήρθε στο μυαλό η περίεργη μαύρη φιγούρα που είδα στη κουζίνα και που δε μπορούσε να τη διαπεράσει το φως του φακού. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξαναμπώ εκεί μέσα σκέφτηκα και πρότεινα στη Μαρία να έρθει να κοιμηθεί στο σπίτι μου.
Όταν φτάσαμε στο σπίτι εγώ κάθισα στο καναπέ και άναψα ένα τσιγάρο για να επεξεργαστώ όλα αυτά που έγιναν. Η Μαρία μπήκε στο μπάνιο.
Καθώς κάπνιζα βυθισμένος στις σκέψεις μου έπιασα με την άκρη του ματιού μου τη Μαρία να με πλησιάζει. Χωρίς να την κοιτάξω τη ρώτησα αν ηρέμησε λίγο. Δεν πήρα απάντηση.
"Όλα καλά;" ξαναρώτησα και γύρισα το βλέμμα μου προς το μέρος της. Μόνο που δεν ήταν κανείς εκεί! Η Μαρία ήταν ακόμη στο μπάνιο!!!!
Δεν της είπα τίποτα. Κοιμηθήκαμε το βράδυ και την άλλη μέρα έφυγε στους γονείς της στη Θεσσαλονίκη.
Το επόμενο βράδυ όταν γύρισα στο σπίτι βρήκα την πόρτα του ψυγείου μου ανοιχτή. Την άφησα καταλάθος εγώ έτσι; Δε ξέρω. Το καλό είναι ότι δεν έχω παρατηρήσει άλλα περίεργα φαινόμενα στο σπίτι μου από τότε.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Γιώργο για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου