Το οτοστόπ

Θυμήθηκα μια ιστορία που μου είχε συμβεί πριν από αρκετά χρόνια σχεδόν 15 και ακόμη και τώρα ομολογώ ότι τρομοκρατούμε....

Τι ήταν αυτό που αντιμετωπίσαμε εκείνο το βράδυ;  Αν και ολόκληρη γαϊδούρα κοιμήθηκα στο δωμάτιο των γονιών μου από τον φόβο μου εκείνο το βράδυ…

Ήταν Χριστούγεννα, ήμουν 16 -17χρονών και είχα βγει με ένα παλικάρι έξω βόλτα σε ένα νυχτερινό κλαμπ της περιοχής μαζί με παρέα για να διασκεδάσουμε. Μετά από αρκετό χορό, γέλια και ποτό αποφασίσαμε κατά της 03:00 τα ξημερώματα να το διαλύσουμε και να πάμε για ύπνο.

Όλοι επιβιβάστηκαν στα αμάξια τους, καληνυχτιστήκαμε γελώντας και εγώ επιβιβάστηκα στο αμάξι του φίλου μου.  Για την ακρίβεια του μπαμπά του το αμάξι που το είχε δανειστεί για να βγούμε έξω, με την προϋπόθεση να είναι νηφάλιος όταν θα το οδηγούσε πράγμα που και έκανε.

Εγώ είχα πιεί, όχι όμως ότι ήμουν μεθυσμένη.  Θυμάμαι ξεκάθαρα που έκανα μια κλήση στη μάνα μου ότι τώρα ξεκινάμε για να μην ανησυχεί άλλο.

Στο δρόμο λοιπόν κουβεντιάζαμε, γελούσαμε και ακούγαμε μουσική.  Βλέπουμε στην άκρη του δρόμου έναν γέρο να μας κάνει νόημα να σταματήσουμε, μας έκανε οτοστόπ.

Ξαφνιαστήκαμε και σκεφτήκαμε μήπως έγινε κανένα ατύχημα πιο κάτω. Βλέπαμε έναν ηλικιωμένο τέτοια ώρα, μες στο ψοφόκρυο, Χριστουγεννιάτικα!

Ο φίλος μου σταμάτησε κοντά στον παππού, άνοιξε λίγο το παράθυρό του και ρώτησε: «Τι έγινε ρε θείο, όλα καλά; Έπαθες τίποτα;»

«Να θέλω να με πάρεις μαζί να με πας πιο κάτω», απάντησε ο γέρος.

Τότε κοίταξε μέσα στο αμάξι βλέπει εμένα και ξαναλέει: «ααα, είσαστε δύο...μια χαρά!» για να του απαντήσει ο φίλος μου: « γιατί ρε παππού; Φοβάσαι; Πού θες να σε πάω; Όταν λες πιο κάτω τι εννοείς; Πού πιο κάτω;»

Εκείνος χαμογέλασε και ξαναρώτησε: «να μπω;»

«Ε μπες ρε παππού, έτσι θα σε αφήσουμε ξημερώματα στις ερημιές;» του απάντησε και πάλι ο φίλος μου. 

Ανοίγει λοιπόν την πίσω πόρτα και πάει να μπει ο παππούς.  Κάθετε και καθώς πάει να κλείσει την πόρτα, αμέσως σε κλάσματα δευτερολέπτου, αρχίζει να φωνάζει: «καίγομαι»!!!!!

Πετάγετε έξω από το αμάξι και μας λέει νευριασμένα, καθώς απομακρύνονταν σχεδόν τρέχοντας: «Α ρε π……στη, τι θα σας έκανα απόψε!!! αλλά βάλατε αυτά τα πράγματα στο κάθισμα και με κάψατε!!!!!! Και αυτοί οι τρεις εκεί σας προσέχουν!!!!»

Εμείς μείναμε κόκκαλο, δεν μπορούσαμε να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε, τι μας είπε....

Όταν φτάσαμε σπίτι μου και βγήκα γρήγορα από το αμάξι.  Είχα ξαναπάρει τη μάνα μου τηλέφωνο και της είχα ζητήσει να κατέβει στην εξώπορτα με το φως ανοιχτό και να με περιμένει.

Την επόμενη μέρα με πήρε τηλέφωνο ο φίλος συγκλονισμένος για να μου πει περισσότερα για το χθεσινό περιστατικό: 

«Μωρό μου χθες το πρωί ο πατέρας μου πήγε με το αμάξι τη μάνα μου, την αδερφή μου και τη θεία μου στην εκκλησία.  Η θεία μου είχε ξεχάσει στο πίσω κάθισμα του αμαξιού τα αντίδωρα μέσα σε ένα χαρτομάντιλο τυλιγμένα και κάτι χάρτινες εικόνες με αγίους που πήρε από το παππά! Τα βρήκα στο αμάξι σήμερα...»

Τώρα για πέστε μου ρε παιδιά τι ήταν αυτό το πράγμα που συναντήσαμε, τι θα μας έκανε;  Και για όσους δεν πιστεύουν στα Θεία....Τον κακό τους τον καιρό!!!!

Our Horror Stories:  Ευχαριστούμε τη φίλη μας Βάλια για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Η Μονή του Διαβόλου

Η σκιά

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.