Από εδώ και πέρα το ημερολόγιο της θείας μου γίνεται ακόμα πιο οδυνηρό να το διαβάζω. Δεν είναι μόνο τα φώτα, οι ήχοι και τα βήματα στο σπίτι· τώρα μπαίνει μέσα και η μορφή του άντρα της, που είχε φύγει από τη ζωή χρόνια πριν. Σαν να ξυπνούν τα πιο προσωπικά της τραύματα.
Our Horror Stories: Για την κατανόηση της ιστορίας παρακαλώ διαβάστε αρχικά το πρώτο μέρος ΕΔΩ
---
20 Οκτωβρίου 2006
Πάλι βήματα στον διάδρομο. Αυτήν τη φορά δεν τόλμησα να βγω. Άνοιξα ελάχιστα την πόρτα και είδα μια φιγούρα. Ορκίζομαι ότι ήταν ο Ανδρέας μου. Στεκόταν εκεί, όπως ακριβώς τον θυμάμαι· τα μάτια του θλιμμένα, το χέρι του να σηκώνεται προς το μέρος μου. Μα πώς; Έχει πεθάνει τόσα χρόνια τώρα. Έκλεισα απότομα την πόρτα και κόλλησα την πλάτη μου πάνω της. Ήταν όνειρο; Παράνοια;
21 Οκτωβρίου 2006
Όταν βγήκα στην αυλή, ο ξένος με περίμενε πάλι. «Μη φοβάσαι» μου είπε, «είμαι εδώ.» Για μια στιγμή η μορφή του άλλαξε, σαν το πρόσωπό του να ήταν το ίδιο με του Ανδρέα. Μα μετά θόλωσε, ξανάγινε εκείνος ο άγνωστος με τα παγωμένα μάτια. Ένιωσα να με κοροϊδεύει.
22 Οκτωβρίου 2006
Άκουσα καθαρά την πόρτα του σαλονιού να ανοίγει και να κλείνει. Όταν πήγα, το δωμάτιο ήταν άδειο. Όμως στον καναπέ ήταν το παλιό σακάκι του Ανδρέα. Είχε μυρωδιά καπνού, όπως τότε. Το έπιασα στα χέρια μου και ορκίζομαι πως για μια στιγμή ένιωσα να με αγκαλιάζει. Μα όταν άναψα το φως, το σακάκι είχε εξαφανιστεί.
23 Οκτωβρίου 2006
Δεν ξέρω αν έχω χάσει πια τα λογικά μου. Μήπως ο ξένος δεν ήταν ποτέ άλλος, παρά ο Ανδρέας μου; Μήπως γυρίζει κοντά μου με άλλο πρόσωπο; Ή μήπως κάποιο σκοτεινό παιχνίδι παίζεται εδώ και παίρνει τη μορφή του για να με πλησιάσει; Μήπως τελικά τα φαντάζομαι όλα;
24 Οκτωβρίου 2006
Σήμερα το βράδυ, στον καθρέφτη, είδα πίσω μου τη φιγούρα του. Κοίταζε κατευθείαν μέσα από εμένα. Έσκυψε στο αυτί μου και ψιθύρισε: «Δεν θα φύγεις ποτέ από εδώ.» Όταν γύρισα, ο καθρέφτης έσπασε μόνος του.
---
Δεν μπορώ να περιγράψω την ανατριχίλα που νιώθω. Ήταν πράγματι ο θείος μου; Ένα φάντασμα, μια ανάμνηση που ζωντάνεψε, ή κάτι άλλο που μιμείται τα πρόσωπα όσων αγαπάμε;
Η θεία έγραφε αυτά τα λόγια με το χέρι της να τρέμει — το βλέπω στις σελίδες. Κι εγώ αναρωτιέμαι: αν ήταν κάτι που παίρνει μορφές, ποιον θα διάλεγε να μου δείξει αν ερχόταν τώρα σε μένα;
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Δήμητρα για την ιστορία που μας έστειλε.
Το ημερολόγιο στη σοφίτα:
2ο μέρος
3ο μέρος
4ο μέρος
6ο μέρος (06 Νοεμβρίου 2025)
7ο μέρος (09 Νοεμβρίου 2025)
8ο μέρος (13 Νοεμβρίου 2025)
9ο μέρος (16 Νοεμβρίου 2025)
10ο μέρος (20 Νοεμβρίου 2025)
11ο μέρος (23 Νοεμβρίου 2025)
12ο μέρος (26 Νοεμβρίου 2025)
Διαβάστε επίσης:
Ακολουθήστε μας στη σελίδα μας στο Facebook
Ένα LIKE, SHARE και σχόλιο θα βοηθήσει να συνεχίσουμε το έργο μας!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ!
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
1 σχόλια:
Βάλτα όλα μαζί πολύ αγωνία
Δημοσίευση σχολίου