SlideShow

Eye GIF - Scary Dark Eyes GIFs
5

Θα τα πούμε σύντομα



Γίνεται να υπάρχει τρομακτικό βίντεο με διάρκεια μόνο 14 δευτερόλεπτα;

Κι όμως γίνεται


Και σύμφωνα με τα σχόλια όσων το παρακολούθησαν είναι πολύ τρομακτικό.


Εσείς θα τολμήσετε να το παρακολουθήσετε;


Εμείς σας το παρουσιάζουμε παρακάτω:




Δείτε επίσης:

Το κρυφτό

Παγιδευμένος



1

Η κοπέλα χωρίς πρόσωπο


Αυτή η ιστορία έχει συμβεί κάπου στη Πέλλα. 

Σύμφωνα με το θρύλο κυκλοφορεί το πνεύμα μιας κοπέλας μετά τα μεσάνυχτα, έξω απ' το φράχτη του νεκροταφείου μιας εκκλησίας. Μου είχε πει κάποτε ένας γνωστός για ένα σκηνικό που έζησε ο κολλητός του.  Ήταν αργά και ο Γ. γυρνούσε με τα πόδια απ' τη βραδινή του έξοδο για να πάει σπίτι. Σκέφτηκε να κόψει δρόμο από την εκκλησία για να φτάσει πιο γρήγορα κ έτσι έκανε.

Περνώντας όμως δίπλα απ' το φράχτη του νεκροταφείου στάμπαρε μια κοπέλα με λευκό φόρεμα. Λόγω της απόστασης πάσχιζε να τη κοιτάει όσο προχωρούσε γιατί ήθελε να τσεκάρει ποια είναι, όλο και πλησίαζε.

Αυτή στεκόταν απέναντι του ακίνητη με σκυμμένο κεφάλι.  Μόλις είχε φτάσει αρκετά κοντά τότε εκείνη σήκωσε το κεφάλι της. Δεν υπήρχε πρόσωπο.  Ενα κενό.  Ένα μαύρο τίποτα. Σαν σκιά.

Ο Γ. πανικοβλήθηκε και έτρεξε με όση δύναμη είχε εκείνη τη στιγμή χωρίς να κοιτάξει πίσω. Πήγε στο σπίτι ενός φίλου του που ήταν πολύ κοντά.  Βαρούσε το κουδούνι ώσπου του άνοιξε.  Τον βρήκε σε κατάσταση σοκ και να τρέμει. Για 2 ώρες δεν μπορούσε να βγάλει λέξη. Αργότερα κατάφερε να διηγηθεί την ιστορία του.

Δεν ξαναπέρασε ποτέ ξανά από εκεί ούτε καν μέρα. Κ ακόμα προσπαθεί να ξεπεράσει τούς εφιάλτες που τον ταλαιπωρούν από τότε. Κάποιοι πιστεύουν πως δεν υπάρχει τίποτα. Άλλοι λένε πως ο θρύλος αληθεύει. Ο Γ. πάντως είναι πεπεισμένος γι' αυτό...


Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Όλγα για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:




8

Οι γείτονες της πολυκατοικίας


Πρόσφατα μετακόμισα σε μία πολυκατοικία στα νότια προάστια. Ωραίο σπίτι και σε αφύσικα χαμηλή τιμή, στο οποίο δεν έδωσα βάση εκείνη την ώρα. Ο καιρός πέρναγε και όλα κυλούσαν όμορφα. Μόνο από το επάνω διαμέρισμα κάνανε συνέχεια φασαρία, άκουγα να περπατάνε, να τρέχουνε, παιδιά να γελάνε αλλά και άλλες φορές να ουρλιάζουνε και να κλαίνε σε περίεργες ώρες. Εγώ διακριτικός δεν πήγα ποτέ να κάνω παρατήρηση ότι ενοχλούν.

Μία μέρα συνάντησα την διαχειρίστρια της πολυκατοικίας, με ρώτησε αν όλα είναι καλά και της απαντάω όλα εντάξει μόνο που οι από πάνω μου κάνουν λίγη φασαρία. Γούρλωσε τα μάτια της, άσπρισε και μου λέει, ποιοι από πάνω σου; Στο επάνω διαμέρισμα της λέω. Μα εκεί δεν μένει κάνεις. Μία οικογένεια ζούσε που βρήκε φρικτό θάνατο από έναν διαρρήκτη που μπήκε και τους έσφαξε όλους.

Ήταν αρκετά αυτά που άκουσα, μετά από λίγες ημέρες μετακόμισα και εγώ......

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Κώστα για την ιστορία που μας έστειλε!

Διαβάστε επίσης:









9

Η παιδική χαρά



Γεια σάς.

Σκέφτηκα να μοιραστώ και εγώ μια από τις ανεξήγητες και περίεργες εμπειρίες μου. Μεγάλωσα σε ένα χωριό της Βόρειας Ελλάδας και εκεί οι μύθοι "τριγυρίζουν" σε πολλά λημέρια.  

Στο χωριό μου υπάρχει μία παρατημένη παιδική χαρά μέσα σε δάσος. Ο μύθος λέει πως τις νύχτες κάνουν την εμφάνιση τους νεράιδες και πνεύματα. Εγώ βέβαια δεν ήμουν ποτέ απόλυτη στο αν εμφανίζονται η όχι, μέχρι που το ανακάλυψα τυχαία.  

Ήμουν για ποτό με κάτι φίλους και σε κάποια φάση τσακώθηκα μαζί τους. Είπα πως θέλω να αράξω κάπου μόνη και έτσι έφυγα. Πήγα σε ένα πάρκο και άραξα σε ένα παγκάκι κάνοντας τσιγάρο.  Κάποια στιγμή είδα ότι έχω κλήση από τα παιδιά. Δεν το σήκωσα.  Οι κλήσεις συνεχίζονταν και εγώ τις αγνοούσα όταν ξαφνικά ο ήχος με τον οποίο χτυπούσε το κινητό μου είχε αλλάξει.  Αντί για Nirvana, ακούγονταν ψαλμωδίες από μια αντρική βαριά φωνή (όπως κάποιες ταινίες τρόμου που κάνουν τελετές).

Πάγωσε το αίμα μου και σηκώθηκα να φύγω ενώ ταυτόχρονα απάντησα στη κλήση.  Ήταν ένας απ τους φίλους μου, του είπα πού βρισκόμουν και ήρθαν να με πάρουν. Όταν ήρθαν τους εξήγησα τι έγινε και το λόγο που απάντησα στο τηλεφώνημα και εκεί είναι το περίεργο. 

Μου είπαν πως έψαξαν να με βρουν και στη παιδική χαρά στο δάσος.  Κατέβηκαν απ’ το αμάξι, δεν προχώρησαν πολύ γιατί είχε σκοτάδι, απλά άρχισαν να φωνάζουν το όνομα μου, αν είμαι εκεί κτλ. Ξαφνικά άκουσαν τη φωνή μου μέσα απ τα σκοτάδια να τους λέει "εδώ είμαι ελάτε" "φοβάμαι μόνη παιδιά".

Ξεκίνησαν να πηγαίνουν προς τα εκεί μέχρι που ο ένας με ξαναπήρε τηλέφωνο γιατί του φάνηκε παράξενο ενώ δεν απαντώ στο τηλέφωνο να τους φωνάζω "ελάτε" χωρίς να εμφανίζομαι προς αυτούς.

Ακριβώς εκείνη τη στιγμή εγώ το σήκωσα λόγο των ψαλμών που με τρόμαξαν.

Τελικά καταλήξαμε πως αν δεν ήταν οι ψαλμοί εγώ δεν θα το σήκωνα και αυτοί τότε θα προχωρούσαν στη φωνή που τους καλούσε.  Δεν μπορέσαμε να βρούμε λογική εξήγηση για ότι έγινε.



Our Horror Stories: Ευχαριστούμε πολύ την φίλη μας Όλγα για την ιστορία που μας έστειλε!

7

Η ομίχλη



Στις 19 Ιουνίου του 2005, η εταιρεία μου με έστειλε για μερικούς μήνες στην τεχνητή λίμνη Πηνειού, στην Πελοπόννησο, για κάτι μελέτες. Ευτυχώς ένας φίλος μου, ο Γιάννης, κατάγεται από τον Άγιο Δημήτριο, ένα χωριό δίπλα στη λίμνη και θα με φιλοξενούσε αυτός τις πρώτες μέρες.

Όταν έφτασα στον Άγιο Δημήτριο τηλεφώνησα το φίλο μου το Γιάννη αλλά το είχε κλειστό. Ρώτησα ένα παππού που βρήκα στο δρόμο, μήπως ήξερε το σπίτι του και αυτός μου έδειξε που μένει.  Αυτά είναι τα ωραία της επαρχίας! Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.

Έφτασα στο σπίτι, ξανατηλεφώνησα αλλά το τηλέφωνό του ήταν και πάλι κλειστό. Βγήκα από το αμάξι και χτύπησα την πόρτα. Άνοιξε η γιαγιά του, μια ηλικιωμένη κυρία, στα μαύρα, καλοσυνάτη, μες στο χαμόγελο.

Μου εξήγησε πως έστειλαν εκτάκτως το Γιάννη υπηρεσία για πυρασφάλεια  σε ένα φυλάκιο πάνω στα βουνά, γι αυτό και δεν είχε σήμα στο κινητό του. Θα ερχόταν την επόμενη μέρα. Μου είπε να βολευτώ στο σπίτι, μου έδειξε το δωμάτιό μου και με ρώτησε αν μου αρέσουν τα σαρμαδάκια που μαγείρευε για το μεσημέρι. 

Αφού τακτοποιήθηκα στο δωμάτιο πήγα μια βόλτα στη λίμνη και στα γραφεία της εταιρείας στο Κέντρο. Το μεσημέρι έφαγα με τη γιαγιά του Γιάννη τα καταπληκτικά σαρμαδάκια και το απόγευμα κάθισα και μελέτησα το έργο που έπρεπε να γίνει στην περιοχή. Όλα φαινόταν μια χαρά.

Τα περίεργα όμως άρχισαν να συμβαίνουν το βράδυ. Η γιαγιά του πήγε νωρίς για ύπνο. Το σπίτι, αν και τα φώτα ήταν αναμμένα, φαινόταν εξαιρετικά σκοτεινό, θαμπό θα έλεγα. Κάθισα να δω τηλεόραση. Ενώ παρακολουθούσα μια εκπομπή ξαφνικά η εικόνα χάθηκε. Σε όποιο κανάλι και να το γύριζα έπιανα μόνο χιόνια. Κοίταξα στο κινητό την ώρα. Δεν είχα σήμα καθόλου. Σηκώθηκα να πάω σε άλλο σημείο του σπιτιού μήπως και βρω σήμα αλλά τίποτα. 

Σκέφτηκα να βγω έξω στην αυλή. Άνοιξα την πόρτα και αυτό που αντίκρισα δεν μπορώ να το ξεχάσω! Το χωριό είχε θαφτεί κυριολεκτικά μέσα στην ομίχλη! Δεν έβλεπα ούτε τη μύτη μου! Το μόνο που άκουγα ήταν ένας ήχος, σαν δυο μεταλλικά αντικείμενα να χτυπάνε μεταξύ τους. Δε μπορούσα να διακρίνω τι ήταν. Φαντάστηκα ότι ήταν η εξώπορτα του κήπου, αν και δεν είχε καθόλου αέρα.

Έπιασα το χερούλι της πόρτας για να την κλείσω και να γυρίσω μέσα στο σπίτι. Ένιωσα στο χέρι μου κάτι σαν γλίτσα. Μπήκα μέσα και είδα ότι στο χέρι μου είχε μείνει κάτι σαν σκουριά από το χερούλι της πόρτας. Το σπίτι φαινόταν ακόμη πιο θαμπό. Προχώρησα προς την κουζίνα για να πάρω μια χαρτοπετσέτα να σκουπιστώ. 

Η κουζίνα ήταν δίπλα από το υπνοδωμάτιο της Γιαγιάς του Γιάννη. Νόμισα ότι την άκουσα να μιλάει. Ήταν μόνη της όμως... Και δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγε... Μεγάλη γυναίκα σκέφτηκα... Όταν φτάσουμε κι εμείς στην ηλικία της μόνοι μας θα μιλάμε, σκέφτηκα και χαμογέλασα. 

Άνοιξα τη βρύση για να πλυθώ αλλά το νερό ήταν και αυτό σκουριασμένο. Τα προβλήματα του χωριού. Είπα να το πω στη γιαγιά αλλά δεν ήθελα να την ενοχλήσω. Όταν έκλεισα την βρύση άκουσα τον ίδιο μεταλλικό θόρυβο. Δεν μπορούσα να καταλάβω από που προερχόταν. Σαν να ακουγόταν από παντού. 

Πήγα και ξάπλωσα. Ήμουν αρκετά κουρασμένος από το ταξίδι και δεν είχα και τίποτα άλλο να κάνω. Πρέπει να με πήρε αμέσως ο ύπνος. Και τότε είδα ένα από τα πιο τρομακτικά όνειρα! 

Είδα ότι ξύπνησα από τον μεταλλικό ήχο! Άνοιξα τα μάτια μου και είδα τους τοίχους του δωματίου μου να είναι σκουριασμένοι! Ένα υγρό έτρεχε από μέσα τους! Σαν αίμα! Σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα προς την πόρτα. Μόλις πήγα να την ανοίξω άκουσα από έξω βήματα. Βαριά βήματα. Που πλησίαζαν προς τα εμένα. Έτρεξα στην μπαλκονόπορτα. Έξω δεν έβλεπα τίποτα παρά μόνο τη πυκνή ομίχλη! Η πόρτα άρχισε να ανοίγει σιγά σιγά. Άκουγα τους μεντεσέδες που έτριζαν. Ένα χέρι, περίεργο, μαύρο, με τεράστια γαμψά νύχια την άνοιγε... Μια σκιά έκανε την εμφάνισή της! Μια σκιά τόσο μαύρη που ξεχώριζε στο σκοτάδι!!! Και τα μάτια της τόσο κόκκινα, όπως την κόλαση! 

Ξύπνησα πανικόβλητος. Κοίταξα γύρω μου προσπαθώντας να συνέλθω. Άκουσα βήματα έξω από το δωμάτιό μου. Σηκώθηκε η γιαγιά; Ήταν η ιδέα μου εξαιτίας του ονείρου; Δε ξέρω.  Άναψα το φως και τότε είδα πεσμένο στο κρεβάτι μου το σταυρουδάκι που φορούσα. Το έπιασα για να το ξαναφορέσω. Δεν κοιμήθηκα ξανά εκείνο το βράδυ. 

Μόλις ξημέρωσε σηκώθηκα και πήγα στο καθιστικό. Θα περίμενα τη γιαγιά να ξυπνήσει. Ξαφνικά άκουσα τα κλειδιά στην εξώπορτα.Ήταν ο Γιάννης που επέστρεψε. Ευτυχώς!

Μόλις με είδε με ρώτησε πως μπήκα μέσα και του εξήγησα ότι μου άνοιξε η γιαγιά του, η οποία μου είπε για την έκτακτη υπηρεσία πυρασφάλειας που είχε.

Μόνο που ο φίλος μου ο Γιάννης μου εξήγησε πως δεν είχε υπηρεσία αλλά είχε χαθεί στο δάσος εξαιτίας της ομίχλης αν και ήξερε τέλεια την περιοχή και πως η γιαγιά του είχε πεθάνει πριν πολλά χρόνια ...

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Ανέστη για την ιστορία του.


Διαβάστε επίσης:

Σατανικά Μηνύματα

Πνεύμα ή παράλληλο Σύμπαν;



7

Οι φωνές



Είχατε διαβάσει την ιστορία μας "Οι φωνές";

Ποιος φώναξε το κοριτσάκι;

Τι ήταν οι φωνές που άκουσε αυτό και η μητέρα του;

Ποιος μπήκε στο σπίτι;

Όταν τίποτα δεν είναι όπως δείχνει....

Δείτε τώρα το βίντεο που ανακαλύψαμε στο ίντερνετ σχετικά με αυτή την ιστορία.


Διαβάστε επίσης:

Οι φωνές

Μαύρη Σκιά πάνω από το κρεβάτι μου



13

Η κουρτίνα του μπάνιου


Η ιστορία μου είναι πολύ μικρή, αλλά πιστέψτε με πολύ τρομακτική. Τόσο που φοβάμαι πια να μπω το βράδυ στη τουαλέτα...

Ξύπνησα ένα βράδυ για να πάω στην τουαλέτα για την ανάγκη μου. Άναψα το φως και μπήκα μέσα. Η κουρτίνα του μπάνιου ήταν κλειστή. Πως μου ήρθε να την ανοίξω δεν ξέρω. Άπλωσα το χέρι μου και πήγα να την τραβήξω. 

Τότε ένα χέρι πετάχτηκε πίσω από την κουρτίνα του μπάνιου και μου άρπαξε το χέρι!!!!

Χέστηκα πάνω μου! Έβαλα τις φωνές και τράβηξα το χέρι μου μακριά από την κουρτίνα! 

Το χέρι εξαφανίστηκε. Πλησίασα πάλι και κοίταξα στην μπανιέρα. Δεν υπήρχε κανείς πίσω από την κουρτίνα.