Σπούδασα στο Βουκουρέστι. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου, η μητέρα μου αρρώστησε βαριά και μετά από λίγο πτώχευσε η επιχείρηση του πατέρα μου. Τα οικονομικά μας ήταν χάλια. Ή έπρεπε να διακόψω τις σπουδές μου ή να βρω μια δουλειά και να περιορίσω τα έξοδά μου. Αποφάσισα να κάνω το δεύτερο.
Πρώτα από όλα έψαξα για δουλειά και για νέο φθηνό διαμέρισμα για να μετακομίσω. Εύκολα βρήκα ένα σε πολύ καλή τιμή, αλλά σε μια όχι και τόσο όμορφη περιοχή, μακριά από το κέντρο. Θυμάμαι πολύ καλά, ακόμη και τώρα - μετά από τόσα χρόνια που πέρασαν - το όνομα του δρόμου: Iad 23.
Ήταν μια περιοχή γεμάτη με στενά δρομάκια, με πολύ κακό φωτισμό το βράδυ. Πραγματικά το σκεφτόσουν να κυκλοφορήσεις αργά, λόγω και του κόσμου που έμενε και σύχναζε εκεί. Η παρέα μου ποτέ δεν ήρθε στο σπίτι αυτό. Ντρεπόμουν να τους καλέσω, λόγω της άσχημης κατάστασης του διαμερίσματος που έμενα, αλλά και συνολικά της πολυκατοικίας και της περιοχής.
Θυμάμαι κάποια βράδια που επέστρεφα στο σπίτι από τη δουλειά, άκουγα διάφορους θορύβους, για τους οποίους δε μπορούσα να προσδιορίσω την προέλευσή τους. Λες και ακουγόταν συνέχεια και από διαφορετικό σημείο, πολλές φορές από μέρη που δεν υπήρχε τίποτα για να τους δικαιολογήσει.
Δυστυχώς μου είναι πολύ δύσκολο να περιγράψω αυτούς τους θορύβους. Αν τους παρομοιάσω με τον ήχο ενός μακρινού χτυπήματος ή συνεχόμενης επαφής μετάλλων, που αντηχούσε από μια απροσδιόριστη πηγή, δε θα μπορέσω να προσδώσω το απόκοσμο και παραφυσικό που έκρυβαν μέσα τους, ούτε την ανατριχίλα που μου προκαλούσαν. Άλλες φορές, ο ήχος έμοιαζε με το σύρσιμο μιας γιγαντιαίας, αλλά αθέατης για εμένα, επιφάνειας στο έδαφος, μόνο που συνήθως προέρχονταν από ψηλά, από τον ουρανό.
Μη με θεωρήσετε φοβητσιάρη, που παραδέχομαι πως μόλις άκουγα τους θορύβους αυτούς, άνοιγα το βήμα μου, έτρεχα σχεδόν, για να φτάσω στο διαμέρισμά μου. Οι παλιοί, μαυρισμένοι από τα χρόνια τοίχοι, μου έδιναν τη ψευδαίσθηση ότι με προστάτευαν από αυτόν τον απροσδιόριστο τρόμο. Όχι δε θεωρώ ότι είμαι φοβητσιάρης γιατί, αν σε αυτούς τους θορύβους προσθέσετε και την απαίσια, σα να προέρχονταν από υπόνομο, μυρωδιά που τους συνόδευε, θα καταλάβετε γιατί ανατρίχιαζε όλη τη σπονδυλική μου στήλη, αρχίζοντας από χαμηλά μέχρι να φτάσει στο κεφάλι, μέχρι να προλάβω να βάλω το κλειδί στη πόρτα και να μπω μέσα στο σπίτι μου.
Να μη ξεχάσω να αναφέρω και τα περίεργα χρώματα που έπαιρνε ο ουρανός στη γειτονιά μου, που παρόλες τις προσπάθειές μου να τα εντοπίσω κι αλλού, δε κατάφερα να δω παρόμοιά τους πουθενά, ούτε στη Γαλλία που έζησα μετά από τη Ρουμανία, αλλά ούτε και στην Ελλάδα όταν επέστρεψα. Χρώματα αφύσικα, που δημιουργούσαν περίεργους σχηματισμούς, λες και προερχόταν από άλλη διάσταση.
Όσο ήμουν μέσα στο διαμέρισμά μου, ένιωθα κάποια ασφάλεια καθώς οι ήχοι ακουγόταν αμυδρά και ο θόρυβος της τηλεόρασης σχεδόν τους κατάπινε. Δε μπορώ να πω όμως το ίδιο και για τους γείτονες. Περίεργοι, κλειστοί, ηλικιωμένοι άνθρωποι, που απέφευγαν να μου μιλήσουν, όσες φορές κι αν προσπάθησα να τους ρωτήσω για τους θορύβους. Σπάνια τους έβλεπα να βγαίνουν από τα διαμερίσματά τους και όταν το έκαναν, επέστρεφαν βιαστικά μέσα χωρίς καν να μου ρίξουν μια ματιά, σα να μην υπήρχα. Κι όσες φορές τολμούσα να κοιτάξω έξω από το παράθυρο, έβλεπα αυτά τα περίεργα, αφύσικα σκοτεινά χρώματα του ουρανού να καταπίνουν τα στενά, κακοφωτισμένα δρομάκια της γειτονιάς, δημιουργώντας σχήματα που μπορώ να τα παρομοιάσω μόνο με αυτά των πλοκαμιών.
Όσο τρομακτικά κι αν ακούγονται τα παραπάνω, δεν έχω αναφέρει ακόμη το λόγο αυτής της επιστολής μου.
Πριν μερικά χρόνια επέστρεψα στο Βουκουρέστι για διακοπές και θέλησα να περάσω κι από τη περίεργη αυτή γειτονιά που έμενα. Όσο κι αν προσπάθησα όμως δε μπόρεσα να τη βρω. Χρησιμοποίησα παλιούς και καινούριους χάρτες, την έψαξα στο gps, αλλά ήταν σα να μην υπήρχε ποτέ στο χάρτη.
Θυμάμαι καλά τη διαδρομή που έκανα με τα πόδια από το κέντρο ως το σπίτι μου. Θυμάμαι όλα τα χαρακτηριστικά σημεία που περνούσα, τους δρόμους που έστριβα, τα πάρκα που περνούσα, αλλά όσες φορές κι αν προσπάθησα να ακολουθήσω την ίδια διαδρομή κατέληγα σε αδιέξοδο. Όχι μόνο δε βρήκα τη πολυκατοικία στην οδό Iad 23, αλλά δε βρήκα καν την οδό Iad, ούτε την γειτονιά ολόκληρη.
Our Horor Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Παναγιώτη για την ιστορία που μας έστειλε.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία, που ενώνει τα ψηφιακά με τα επιτραπέζια παιχνίδια, πραγματοποιήστε πολλές διαφορετικές έρευνες με τα ίδια περιεχόμενα. Ανακρίνετε τους υπόπτους, μαζέψτε στοιχεία, και συλλάβετε τον δολοφόνο πριν τελειώσει ο χρόνος σας!
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
8 σχόλια:
Μα πως γίνετε να μην βρήκες καθόλου την οδό την οποία έμενες?
Με τους φιλους σου μιλησες αφότου εφυγες απο εκει?
Εφοσον μετακομισες εκει λογικα θα δηλωθηκες σ αυτη την οδο. Γραμματα δεν ειχες? Θα μπορούσες να ρωτήσεις στην αρμοδια αρχη για το χρονικο διαστημα που ησουν εκει που εμενες λογικα κατι θα υπαρχει που θα αποδεικνύει οτι εμεινες καπου.
Όχι μόνο δεν υπήρχε η οδός αλλά ούτε ολόκληρη η περιοχή. Οι φίλοι μου υποστηρίζουν ότι απλά είμαι μπερδεμένος και δε θυμάμαι καλά που έμενα μετά από τόσα χρόνια. Δυστυχώς μόνο τη μεταφορική θα μπορούσα να ρωτήσω, γιατί νερό , φως και γκάζι ήταν δηλωμένα στο όνομα του ιδιοκτήτη. Πήρα και τηλέφωνο τον ιδιοκτήτη αλλά δεν ισχύει ο αριθμός. Ίσως και να έχει πεθάνει γιατί ήταν ήδη πολύ ηλικιωμένος.
Περίεργη κατάσταση. Σαν να εζησες σε διπλή διάσταση. Δηλαδη σωματικά να ζουσες εκει που πραγματικά ήσουν και στο μυαλό σου να ζουσες αυτα που έζησες. Αλλα κατι το προκάλεσε το ολο θέμα ή καποιος λόγος θα υπήρχε που το έζησες αυτο.
Παραφυσική εμπειρία θα την ελεγα.
Είχες άλλες παρόμοιες εμπειρίες πριν ή μετά απ αυτο το περιστατικό?
Όχι από όσο θυμάμαι δεν είχα ποτέ, ούτε πριν ούτε μετά από αυτό, παρόμοια εμπειρία. Πιστεύω ότι φταίει το μέρος που έμενα, κάτι συμβαίνει εκεί. Προσπαθώ να βρω κι άλλα άτομα που να γνωρίζουν για την περιοχή κι ας λένε όλοι ότι δεν υπάρχει. Εγώ έμενα εκεί και θα το αποδείξω
Απ την σχολή σου ή απ την δουλειά σου ή ακομα κι απο τράπεζα λογικα θα υπάρχει κάποιο ντοκουμέντο που θα αναγράφονται τα στοιχεία σου. Με την μεταφορική επικοινωνησες?
Στην τράπεζα δεν είχα αλλάξει τη διεύθυνση. Δεν είχε χρειαστεί. Η μεταφορική που είχα χρησιμοποιήσει έχει κλήσει. Δε μπόρεσα να βρω στοιχεία απικοινωνίας του ιδιοκτήτη.Τα πράγματα είναι πιο δύσκολα από όσο πίστευα
Όντως έτσι όπως το λες ειναι αληθεια δύσκολο να βρεις άκρη, πόσο μάλλον που δεν είσαι εκει ώστε να το ψάξεις όποια στιγμή θες κι οσο θες. Πολύ περίεργη κατάσταση. Μένουν γνωστοι σου ακομα εκεί?
Θυμήσου οποιοδήποτε κατάστημα, μαγαζί, φαγαδικα, υπηρεσίες οτιδήποτε κτίριο υπήρχε εκει τριγύρω και προσπαθησε ίσως μέσου φωτογραφιών που υπαρχουν στο διαδίκτυο και μακαρι να βρεις κάποια άκρη. Απ το Google earth βρηκες κατι?
Δημοσίευση σχολίου