SlideShow

Eye GIF - Scary Dark Eyes GIFs
0

Ο καθρέφτης του αυτοκινήτου


Φαντασία ή πραγματικότητα; Παιχνίδια του μυαλού ή μια φευγαλέα ματιά σε ένα άλλο, άυλο κόσμο; Ακούστε την ιστορία μου και αποφασίστε εσείς τι πραγματικά συνέβη...

Ήταν αργά το απόγευμα. Χειμώνας. Μόλις είχα σχολάσει και είχα πάρει το δρόμο για το σπίτι. Οδηγούσα με προσοχή γιατί ήμουν πολύ κουρασμένη. Η απόσταση από τη δουλειά μέχρι το σπίτι μου στο χωριό είναι περίπου 20 λεπτά, σε δρόμο πάνω στο Αχλαδόβουνο Ξάνθης.

Η διαδρομή είναι σκοτεινή και η κούραση έκανε την οδήγηση ακόμη πιο δύσκολη. Εδώ πρέπει να τονίσω ότι λόγω της κούρασης είχα ξεχάσει να βάλω τη ζώνη ασφαλείας.

Στα μέσα της διαδρομής ένιωσα για κάποιο ανεξήγητο λόγο άβολα μέσα στο ίδιο μου το αυτοκίνητο καθώς οδηγούσα. Το σκοτάδι είχε σκεπάσει τελείως το δρόμο και η ατμόσφαιρα μέσα στο αμάξι κρύωσε απότομα. Είχα την αίσθηση ότι δεν ήμουν πια μόνη, ότι κάποιος με παρακολουθούσε.

Κοίταξα τον καθρέφτη αριστερά μου, κοίταξα δεξιά στο καθρέφτη του συνοδηγού, όταν και είδα την πινακίδα που έλεγε ότι θέλω άλλα 15 χιλιόμετρα για το χωριό μου και στη συνέχεια κοίταξα στον εσωτερικό καθρέφτη, πάνω από το ταμπλό στο παρμπρίζ.

Τότε, μέσα στο καθρέφτη διέκρινα μια σκοτεινή ανθρώπινη φιγούρα, μια σκιά που καθόταν στο πίσω κάθισμα!

Αμέσως ένιωσα δυο χέρια να με αρπάζουν από πίσω και να με κολλάνε στο κάθισμα του οδηγού με τεράστια δύναμη! Δε μπορούσα να αντιδράσω, δε μπορούσα να οδηγήσω, ένιωθα την αναπνοή μου να κόβετε...

Το επόμενο που θυμάμαι είναι να ανοίγω τα μάτια μου... Το αμάξι μου ήταν καρφωμένο σε ένα δέντρο λίγο έξω από το χωριό μου. Εγώ ήμουν στο κάθισμα του οδηγού, χωρίς κανένα χτύπημα, χωρίς καμία γρατσουνιά.

Βγήκα από το αμάξι με προσοχή και με δυσκολία καθώς είχε παραμορφωθεί η καμπίνα από το τρακάρισμα. Χωρίς υπερβολή είχε καταστραφεί σχεδόν τελείως από μπροστά. 

Ακόμη δε μπορώ να εξηγήσω πως βρέθηκα έξω από το χωριό αφού το τελευταίο που θυμάμαι είναι ότι βρισκόμουν 15 χιλιόμετρα μακριά. Δε μπορώ να εξηγήσω πως δεν έπαθα τίποτα από το τρακάρισμα ενώ δε φορούσα ζώνη. Και φυσικά δε μπορώ να εξηγήσω τι ήταν αυτή η φιγούρα, η σκιά που είδα στο καθρέφτη του αυτοκινήτου που με τράβηξε με δύναμη προς τα πίσω ενώ οδηγούσα...


Εδώ έχεις X-Large τηλεοράσεις για home cinema όποια στιγμή θες


Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Νάντια για την ιστορία που μας έστειλε.


TV LG 43UR781C 43'' LED 4K HDR ULTRA HD SMART MONO 286 €


Διαβάστε επίσης:

Η αλλαγή

Το άκουσα κι εγώ




Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.


0 σχόλια
Ετικέτες
1

Θέλει να έρθει μαζί μας...


 Όλοι γνωρίζουμε για τη ζωηρή φαντασία των μικρών παιδιών. Τα παιχνίδια που δημιουργούν με απλά πράγματα, για τους φανταστικούς φίλους...

Έτσι σκεφτόταν και η γιαγιά μου όταν έπαιρνε τη μαμά μου για να πάνε στο μαντρί με τα πρόβατα που είχαν λίγο έξω από το χωριό.

Η μητέρα μου ήταν πολύ μικρή για να καθίσει στο σπίτι μόνη της, όσο η γιαγιά μου πήγαινε στα πρόβατα για να βοηθήσει τον παππού μου. Έτσι την πήγαινε με τη γιαγιά μου και έπαιζε με τα ζώα.

Για να κερδίσει χρόνο, η γιαγιά μου έκοβε δρόμο περνώντας έξω από το νεκροταφείο του χωριού.

Κάθε φορά λοιπόν που περνούσαν έξω από το νεκροταφείο, η μαμά μου χαιρετούσε τα νεκροταφεία.

Στην αρχή η γιαγιά μου δεν έδωσε σημασία. Μετά όμως από μερικές μέρες ρώτησε τη μαμά μου γιατί χαιρετάει το νεκροταφείο.

"Μα δε βλέπεις πόσο κόσμο έχει εκεί μαμά;" της απάντησε. "Μια κυρία με χαιρετάει και χαιρετάω κι εγώ" πρόσθεσε.

Στο νεκροταφείο όμως δεν υπήρχε κανείς! Η γιαγιά μου σκέφτηκε ότι η μαμά μου τα φανταζόταν όλα αυτά σα μικρό παιδί που ήταν. Ότι το είχε σα παιχνίδι.

Κάθε φορά λοιπόν που περνούσαν από το νεκροταφείο, η μαμά μου συνέχιζε να χαιρετάει και η γιαγιά μου να της κάνει λίγο περισσότερες ερωτήσεις σχετικά με το κόσμο που έλεγε ότι έβλεπε στο νεκροταφείο.

Η μαμά μου λοιπόν περιέγραφε με λεπτομέρειες μια γυναίκα, αδύνατη, κατάλευκη που φαινόταν να πονάει, στεναχωρημένη. Αυτή η γυναίκα χαιρετούσε τη μαμά μου και η μαμά μου ανταπέδιδε το χαιρετισμό.

Η γιαγιά μου συνέχιζε να μη δίνει σημασία στα λεγόμενα της μαμάς μου, πιστεύοντας ότι κάποια στιγμή θα βαρεθεί και θα παρατήσει αυτό το περίεργο παιχνίδι.

Μέχρι ένα απόγευμα που γυρνούσαν από το μαντρί στο σπίτι.

Μόλις έφτασαν δίπλα στο νεκροταφείο η μαμά μου αντί να χαιρετίσει έτρεξε τρομαγμένη στη γιαγιά μου και την αγκάλιασε.

"Μαμά μαμά η κυρία θέλει να έρθει μαζί μας στο σπίτι... Είναι πολύ τρομακτική..."

Η γιαγιά μου φοβήθηκε γιατί δεν είδε και πάλι κανένα εκεί γύρω. Ρώτησε τη μαμά μου τι εννοεί αλλά αυτή έβαλε τα κλάματα λέγοντας "έρχεται προς τα εμάς, έρχεται προς τα εμάς".


Sony PS5 Slim Edition Κονσόλα

-75€ και από 17,38€

ΔΕΣ ΕΔΩ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ


Απομακρύνθηκαν από το νεκροταφείο όσο πιο γρήγορα μπορούσαν.

Από τότε η γιαγιά μου δε πέρασε ποτέ ξανά έξω από το νεκροταφείο...


ΑΠΑΙΧΤΗ ΤΙΜΗ ΓΙΑ 

Smartphone Samsung Galaxy

ΔΕΣ ΕΔΩ


Our Horror Storıes: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Μαίρη για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης: 

Οι σκιές μέσα στον καθρέφτη

Επικίνδυνη εφαρμογή




Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
1 σχόλια
Ετικέτες
1

Πανσιόν στα Καρπάθια

Πριν πολλά χρόνια, ξεκίνησα με τη παρέα μου ένα ταξίδι που πάντα ήθελα να κάνω. Στο χωριό Μπραν της Ρουμανίας. Ναι, στο χωριό όπου βρίσκεται το κάστρο του Κόμη Δράκουλα.

Κλείσαμε δύο δωμάτια σε μια ωραία πανσιόν που βρήκαμε στο διαδίκτυο, στο κέντρο του χωριού. Από τα δωμάτια μπορούσες να δεις το κάστρο του Δράκουλα.

Φτάσαμε στο χωριό Μπραν, επισκεφτήκαμε το υπέροχο κάστρο του Δράκουλα, ακούσαμε τις πραγματικές ιστορίες του Vlad Tepes, εξερευνήσαμε την γύρω περιοχή, φάγαμε και επιστρέψαμε το βραδάκι στη Πανσιόν.

Έμεινα πραγματικά μαγεμένος από τη θέα που είχα από το παράθυρο του δωματίου μου. Έβλεπα το κάστρο του Δράκουλα να στέκει φωτισμένο πάνω στο βράχο και θυμόμουν όλες εκείνες τις ταινίες που είχα δει και τις ιστορίες με βρικόλακες που είχα ακούσει.

Το δωμάτιο είχε δύο μονά κρεβάτια. Ο φίλος μου κοιμήθηκε πρώτος, εγώ τελείωσα από το μπάνιο και ξάπλωσα.

Πρέπει να με πήρε γρήγορα ο ύπνος. Ξύπνησα όμως από ένα ενοχλητικό θόρυβο, σαν κάποιος να χτυπούσε ένα νόμισμα πάνω σε γυαλί.  Αρχικά σκέφτηκα ότι ο θόρυβος προερχόταν από το παράθυρο. Σηκώθηκα σιγά σιγά και χωρίς να ανάψω το φως για να μη ξυπνήσω τον φίλο μου και πλησίασα το παράθυρο.

Τότε κατάλαβα ότι είχα κάνει λάθος. Συνέχισα να ακούω αυτό το ενοχλητικό χτύπημα, αλλά από άλλη κατεύθυνση. Ακολούθησα το θόρυβο. Φαινόταν ότι προερχόταν από το μπάνιο. Μπήκα στο μπάνιο και είδα ότι ο θόρυβος προερχόταν από τον καθρέφτη!

Έτρεξα κατατρομαγμένος πίσω στο κρεβάτι μου σκοντάφτοντας πάνω στα έπιπλα. Τότε ήταν που ξύπνησε ο φίλος μου. 

Του διηγήθηκα τα πάντα αλλά αυτός δε με πίστεψε. Ήταν σίγουρος ότι είδα κάποιον εφιάλτη.

Δε κοιμήθηκα εκείνο το βράδυ.

Νέα Samsung S24 Series! Βάλε την ΑΙ στη ζωή σου! Και οι τόκοι χάρισμα! ΔΕΣ ΕΔΩ πως μπορείς να τα αποκτήσεις!


Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Πάνο για την ιστορία που μας έστειλε.


Διαβάστε επίσης:

Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα

Ποιοι μας φωνάζουν;

Κλασικές ιστορίες τρόμου απ' όλο τον κόσμο




Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
1 σχόλια
Ετικέτες
0

Φαντάρος στη Καλαμάτα


Όταν ήμουν νέος έκανα φαντάρος στη Καλαμάτα. Τότε η θητεία ήταν δύο χρόνια, δύσκολα με καψώνια, όχι όπως στις μέρες μας.

Ευτυχώς σε ένα χωριό δίπλα στη Καλαμάτα έμενε ένας θείος μου κι έτσι έπαιρνα διανυκτέρευση και κοιμόμουν κάποια βράδια εκεί αντί στο στρατόπεδο.

Το δεύτερο βράδυ που κοιμήθηκα στον θείο, ξύπνησα μόλις άρχισε να ξημερώνει γιατί έπρεπε να επιστρέψω στο στρατόπεδο για υπηρεσία.

Άνοιξα τα μάτια μου και γύρισα στο πλάι για να σηκωθώ από το κρεβάτι. Τότε είδα να κάθεται σε μια καρέκλα και να με κοιτάει κατάματα μια αδύνατη, χλωμή, ηλικιωμένη, μαυροντυμένη γυναίκα.

Δεν την είχα ξαναδεί ποτέ μου. Με κυρίευσε ο φόβος και σκεπάστηκα ολόκληρος με τη κουβέρτα.

Ξαφνικά την άκουσα να σηκώνεται από τη καρέκλα, η οποία έτριζε από τη κίνησή της. Στη συνέχεια άκουσα βήματα στο ξύλινο πάτωμα. Ένιωθα ότι η γυναίκα αυτή με πλησίαζε.

Σκιάχτηκα ακόμα περισσότερο και έμεινα κουκουλωμένος έτσι για πολλή ώρα. Όταν τελικά βρήκα το κουράγιο και ξεσκεπάστηκα, η μαυροντυμένη γυναίκα ήταν άφαντη.

Ντύθηκα γρήγορα κι έτρεξα να βρω τον θείο μου. Καθώς έφτασα στο σαλόνι πρόσεξα μια φωτογραφία που ήταν τοποθετημένη πάνω στο μπουφέ. 

Ήταν η φωτογραφία της μαυροντυμένης γυναίκας που είχα δει πριν, μαζί με τον θείο μου και τον πατέρα μου όταν ήταν παιδιά.

Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο σαλόνι ο θείος μου. Τον ρώτησα αμέσως, πριν καν του πω καλημέρα, ποια ήταν η γυναίκα της φωτογραφίας.

Αυτός μου εξήγησε ότι ήταν η γιαγιά του, που πέθανε πριν πάρα πολλά χρόνια.

Πάγωσα από το φόβο μου. Διηγήθηκα στο θείο μου όλα όσα συνέβησαν όταν ξύπνησα αλλά δε με πίστεψε ποτέ.


Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Πέτρο για την ιστορία που μας έστειλε.



Διαβάστε επίσης:








Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
0 σχόλια
Ετικέτες ,
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)