SlideShow

Eye GIF - Scary Dark Eyes GIFs
6

Το τέλος


Δεν ήξερα τη σελίδα σας. Να πω την αλήθεια δε διαβάζω τέτοια θέματα. Μου είπε για σας και για τις ιστορίες που σας έστειλε ο φίλος μου ο Παναγιώτης.

Μου τηλεφώνησε πριν μια εβδομάδα. Ήμουν στη δουλειά. Μου είπε ότι ήταν στο νοσοκομείο σε άσχημη κατάσταση και πως ήθελε να μου εκμηστηρευτεί κάτι πολύ σοβαρό. Με έβαλε να ορκιστώ ότι δε θα κρύψω τίποτα και ότι θα κάνω γνωστή την ιστορία του. Δεν καταλάβαινα τίποτα αλλά επειδή ήξερα την άσχημη κατάσταση που βρισκόταν του ορκίστηκα ότι θα το κάνω.

Άρχισε να μου λέει κάτι ακαταλαβίστικα. Ότι δεν έχει σκιά, ότι η σκιά του παίρνει τη μορφή του και κάνει κακό σε άλλους, ότι από τότε που έφυγε η σκιά για πάντα μακριά του, αυτός αρρώστησε και ότι του μένουν λίγες ώρες. Ότι η σκιά του τον παρακολουθεί από την πόρτα του δωματίου του νοσοκομείου.

Δεν καταλάβαινα και δε πίστευα τίποτα. Κάποιο από τα φάρμακα σίγουρα του δημιουργούσαν  παραισθήσεις. Του είπα να ηρεμήσει, να κλείσει το τηλέφωνο να ξεκουραστεί και ότι το απόγευμα θα περνούσα από το νοσοκομείο να τον δω και να μιλήσουμε από κοντά.

Το απόγευμα, κατά τις ώρες επισκεπτηρίου, πήγα και τον επισκέφτηκα. Πήρα δύο χυμούς και μπήκα στο δωμάτιο που βρισκόταν. Τον βρήκα ξαπλωμένο στο κρεβάτι. Ήταν πολύ καλύτερα.

Όταν τον ρώτησα πως είναι, μου απάντησε πως ένιωθε πολύ καλύτερα και ζήτησε συγγνώμη για τα ακαταλαβίστικα που μου έλεγε στο τηλέφωνο. Δεν μπορούσε να μου εξηγήσει τι τον είχε πιάσει και μου έλεγε όλα αυτά στο τηλέφωνο. Μου ζήτησε να τα ξεχάσω όλα. 

Αφού τα είπαμε για λίγο εγώ βγήκα έξω για να πάω να κάνω ένα τσιγάρο.  Καθώς κατέβαινα στο προαύλιο συνάντησα τους γονείς του. Κλαίγοντας με αγκάλιασαν. 

"Τον χάσαμε τον φίλο σου", "χάσαμε το παιδί μας" μου έλεγε η μητέρα του κλαίγοντας ενώ ο πατέρας του δεν μπορούσε να κρύψει τα δάκρυά του.

"Δεν καταλαβαίνω" απάντησα, "πριν λίγο μίλησα μαζί του".

"Έφυγε το μεσημέρι παλικάρι μου" απάντησε ο πατέρας του. "Έφυγε το μεσημέρι".

Σοκαρίστηκα. Δεν ήξερα τι να πω, τι να κάνω, δεν μπορούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί.

"Αυτό μου είπε χτες ο Παναγιώτης μας να σου το δώσω" μου είπε η μητέρα του και μου έδωσε μέσα από τη τσάντα της ένα φάκελο.

Δεν χρειάζεται να περιγράψω σε τι κατάσταση βρισκόμουν. Για να πω την αλήθεια είμαι ακόμη σοκαρισμένος. 

Μετά την κηδεία του φίλου μου βρήκα το κουράγιο, βρήκα τη δύναμη να ανοίξω το φάκελο μου είχε δώσει στη μητέρα του για μένα. Είχε γραμμένη την ιστοσελίδα σας. Έψαξα και βρήκα τις ιστορίες που σας είχε στείλει ο Παναγιώτης... Δεύτερο σοκ...

Μήπως τελικά την μέρα που πήγα στο νοσοκομείο μίλησα με την σκιά του που τον είχε ήδη σκοτώσει;

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Κώστα για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε τις ιστορίες του Παναγιώτη:







To Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.











0

Απρόσμενη Επίσκεψη



Kαλησπέρα σας.

Έχω και εγώ κάποιες μεταφυσικές ιστορίες να σας διηγηθώ, όπως μου τις διηγήθηκαν και μερικές όπως τις βίωσα εγώ η ίδια. Πάντα με έλκυαν τέτοιες ιστορίες τέτοιοι μύθοι και δεισιδαιμονίες που διηγούνταν οι μεγάλοι από πολύ μικρή ηλικία και άκουγα κοκαλωμένη από αγωνία την αφήγηση. 

Μεγάλωσα σε ένα υπέροχο περιβάλλον οικογενειακό σε ένα χωριό της Βοιωτίας, ήμουν από τις τυχερές που πρόλαβα τα παιχνίδια στις αλάνες και τότε που οι γειτονιές, ειδικά τα καλοκαίρια που ερχόταν οι Αθηναίοι όπως τους λέγαμε, γέμιζαν οι γειτονιές παιδιά. Οι καλύτερες μου ώρες λοιπόν ήταν όταν νύχτωνε πλέον αρκετά ώστε να μην μπορούμε να βλέπουμε άλλο να παίξουμε και αποκαμωμένη από το πολύωρο παιχνίδι και τρεχαλητό μαζευόμουν πίσω και πήγαινα στη γιαγιά μου, που και αυτή κάθε απόγευμα πήγαινε στα γειτονικά σπίτια για καφέ, κουτσομπολιό και φυσικά μεταφυσικές ιστορίες!

Ένα από εκείνα τα βράδια λοιπόν, η γιαγιά μου ήταν για κους-κους στη γυναίκα του ξαδέρφου της από την Αθήνα, την θεία Λέλα, που βρισκόταν το σπίτι της ακριβώς απέναντι από το δικό μου. Η γιαγιά μου με την θεία Λέλα, όταν ήταν μόνες τους χωρίς άλλες γειτόνισσες μπροστά, κουτσομπόλευαν ασταμάτητα όποιες ήξεραν, ποια χώρισε, ποια δεν ήταν καλή νοικοκυρά και άλλα πικάντικα κους κους που τα λέγαν μπροστά μου διότι άκουγα χωρίς να επεμβαίνω τρώγοντας διάφορα κεράσματα που μου έδιναν και λόγω του νεαρού της ηλικίας μου δεν ήμουν σε θέση να πάρω μέρος στην κουβέντα φυσικά.

Έρχεται που λέτε και ο θείος ο Δημήτρης από την πλατεία και κάθετε στο μπαλκόνι μαζί μας και φυσικά η κουβέντα άλλαξε. Έλεγαν πιο ανάλαφρα πράγματα τώρα, ιστορίες από τα παλιά και ξαφνικά ο θείος μας διηγήθηκε μια ιστορία που βίωσε....

Ήταν λέει καλοκαίρι στο χωριό, νέος  κοντά στα 16 με 17, τότε όλοι μικροί - μεγάλοι πήγαιναν από το πρωί στα χωράφια και το σούρουπο γυρνούσαν σπίτι να φάνε και να κοιμηθούν. Είχε τρομερή ζέστη λέει εκείνο το βράδυ και έβγαλε ένα κρεβάτι έξω στο μπαλκόνι να κοιμηθεί. Έβαλε τα χέρια πίσω από το κεφάλι και ρέμβαζε το βραδάκι που έπεφτε μέχρι να τον πάρει ο ύπνος.

(Όπως όλοι ξέρουμε κάθε χωριό έχει τον τρελό του έτσι και το δικό μου τότε είχε την γριά Κατίνα που μισότρελη ότι ώρα να΄ναι γυρνούσε στο χωριό χωρίς ιδιαίτερο λόγο. )Ξαφνικά βλέπει μια γυναίκα μαυροφορεμένη να κατεβαίνει την δημοσιά(τον δρόμο δηλαδή) και λέει από μέσα του που πάει πάλι η τρελή μες τη νύχτα; 

Η γυναίκα η μαυροφορεμένη άλλαξε δρομολόγιο και κατευθυνόταν τώρα προς το σπίτι τους και αρχίζει να ανεβαίνει την σκάλα! Ο θείος πάγωσε! Κουκουλώθηκε με το σεντόνι ως πάνω και άρχισε τα πάτερ ημών! 

Η  γυναίκα έφτασε στο πλατύσκαλο, έπιασε τη σιδερένια πόρτα του μπαλκονιού, ήταν τέσσερα βήματα από τον θείο μου τώρα, μόνο η μικρή πόρτα του μπαλκονιού  τους χώριζε, έβαλε τα χέρια της πάνω στη πόρτα και τη ταρακουνούσε (λες και ήταν δύσκολο να μπει, έναν απλό σύρτη είχε τακ τον τραβούσες και έμπαινες! παρένθεση δικιά μου ήταν αυτό)

Ξαφνικά σταμάτησε κατέβηκε τη σκάλα  και εξαφανίστηκε! Τόσο πολύ τρόμαξε μας είπε που εκείνο το βράδυ κοιμήθηκε κάτω από το εικονοστάσι, στο πάτωμα. «Τι ήταν αυτό μωρέ Κούλα ακόμα και τώρα δεν μπορώ να καταλάβω!» είχε πει ο καημένος απευθυνόμενος στη γιαγιά μου.     
   
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Βάλια για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:




To Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.



3

Χωρίς Σκιά


Σας είχα στείλει παλιότερα δύο ιστορίες μου, περιγράφοντας το φόβο μου για την ίδια μου τη σκιά.  Για την σκιά που φαινόταν να παίρνει τον έλεγχο του ίδιου μου του εαυτού.

(Our Horror Stories: Διαβάστε τις πρώτες ιστορίες του φίλου μας Παναγιώτη κάνοντας κλικ εδώ και εδώ)

Τον τελευταίο καιρό είμαι πολύ άρρωστος. Κατάκοιτος στο κρεβάτι, με δυσκολία μπορώ να κινηθώ. Με δυσκολία σας στέλνω αυτό το μήνυμα. Ίσως είναι και το τελευταίο μου.  Οι γιατροί στο νοσοκομείο δεν μπορούν να καταλάβουν τι έχω. Μάλλον κάτι αυτοάνοσο λένε.

Εγώ ξέρω, αλλά δε με πιστεύει κανείς. Όλα ξεκίνησαν την προηγούμενη Δευτέρα. Γυρνούσα στο σπίτι από την δουλειά αργά το απόγευμα.  Καθώς περνούσα από μία καλά φωτιζόμενη περιοχή παρατήρησα ότι δεν είχα σκιά!

Τρόμαξα! Φοβήθηκα, μετά από όσα είχαν συμβεί, μήπως κινδυνεύει κάποιος φίλος μου.  Φοβήθηκα μήπως τους επιτεθεί ή ίδια μου η σκιά.

Ευτυχώς δεν είχα κάποιο περίεργο νέο από κανένα φίλο μου. Οι μέρες περνούσαν και εξακολουθούσα να μην έχω σκιά.  Μέρα με τη μέρα που περνούσε ένιωθα τον εαυτό μου πιο αδύναμο, εξασθενημένο. Το χρώμα του δέρματός μου γινόταν όλο και πιο άσπρο.

Την τέταρτη μέρα δεν είχα δύναμη να σηκωθώ από το κρεβάτι.  Με πήγαν στο νοσοκομείο όπου με έκαναν εισαγωγή για περαιτέρω εξετάσεις.

Μόνο εσείς ξέρετε την αλήθεια. Μόνο κάποιος από εσάς ίσως με πιστέψει. Αποφάσισα σήμερα να μιλήσω και στο φίλο μου τον Κώστα. Αισθάνομαι ότι δεν έχω πολλές ελπίδες... Κάποιος πρέπει να ξέρει.

Κάποιες στιγμές, μέσα στην αδυναμία μου και στη σκοτοδίνη, με την άκρη του ματιού μου νομίζω ότι βλέπω στην πόρτα του δωματίου εμένα, τον ίδιο μου τον εαυτό. Να με κοιτάζω σιωπηλός, ανέκφραστος.

Ελπίζω να γλιτώσω από όλα αυτά. Αν όχι ελπίζω να σας ενημερώσει ο φίλος μου ο Κώστας για το τι συμβαίνει. Κάποιος πρέπει να μάθει τι συμβαίνει, ποια είναι η αλήθεια ώστε να μην συμβεί σε κάποιον άλλο κάτι παρόμοιο.

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Παναγιώτη για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε Επίσης:

Είχε άγιο

Η ανάσταση



Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.



3

Καταραμένες Λίρες



Θα ήθελα πρώτα από όλα να σας δώσω συγχαρητήρια για τις ιστορίες που βάζετε! Με κρατάν συντροφιά τα βράδια!

Την ιστορία που θα σας πω, μου την είχε πει η προ-γιαγιά μου. Όταν ήταν μικρή η θεία μου, είδε στον ύπνο της έναν άντρα, μαυροφορεμένο, ο οποίος της είπε ότι κάτω από τη ροδιά της αυλής υπήρχαν θαμμένες πολλές λίρες.

Η θεία μου είπε στην οικογένεια το όνειρό της και τότε η προ-γιαγιά μου τους προειδοποίησε όλους: "Όταν δεις στον ύπνο σου τον μαυροφορεμένο άντρα να σου αποκαλύπτει τοποθεσία με θαμμένες λίρες πρέπει να είσαι πολύ προσεκτικός! Αν πας στο σημείο που σου έδειξε με άλλα άτομα, όσο και να ψάξεις δε πρόκειται να βρεις τίποτα. Πρέπει να πας μόνος σου, βράδυ. Τότε, ενώ θα σκάβεις θα σε βρει ένας δράκος, ο οποίος θα σε φυλάει.  Αλλά μόλις τις βρεις η κατάρα θα πέσει πάνω σου και σύντομα θα πεθάνεις".

Φυσικά η θεία μου και όλη η οικογένεια φοβήθηκε. Πήγαν όλοι μαζί κάτω από την ροδιά, έσκαψαν, αλλά δε βρήκαν τίποτα. Ποτέ η θεία μου δεν προσπάθησε να πάει να σκάψει μόνη της...

Αυτή ήταν η πρώτη φορά που άκουγα την ιστορία. Αλλά όχι η τελευταία. 

Μερικά χρόνια μετά μια γειτόνισσα, η κυρία Μαρία είδε το ίδιο όνειρο. Ένας μαυροφορεμένος άντρας της είπε ότι στη δεξιά γωνία του αχυρώνα τους υπήρχαν θαμμένες λίρες. 

Στο χωριό μου, η ιστορία με τις καταραμένες λίρες ήταν πολύ διαδεδομένη. Έτσι και η κυρία Μαρία δεν πήγε ποτέ μόνη της. Πολλοί χωριανοί ανέφεραν ότι στη συγκεκριμένη γωνία του αχυρώνα, τα βράδια εμφανιζόταν ένας περίεργος φωτισμός. 

Η οικογένεια της κυρίας Μαρίας άρχισε να σκάβει στο σημείο που τους είχε πει ο μαυροφορεμένος άντρας στο όνειρο. Έβαλαν ακόμη και εκσκαφέα, αλλά δεν βρήκαν τίποτα.

Μετά από μερικούς μήνες η οικογένεια της κυρίας Μαρίας αντιμετώπισε πολλά οικονομικά προβλήματα. Αν και μικρή θυμάμαι ότι θα έχαναν το σπίτι, ότι ο άντρας της είχε χάσει όλη την περιουσία στα χαρτιά, ότι θα τον έκλειναν φυλακή.

Τελικά δεν έγινε τίποτα από αυτά. Η κυρία Μαρία και η οικογένειά της , λίγους μήνες μετά, μετακόμισαν στην Θεσσαλονίκη.  Αγόρασαν σπίτια για αυτήν και τα δύο της παιδιά. Η κυρία Μαρία σύντομα διαγνώστηκε με καρκίνο στο μάτι και πέθανε πολύ σύντομα.

Μήπως τελικά η κυρία Μαρία έψαξε μόνη της για τις λίρες και τις βρήκε; Μήπως έτσι γλίτωσαν από τα οικονομικά τους προβλήματα και αγόρασαν τα σπίτια στη Θεσσαλονίκη; Μήπως έτσι αρρώστησε με καρκίνο και πέθανε; Μήπως τελικά οι λίρες ήταν πραγματικά καταραμένες;

Ή μήπως όλα τα παραπάνω ήταν απλά συμπτώσεις;

Our Horror stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Νίκη για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:






Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

  







7

Ζω στο σκοτάδι


Πιστεύεις ότι οι δεισιδαιμονίες και η πίστη σου σε κάποια θρησκεία μπορεί να σε σώσει. Λάθος. Μόλις γίνεις θύμα δεν έχεις σωτηρία. Θα πάρει οποιαδήποτε μορφή. Αυτή που πιστεύεις και φοβάσαι περισσότερο...

Είχα τα πάντα. Ένα ωραίο ακριβό σπίτι, ακριβό αυτοκίνητο, την τέλεια δουλειά. Απροσδόκητα, χωρίς καμία ένδειξη, χωρίς προειδοποίηση ήρθε... Δε το κάλεσα, δε το πίστευα...

Απλά ήτα εκεί... Σε μια σκοτεινή γωνία  του σπιτιού μου... Ίσως να ήταν πάντα εκεί... Ίσως να το κουβαλούσα πάντα μέσα μου...

Είχα τελειώσει την τέλεια μέρα μου και είχα επιστρέψει στο σπίτι. Μόλις είχα γεμίσει το ακριβό ποτήρι με την αγαπημένη μου μάρκα κρασιού.  Έτοιμος να βάλω το μπουκάλι πίσω στη θέση του.  Καθώς πλησίαζα όμως στο ψυγείο, ήρθε... Ακριβώς πάνω από το ψυγείο, απειλητικό, σιωπηλό, μαύρο, εχθρικό μα τόσο οικείο.

Μια σκιά, πιο σκοτεινή από οποιαδήποτε άλλη, τόσο όσο η πιο σκοτεινή πλευρά του εαυτού μου... 

Τρόμαξα... Το ποτήρι έφυγε από το χέρι μου και έσπασε στο πάτωμα σκορπίζοντας το κόκκινο κρασί σε όλο το χώρο.

Η σκιά έπεσε πάνω μου... Με διεκδίκησε σα να ήμουν κτήμα της... Πήρε τον έλεγχο του ίδιου μου του εαυτού. Με άφησε να το θυμάμαι γιατί δε θα με πίστευε ποτέ κανείς...

Από τότε όλα έχουν αλλάξει. Έχω ακόμη το ίδιο ακριβό σπίτι, το ίδιο σπορ αυτοκίνητο, την ίδια τέλεια δουλειά. Οι επιτυχίες στη δουλειά τριπλασιάστηκαν! Μόνο που έχω μείνει μόνος... "Πατάω πάνω σε πτώματα" για να εξελιχθώ με ευκολία, χωρίς ενδοιασμούς.  Μπορώ άνετα να κάνω κακό στους ανθρώπους που έχω δίπλα μου για να πετύχω τους σκοπούς μου.  Με αντάλλαγμα τη μοναξιά. Είμαι όμως πραγματικά μόνος; Έχω μέσα μου την σκιά που με περίμενε εκεί, στη γωνία του σπιτιού μου, πάνω από το ψυγείο.

Πιστεύεις ότι οι δεισιδαιμονίες και η πίστη σου σε κάποια θρησκεία μπορεί να σε σώσει από αυτή τη σκιά. Λάθος. Μόλις γίνεις θύμα δεν έχεις σωτηρία. Θα πάρει οποιαδήποτε μορφή. Αυτή που πιστεύεις και φοβάσαι περισσότερο... Θα γίνει ο πραγματικός σου εαυτός...


Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο Φώτη για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:





Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.








   


8

Santa Claus is coming...



Γεια σας, είμαι η Ξένια και λατρεύω την ιστοσελίδα σας.

Το περιστατικό που θα σας πω έγινε προχθές, 24 Δεκέμβρη, στις 12 τα μεσάνυχτα, τη νύχτα του Αϊ Βασίλη.

Κοιμόμουν όταν ξαφνικά ξύπνησα από έναν δυνατό θόρυβο. Δεν τρόμαξα, νομίζοντας πως ήρθε ο Αϊ Βασίλης (είμαι 12 και πιστεύω στον Αϊ Βασίλη), και πήγα σιγά-σιγά προς την πόρτα του δωματίου μου, που οδηγεί προς το σαλόνι, νομίζοντας πως θα αντικρύσω το όνειρο κάθε παιδιού...

Μόνο που έκανα λάθος. Αντίκρισα κάτι περίεργο! Το δέντρο ήταν αστόλιστο και από κάτω μια μπάλα πεσμένη και σπασμένη. Πήγα πιο κοντά να δω τι συμβαίνει και να μαζέψω τα κομμάτια της σπασμένης μπάλας, αλλά όταν πήγα να δω το είδωλό μου σε ένα από τα κομμάτια, αντίκρισα μία σκιά να στέκεται από πίσω μου κατάμαυρη, να με κοιτάει με τα άσπρα της μάτια!

Θυμάμαι ούρλιαξα, ζαλίστηκα και λιποθύμησα.

Το πρωί που ξύπνησα, όταν συνήλθα, πήγα τρέχοντας να δω το δέντρο. Και ήταν στολισμένο.


Όμως, τη στιγμή που περπατούσα, πάτησα το γυαλί μιας μπάλας...

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Ξένια για την ιστορία που μας έστειλε

Διαβάστε επίσης:




Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.