Η απέναντι πολυκατοικία

 

Μένω σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή, στο κέντρο της Αθήνας. Οι απέναντι πολυκατοικίες είναι σχεδόν κολλημένες μεταξύ τους. Έτσι, κυρίως τις βραδινές ώρες που ανάβουμε τα φώτα, μπορούμε άνετα να δούμε τι κάνει ο απέναντι γείτονάς μας. Γι' αυτό το λόγο όταν ανάβω τα φώτα, κλείνω την κουρτίνα για να μη με βλέπει η απέναντι.

Έτσι έκανα και το προηγούμενο Σάββατο. Άναψα το φως και πήγα να κλείσω την κουρτίνα. Η ηλικιωμένη γειτόνισσα απέναντι είχα ανάψει ήδη το φως και μπορούσα να δω καθαρά μέσα στο σαλόνι της. Πριν κλείσω την κουρτίνα την είδα να τρέχει κουτσαίνοντας προς το παράθυρό της. Μόλις έφτασε στην μπαλκονόπορτα και προσπάθησε να την ανοίξει, κάτι την τράβηξε προς τα μέσα. Δε πρόλαβα να διακρίνω τι. Δε φαινόταν.

ΑΠΟΛΑΥΣΕ ΤΙΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΜΑΣ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ (Δες Περισσότερα Εδώ)

Την είδα να πέφτει στο πάτωμα με δύναμη και κάτι να τη σέρνει μακριά από το παράθυρο. Μπόρεσα να διακρίνω ότι η γειτόνισσα κατάφερε να πιαστεί από μια μεριά του καναπέ και να προσπαθεί να προβάλει αντίσταση σε ότι τη τραβούσε. Τότε όμως ο καναπές εκτινάχτηκε με δύναμη στον αέρα και έπεσε αναποδογυρισμένος στο πάτωμα. Η γειτόνισσα δεν μπορούσε πλέον να πιαστεί από πουθενά. Ότι κι αν της είχε επιτεθεί, την τράβηξε με δύναμη μακριά από το απτικό μου πεδίο.

Πήρα κατευθείαν την αστυνομία και ανέφερα διάρρηξη στην απέναντι πολυκατοικία. Έτρεξα και χτύπησα το θυροτηλέφωνό της. Δεν απάντησε κανείς κι έτσι χτύπησα δύο τρία για να μου ανοίξει κάποιος. Πράγματι μου απάντησε ο ένοικος του πρώτου και του είπα τι είχα δει πριν λίγο από το παράθυρό μου. Μου άνοιξε και τρέξαμε και οι δύο στο τέταρτο όροφο που μένει η ηλικιωμένη. 

Βρήκαμε τη πόρτα ανοιχτή. Μπήκαμε διστακτικά μέσα φωνάζοντας το όνομά της. Δε πήραμε απάντηση. Πρότεινα να περιμένουμε την αστυνομία αλλά ο ένοικος του πρώτου είχε προχωρήσει  αρκετά μέσα στο διαμέρισμα. 

ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΕΣΑΣ (Δες Περισσότερα Εδώ)

Την βρήκαμε ξαπλωμένη στο κρεβάτι, αναμαλλιασμένη. Την σκουντήσαμε για να δούμε αν ζει ή ήταν πεθαμένη. Αυτή άνοιξε τα μάτια της και τότε ακούσαμε ένα δυνατό θόρυβο από έξω. Ήταν η εξώπορτα που έκλεισε με δύναμη.

Μας ρώτησε τη συνέβη. Της εξήγησα τη είδα αλλά δε θυμόταν τίποτα από αυτά. Μας είπε ότι είχε ξαπλώσει νωρίς εκείνο το βράδυ. Πήγαμε στο σαλόνι για να της δείξω τον αναποδογυρισμένο καναπέ, αλλά όταν φτάσαμε ο καναπές ήταν στη θέση του. Καθώς πηγαίναμε στο σαλόνι, παρατήρησα ότι περπατούσε πολύ άνετα, χωρίς πρόβλημα. Κι όμως ξέραμε όλοι ότι είχε χρόνια τώρα κάποιο πρόβλημα και για να περπατήσει χρησιμοποιούσε ένα π. Την ρώτησα πως και δεν έχει το π μαζί της για να περπατήσει αλλά τότε χτύπησε δυνατά η εξώπορτα. Ήταν η αστυνομία. 

Περιττό να σας πω ότι έγινα ρεζίλι. Αισθανόμουν πολύ άσχημα όχι μόνο που κάλεσα την αστυνομία αλλά και που τους είχα πει τι είδα από το παράθυρο. Θα με πέρασαν για τρελό.

Σίγουρα κάποιος θα μπορούσε να πει ότι τα φαντάστηκα όλα αυτά. Όντως κι εγώ αυτό θα άρχιζα να πιστεύω, αν η ηλικιωμένη γειτόνισσα δεν με κάρφωνε  από τότε με ένα παγερό, κακό, πονηρό βλέμμα κάθε φορά που με πετυχαίνει στο δρόμο ή όταν με βλέπει από το παράθυρό της, σα να με περιμένει συνέχεια, να κλείνω τα βράδια τη κουρτίνα.

ΤΟΝΩΣΕ ΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΣΟΥ (Δες Περισσότερα Εδώ)

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Κωστή για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Το σκοτάδι

Η Ανάσταση

 Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.