Οδηγεί σε ένα έρημο δρόμο. Ένα τροχαίο ατύχημα θα την οδηγήσει μέσα στο δάσος για να αντικρίσει κάτι τρομακτικό που δεν μπορούσε να φανταστεί. Πρόκειται για προμήνυμα ή βρίσκεται παγιδευμένη σε μια φυλακή που μόνο ο χρόνος θα μπορούσε να δημιουργήσει;
Δείτε το παρακάτω βίντεο και πείτε μας στα σχόλια τι πιστεύετε:
Δείτε επίσης:
Καθώς επέστρεφα στο σπίτι μου αργά το βράδυ, άκουσα το κλάμα μικρού κοριτσιού. Κοντοστάθηκα, κοίταξα δεξιά κι αριστερά χωρίς όμως να διακρίνω κάποιον γύρω μου. Κι όμως το κλάμα του μικρού παιδιού ξανακούστηκε.
Σταμάτησα και προσπάθησα να καταλάβω από πια κατεύθυνση προερχόταν το κλάμα. Άρχισα να ακολουθώ τον ήχο, χωρίς να καταλάβω ότι έμπαινα σε ένα πολύ στενό, κακοφωτισμένο δρομάκι. Το κλάμα γινόταν όλο και πιο έντονο.
Σε μια γωνιά του δρόμου, πίσω από τους κάδους σκουπιδιών, διέκρινα με δυσκολία, λόγω του σχεδόν ανύπαρκτου φωτισμού, ένα μικρό κοριτσάκι να κάθεται στο δρόμο και να κλαίει, κρύβοντας με τα χεράκια του το πρόσωπό του.
Πλησίασα και το ρώτησα αν είναι καλά και τι έπαθε. Τα ρούχα του φαινόταν καθαρά. Χάθηκε; αναρωτήθηκα.
Όταν με είδε σταμάτησε το κλάμα και έβγαλε τα χέρια του μπροστά από το πρόσωπό του. Είδα τα βουρκωμένα του ματάκια και το ρώτησα που είναι η μαμά του. Δε πήρα καμία απάντηση. Το ξαναρώτησα αν χάθηκε και κούνησε καταφατικά το κεφαλάκι του. Δυστυχώς δε μπόρεσα να πάρω κάποια απάντηση στις ερωτήσεις που του έκανα σχετικά με το όνομά της, με το που μένει και ποιοι είναι οι γονείς του. Έτσι αποφάσισα να το πάω στην αστυνομία.
Στο δρόμο δεν είπε κουβέντα. Την ξαναρώτησα πως την λένε αλλά δε πήρα και πάλι απάντηση. Τότε της είπα χαριτωμένα ότι μάλλον δεν έχει όνομα κι αυτή κούνησε το κεφάλι της καταφατικά.
Φτάσαμε στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα. Κοίταξα στο κουβούκλιο που έχει έξω από το τμήμα για να ρωτήσω τον αστυνομικό που είχε υπηρεσία τι θα έπρεπε να κάνουμε. Δε βρήκα κανένα. Άφησα το κοριτσάκι δίπλα στο κουβούκλιο και πλησίασα την είσοδο του αστυνομικού τμήματος.
Προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα, αλλά φαινόταν ότι ήταν φρακαρισμένη. Έκανα άλλη μία προσπάθεια αλλά και πάλι δε τα κατάφερα. Πλησίασα το πρόσωπό μου κοντά στη πόρτα και τοποθετώντας το πρόσωπό μου ανάμεσα στα χέρια μου, πήγα να ακουμπήσω στο τζάμι της εισόδου για να δω αν υπήρχε κανείς μέσα.
Πριν προλάβω όμως να το κάνω αυτό, ένας δυνατός ήχος της πόρτας και ένα τράνταγμα με έκαναν να πεταχτώ πίσω τρομαγμένη!
Ο αστυνομικός που είχε υπηρεσία μόλις είχε βάλει δύναμη για να ανοίξει την πόρτα από μέσα και βγήκε έξω. Με ρώτησε τι ήθελα και του εξήγησα. Δυστυχώς όμως το κοριτσάκι δεν υπήρχε πουθενά. Είχε φύγει; Που πήγε μέσα στο σκοτάδι; Πότε πρόλαβε να απομακρυνθεί χωρίς να το καταλάβω όταν μόλις για δευτερόλεπτα το είχα αφήσει δίπλα στο κουβούκλιο;
Με τα πολλά ο αστυνομικός έλεγξε το βίντεο που είχε καταγράψει η κάμερα ασφαλείας της εισόδου. Και τότε έπαθα το σοκ. Πουθενά δεν υπήρχε το κοριτσάκι! Στο βίντεο ήμουν μόνη μου και μιλούσα στο κενό!
Σίγουρα θα με πέρασε για τρελή. Πραγματικά κι εγώ η ίδια νόμισα ότι είχα αρχίσει να τα χάνω. Μπορεί να πίστεψε ότι είχα πάρει ναρκωτικά. Στην καλύτερη περίπτωση ότι είχα μεθύσει.
Ευτυχώς με άφησε να φύγω, αφού μου ζήτησε να του υποσχεθώ ότι θα πάω στο σπίτι να ξεκουραστώ. Έφτασα στη πολυκατοικία και πήρα το ασανσέρ. Καθώς ανέβαινα στο πέμπτο όροφο, το φως μέσα στο ασανσέρ άρχισε να τρεμοπαίζει. Το ίδιο και το φως του διαδρόμου όταν βγήκα από το ασανσέρ.
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ)
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΑΝΤΡΙΚΑ)
Έβγαλα το κλειδί και πήγα να ξεκλειδώσω την εξώπορτα του σπιτιού μου. Τότε άκουσα από πίσω μου και πάλι το κλάμα του κοριτσιού! Προερχόταν από μερικά σκαλοπάτια πιο κάτω. Διστακτικά άρχισα να πλησιάζω το σημείο που ακουγόταν το κλάμα. Το φως του διαδρόμου συνέχιζε να τρεμοπαίζει.
Έφτασα στη σκάλα και άρχισα να την κατεβαίνω σιγά σιγά. Σκαλί σκαλί. Το φωτισμός γινόταν όλο και πιο ασθενής. Μερικά σκαλοπάτια πιο κάτω διέκρινα το ίδιο κοριτσάκι. Καθόταν όρθιο κι έκλαιγε!
Το πλησίασα, αργά, ακόμη λίγο. Η λάμπα πάνω από το κοριτσάκι κάηκε και τώρα διέκρινα μόνο τη φιγούρα του σώματός του.
Κατέβηκα ακόμη ένα σκαλί. Η λάμπα πάνω από το κοριτσάκι άρχισε να τρεμοπαίζει γρήγορα. Η εναλλαγή του σκοταδιού με το φως της λάμπας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο την όρασή μου.
Κι όμως είμαι σίγουρη ότι είδα τη σκιά γύρω από το κοριτσάκι να μεγαλώνει και να το περικυκλώνει! Κι αυτό, στεκόταν εκεί, ακίνητο, έκλαιγε και με κοιτούσε με παράπονο στα μάτια.
Καθόμουν ακίνητη, ανήμπορη να αντιδράσω. Το κοριτσάκι έκλαιγε έχοντας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του το τρόμο! Η σκιά είχε τυλιχτεί σχεδόν πάνω της και ξαφνικά, σα να το κατάπιε, το κοριτσάκι εξαφανίστηκε από μπροστά μου. Ο φωτισμός επανήλθε και πάλι σε φυσιολογική κατάσταση, αλλά το κοριτσάκι δεν υπήρχε πουθενά.
Μπήκα τρέχοντας στο σπίτι μου και πήρα πανικοβλημένη τηλέφωνο την κολλητή μου. Νομίζω όμως ότι δε πίστεψε όλα όσα της είπα. Από τότε, σπάνια, βλέπω το κοριτσάκι αυτό στον ύπνο μου.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ανθή για την ιστορία που μας έστειλε.
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ)
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΑΝΤΡΙΚΑ)
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Πτώματα που δεν έχουν αναγνωριστεί. Ανεξιχνίαστα εγκλήματα. Αιτίες θανάτου που δεν μπορούν να οριστούν.
Οι νεκροί δεν είχαν κανένα στοιχείο πάνω τους που θα οδηγούσαν την αστυνομία να ανακαλύψουν ποιοι είναι. Ούτε καν ταμπελάκια στα ρούχα τους.
Είχαν όμως στοιχεία, που έκαναν το θάνατό τους ακόμη πιο περίεργο. Κωδικούς, επαναλαμβανόμενα μοτίβα και πολλά αναπάντητα ερωτήματα.
1η Υπόθεση: Ο άνδρας του Σόμερτον
2η Υπόθεση: Η γυναίκα του Ίσνταλ
3η Υπόθεση: Ο άντρας του Κάμπο
Τηλεόραση Hitachi LED 55" 4K ΜΟΝΟ 379 €
(δες περισσότερες λεπτομέρειες πριν τελειώσει η προσφορά εδώ)
4η Υπόθεση: Jennifer Fergate
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ BLACK FRIDAY ΣΕ ΚΙΝΗΤΑ
5η Υπόθεση: Peter Bergmann
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ BLACK FRIDAY ΣΕ ΚΙΝΗΤΑ
Πιστεύετε στις κατάρες; Σε κουτιά που κρύβουν πολλά μυστικά ή ακόμη και το κακό το ίδιο; Μύθοι, δοξασίες αλλά και πραγματικά γεγονότα που έχουν καταγραφεί στη σύγχρονη ιστορία;
Ποια είναι η αλήθεια; Γιατί υπάρχουν τα καταραμένα κουτιά; Πως δημιουργήθηκαν; Και τι κακό κάνουν στους ανθρώπους που τα κατέχουν;
Ακόμη και ταινίες βασίστηκαν σε πραγματικά γεγονότα σχετικά και καταραμένα αντικείμενα;
Μήπως τελικά το κουτί της Πανδώρας ήταν απλά η αρχή;
Δείτε όλες τις απαντήσεις στο βίντεο που ακολουθεί:
Τηλεόραση Hitachi LED 55" 4K ΜΟΝΟ 379 €
(δες περισσότερες λεπτομέρειες πριν τελειώσει η προσφορά εδώ)
Διαβάστε επίσης:
Παραφυσικές εμπειρίες - Αληθινές Μαρτυρίες - Μέρος 1ο και 2ο
Είχα αποφασίσει να προσπαθήσω να καταλάβω τι συνέβαινε. Η κατάσταση γινόταν αρκετά ενοχλητική, μόνο και μόνο στην ιδέα ότι, ίσως κάποιος άλλος, εκτός από έμενα, έμπαινε στο σπίτι μου όταν έλειπα. Η αλήθεια είναι ότι είχα διαβάσει και είχα δει στο ίντερνετ αρκετές ιστορίες και βίντεο, που έδειχναν ανθρώπους να ζουν κρυφά σε σπίτια χωρίς να τους αντιλαμβάνονται οι ένοικοι.
Θυμάμαι ότι η αρχή είχε γίνει με τα κεριά που έβαλα στο σπίτι. Ενώ ήμουν σίγουρος ότι τα είχα τοποθετήσει στο τραπεζάκι του καθιστικού, όταν επέστρεφα από τη δουλειά τα έβρισκα πεταμένα στο πάτωμα.
Δεν είχα πάνω από μήνα που είχα μετακομίσει στο διαμέρισμα αυτό και δεν είχα ακόμη αλλάξει τη κλειδαριά. Μήπως έμπαινε ο πρώην νοικάρης; Έτσι το πρώτο που έκανα ήταν να αλλάξω την κλειδαριά. Όμως και πάλι, μικρά αντικείμενα άλλαζαν θέση μέσα στο σπίτι. Ή μήπως δε θυμόμουν που τα τοποθετούσα; Μήπως είχα αρχίσει να τα χάνω;
Έκτος από τα κεριά, έβρισκα πολλές φορές τα ντουλάπια του μπάνιου και της κουζίνας ανοιχτά. Όσο όμως εγώ βρισκόμουν στο σπίτι, όλα ήταν φυσιολογικά. Ή έτσι τουλάχιστον πίστευα.
Επόμενη κίνηση ήταν να βάλω κάμερες. Και αυτό που είδα ακόμη με κρατάει ξύπνιο τα βράδια.
Τη Δευτέρα το απόγευμα τοποθέτησα από μια κάμερα σε κάθε δωμάτιο και τις ενεργοποίησα. Η εγγραφή από κάθε μια από αυτές αποθηκεύονταν στο σκληρό δίσκο του υπολογιστή μου. Φυσικά όποτε ήθελα μπορούσα να δω ζωντανή εικόνα από το κινητό μου.
Την Τρίτη το πρωί ξύπνησα και πήγα στη δουλειά. Συχνά έλεγχα από το κινητό μου τι κατέγραφαν οι κάμερες στο σπίτι. Δε παρατήρησα τίποτα περίεργο. Κι όντως όταν επέστρεψα όλα τα πράγματα ήταν στην θέση τους. Όπως ακριβώς τα είχα αφήσει, λες κι αυτός που έμπαινε στο σπίτι έμαθε ότι είχα τοποθετήσει τις κάμερες.
Από περιέργεια να δω πως φαίνεται η καταγραφή σε πλήρης σκοτάδι, γύρισα το βίντεο που είχαν καταγράψει οι κάμερες την ώρα που κοιμόμουν τη Δευτέρα το βράδυ προς Τρίτη πρωί. Και αυτό που είδα στοιχειώνει ακόμη και τους πιο τρελούς εφιάλτες μου.
Αν φοβάσαι το σκοτάδι, ή κοιμάσαι με φως αναμμένο, αν εφιάλτες τρομοκρατούν τα βράδια σου, θα σε παρακαλέσω να μη διαβάσεις παρακάτω. Γιατί όσα μάθεις δεν θα μπορέσεις να τα ξεχάσεις ποτέ. Γιατί θα χάσεις τον ύπνο σου, όπως τον έχασα από τότε κι εγώ. Η αντίληψή μου για τη ζωή δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια.
Όπως σας είπα, διάλεξα το βίντεο από τη κάμερα που είχα στο υπνοδωμάτιο. Η εικόνα, αν και σε αποχρώσεις του πράσινου, ήταν πολύ καθαρή. Με έβλεπα να κοιμάμαι στο κρεβάτι, όταν ξαφνικά άρχισα να στριφογυρνάω ανήσυχος. Είδα στο βίντεο ότι γύρισα μένοντας με τη πλάτη μου στο τοίχο. Τότε από πίσω μου, η κουβέρτα άρχισε να υψώνεται, σαν και κάποιος άλλος, εκτός από εμένα, να υπήρχε από κάτω της. Η κουβέρτα γλίστρησε πάνω μου και έπεσε στο πάτωμα. Κι όπως δεν έβλεπα μέσα στο δωμάτιο κανέναν άλλο, εκτός από εμένα να κοιμάμαι.
Τότε μέσα από το κρεβάτι και με κίνηση προς τα πάνω, προς το ταβάνι, άρχισε να σχηματίζεται μια μαύρη μορφή. Λες και μια άγνωστη, απόκοσμη δύναμη απορροφούσε όλες τις σκιές του δωματίου, τραβούσε το σκοτάδι του χώρου σα μαγνήτης, για να σχηματίσει μια τρομακτική μορφή, που δε θα μπορούσε να φανταστεί ούτε ο χειρότερος εφιάλτης μου.
Φαινόταν να έχει πολλά χέρια και πόδια, τόσο μακριά και λεπτά, που μέσα στο σκοτάδι έμοιαζαν με πλοκάμια. Το σημείο που θα έπρεπε να βρισκόταν το κεφάλι του, ήταν μεγάλο, στρογγυλό και οι σκιές γύρω του, έδιναν την εντύπωση ότι είχε γένια. Καθώς αυτό το πλάσμα σχημάτιζε τη μορφή του, τόσο πλησίαζε εμένα που κοιμόμουν. Άρχισε να κινείται απειλητικά πάνω από το σώμα μου.
Ένα ή δύο από τα πλοκάμια του - δε μπορούσα να διακρίνω ακριβώς τον αριθμό τόσο από το σκοτάδι αλλά και από το φόβο μου - φάνηκε να με ακουμπάει. Πέρασε λες και πετούσε από πάνω μου και άρχισε σιγά σιγά να μπαίνει κάτω από το κρεβάτι μου και να χάνεται. Και μετά σκοτάδι... Η κάμερα δεν έδειχνε πια τίποτα.
Έλεγξα και τις άλλες κάμερες, αλλά δεν είδα κάτι περίεργο. Έτρεξα στο υπνοδωμάτιο, όσο είχε φως ακόμη, και κοίταξα κάτω από το κρεβάτι. Όλα φαινόταν φυσιολογικά.
Φυσικά και δε ξανακοιμήθηκα σε εκείνο το σπίτι. Δε ξανακοιμήθηκα σαν άνθρωπος ποτέ ξανά, παρόλο που μετακόμισα αμέσως.
Τι ήταν αυτό που με επισκέφτηκε εκείνο το βράδυ; Τι κινδύνους κρύβει το σκοτάδι όταν κοιμόμαστε; Έχει τύχει κάτι παρόμοιο σε εσάς;
ΥΓ: 'Ηθελα να σας στείλω και το βίντεο με αυτό το απόκοσμο πλάσμα, αλλά φοβάμαι ότι ίσως θα είμαι υπεύθυνος για όλους όσοι χάσουν για πάντα τον ύπνος τους.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Ηλία για την ιστορία που μας έστειλε. Περιμένουμε να μας στείλεις και το βίντεο με τον... ακάλεστο νυχτερινό επισκέπτη σου.
Διαβάστε επίσης:
ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΚΠΛΗΞΗ (ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ)
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Ίσως κάποιοι από εσάς να μη πιστέψετε την ιστορία μου. Δε θα σας αδικήσω. Εδώ κάποιοι από τους φίλους μου όχι μόνο δε με πίστεψαν αλλά ξέκοψαν κιόλας.
Πριν από κάποια χρόνια κάθε βράδυ το σταθερό τηλέφωνό μου χτυπούσε στις 03:40. Κάθε βράδυ! Στην αρχή όπως καταλαβαίνεται τρόμαζα. Ποιος θα μου τηλεφωνούσε τέτοια ώρα αν δεν είχε συμβεί κάτι κακό; Τουλάχιστον έτσι σκεφτόμουν καθώς πεταγόμουν από το κρεβάτι για να τρέξω να απαντήσω. Δεν απαντούσε όμως κανείς και το μόνο που άκουγα ήταν ένας αδύναμος ήχος σαν αυτό που έκαναν τα παλιά dial up modems.
Στην αρχή , όπως σας είπα, έτρεχα να απαντήσω έχοντας στο μυαλό μου ότι κάτι κακό είχε συμβεί στην οικογένειά μου. Όσο περνούσε ο καιρός όμως, ό λόγος που σηκωνόμουν να απαντήσω ήταν γιατί ήθελα να καταλάβω ποιος ήταν στην άλλη γραμμή, ή τι συνέβαινε.
Τη δεύτερη εβδομάδα θυμάμαι ότι απευθύνθηκα στον πάροχό μου. Δυστυχώς δεν έβγαλα άκρη και το μόνο που κάναμε ήταν να ενεργοποιήσω την αναγνώριση κλήσης. Δεν είχε τελικά όμως κάποιο αποτέλεσμα, καθώς η κλήση γινόταν με απόκρυψη.
Ήταν Παρασκευή βράδυ. Μόλις είχα γυρίσει από ένα κλαμπ, που είχαμε πάει με την παρέα για ένα ποτό. Κοίταξα ασυναίσθητα το ρολόι του τοίχου, όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν 03:40.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΤΑ SAMSUNG (ΔΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΕΔΩ)
Το σήκωσα κι άκουσα τον ίδιο εκνευριστικό ήχο. Αλλά ξαφνικά, μέσα στο βουητό, μου φάνηκε ότι άκουσα μια πρόταση, διακοπτόμενη δυστυχώς, που δεν έβγαζε νόημα: "έρχε ο βαλ σύρτη". Και το πιο περίεργο ήταν ότι η φωνή έμοιαζε με τη φωνή του πατέρα μου, που είχε πεθάνει πριν μερικά χρόνια.
Ξεχωρίζοντας τη λέξη σύρτη, πήγα στην εξώπορτα κι έβαλα το σύρτη. Τότε η πόρτα δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα από έξω κι άνοιξε, μέχρι που η αλυσίδα του σύρτη διέκοψε το βίαιο άνοιγμά της. Δύο άτομα από έξω είχαν παραβιάσει την κλειδαριά και προσπάθησαν να μπουν μέσα!
Πίεσα με δύναμη να κλείσω ξανά τη πόρτα, αλλά οι δύο άντρες ήταν πολύ πιο δυνατοί από εμένα. Το τηλέφωνο μου είχε πέσει από τα χέρια και δε μπορούσα να το φτάσω για να καλέσω την αστυνομία. Άρχισα να φωνάζω βοήθεια και τότε οι δύο άντρες φοβήθηκαν και το έβαλαν στα πόδια. Μέχρι όμως να κατέβουν από τον δεύτερο όροφο που έμενα, η αστυνομία ήταν από κάτω και τους συνέλαβε.
Αργότερα έμαθα από την αστυνομία, ότι ένας άντρας είχε καλέσει την αστυνομία νωρίτερα από τις 03:40 και ειδοποίησε ότι δύο άντρες με μαύρα προσπαθούν να βιάσουν μια κοπέλα. Οι δύο άντρες ομολόγησαν ότι με ακολούθησαν από το μπαρ έως το σπίτι γιατί τους άρεσα, αλλά υποστήριξαν ότι απλά ήταν μεθυσμένοι και ότι δεν είχαν σκοπό να μου κάνουν κακό.
Από τότε το τηλέφωνο δε χτύπησε ξανά στις 03:40.
Γιατί χτυπούσε όμως κάθε βράδυ τη συγκεκριμένη ώρα; Τι σήμαινε η φράση που άκουσα; Και πως γίνεται η φωνή που άκουσα να έμοιαζε τόσο με τη φωνή του νεκρού πατέρα μου;
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ρούλα για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
Τι κρύβεται κάτω από τα παπλώματα; Οι παιδικοί μας εφιάλτες; Η φαντασία των παιδιών που οργιάζει; Ή μήπως μια πραγματικότητα που η λογική των ενηλίκων έχει απορρίψει; Και στη τελική, πόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει αυτό για τη ζωή μας;
Οι απαντήσεις στο βίντεο που ακολουθεί. Σβήστε τα φώτα, ανοίξτε τον ήχο και ... η ευθύνη όλη δική σας...
Δείτε επίσης:
Κάποιος είναι μέσα στο σπίτι μου....
Χειμώνας του 2001. Η χειρότερη μέρα της ζωής μου μέχρι τώρα.
Ένιωσα ένα σπρώξιμο. Έτσι ξαφνικά, από το πουθενά. Και ξανά άλλο ένα. Προσπαθούσα να ανοίξω τα μάτια μου, χωρίς επιτυχία. Το μόνο που καταλάβαινα ήταν μια πίεση να ασκείται σε όλο μου το σώμα. Αισθανόμουν τόσο αδύναμος, που ακόμη και η προσπάθεια να κουνήσω τα βλέφαρά μου έμοιαζε αδύνατη. Σα να είχα παραδοθεί στη σιωπή του σκοταδιού.
Δεν είχα τη θέληση να κάνω καμία προσπάθεια να ξεφύγω από το λήθαργο που είχα πέσει. Τα μάτια μου έμεναν κλειστά. Απλά προσπάθησα να θυμηθώ που βρισκόμουν και τι συνέβη. Και ξανά η αίσθηση αυτής της πίεσης κατέβαλε πάλι το μυαλό μου. Όχι δεν είχα τη δύναμη για σκέψεις. Ήθελα απλά να συνεχίσω τον ύπνο μου, να παραδοθώ στο σκοτάδι.
Θυμάμαι σίγουρα την απόλυτη σιωπή, όπως τη φωνή του αδερφού μου να τη σπάει: "Θάνο σήκω. Πρέπει να σηκωθείς". Δε μπορούσα να ακούσω κανένα άλλο θόρυβο. Ένιωσα και πάλι το σπρώξιμο.
Δε θυμόμουν ότι ήμουν με τον αδερφό μου. Στην πραγματικότητα δε θυμόμουν ούτε που ήμουν ή γιατί. Και ξανά το σκούντημα και η φωνή του αδερφού μου: "Θάνο πρέπει να σηκωθείς τώρα".
Έβαλα όλη μου τη δύναμη να ανοίξω τα μάτια μου. Με πολύ δυσκολία άρχισα να τα καταφέρνω σιγά σιγά. Αλλά και πάλι το μόνο που αντίκρισα ήταν σκοτάδι.
Αρχικά όλα ήταν θολά και σκοτεινά, δε μπορούσα να ξεχωρίσω λεπτομέρειες. Σιγά σιγά όμως άρχισε να επανέρχεται η όρασή μου. Βρισκόμουν πεσμένος στο χώμα, ανάμεσα σε χόρτα και πέτρες. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά η πίεση που ένιωσα στο στήθος μου δε μου το επέτρεψε. Και μετά είδα τα αίματα στα χέρια μου. Τι μου είχε συμβεί;
Σήκωσα όσο μπορούσα το κεφάλι μου. Στο δρόμο, λίγο πιο μπροστά από το σημείο που βρισκόμουν πεσμένος, είδα το αμάξι μου τουμπαρισμένο. Ήταν σχεδόν κατεστραμμένο από όσο μπορούσα να διακρίνω.
Και τότε τα θυμήθηκα όλα. Το ταξίδι που έκανα εκείνο το βράδυ με τον αδερφό μου για να επισκεφτούμε τους γονείς μας στο χωριό, το σκύλο που πετάχτηκε ξαφνικά στο δρόμο, το θόρυβο από το χτύπημα του αυτοκινήτου με το ζώο, την απώλεια ελέγχου του αμαξιού, την ταχύτητα που φέραμε τούμπες μέσα σε αυτό και μετά το απόλυτο σκοτάδι.
Έβαλα όλη μου τη δύναμη για να σηκωθώ. Παρόλο που είχα ακούσει τον αδερφό μου και που με είχε σπρώξει για να συνέλθω δεν τον έβλεπα. Είχε πάει να φωνάξει βοήθεια κι έπρεπε να τον βοηθήσω.
Με δυσκολία στάθηκα στα πόδια μου. Ο πόνος στο κορμί μου ήταν αφόρητος. Κατάφερα όμως να φτάσω μέχρι το τουμπαρισμένο αμάξι στο δρόμο.
Και μέσα είδα εγκλωβισμένο τον αδερφό μου, παγιδευμένο στις λαμαρίνες και το τιμόνι του αυτοκινήτου. Προσπάθησα να τον βγάλω, φώναξα, παρακαλούσα για βοήθεια αλλά δεν υπήρχε κανείς τριγύρω.
Μετά από λίγη ώρα ένα διερχόμενο αυτοκίνητο σταμάτησε για βοήθεια. Όταν όμως έφτασε η αστυνομία και το ασθενοφόρο ήταν πια αργά για τον αδερφό μου.
Οι γιατροί είπαν ότι πέθανε ακαριαία, εγώ όμως ξέρω ότι με έσπρωξε και με φώναξε για να συνέλθω και να σωθώ από το ατύχημα.
SAMSUNG 4K SMART 50 inch ΣΕ ΤΙΜΗ ΕΚΠΛΗΞΗ
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Θάνο για την ιστορία που μας έστειλε.
Xiaomi MI 10T 128GB Dual Sim 5G ΣΕ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΤΙΜΗ
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο
ourhorrorstory@gmail.com
για να την δημοσιεύσουμε.
Όταν ήμουν μικρή, είχα βγει παραμονή Χριστουγέννων, αργά το απόγευμα με μία φίλη μου για να πούμε τα κάλαντα στα σπίτια που δεν είχαμε προλάβει. Στο χωριό εκείνες τις εποχές δε φοβόταν οι γονείς μας να μας αφήνουν να γυρνάμε. Τα χρόνια ήταν πολύ πιο αθώα.
Κάποια στιγμή, φτάσαμε στη κορυφή του λόφου του χωριού. Ο δρόμος ήταν έρημος και κακοφωτισμένος. Θυμάμαι στο σταυροδρόμι υπήρχε μόνο ο φωτισμός από ένα εικονοστάσι. Οι λάμπες του δρόμου ήταν καμένες σε εκείνο το σημείο. Επειδή ήμασταν μικρές κοντοσταθήκαμε για λίγο, γιατί φοβηθήκαμε το σκοτάδι, αλλά η απληστία μας να βγάλουμε περισσότερα χρήματα από τα κάλαντα νίκησε την απειλή που απλωνόταν σα μαύρο πέπλο μπροστά μας.
Συνεχίσαμε λοιπόν να περπατάμε για να πάμε στα υπόλοιπα σπίτια. Όταν όμως φτάσαμε ακριβώς μπροστά από το εικονοστάσι, εμφανίστηκε από πίσω του ξαφνικά μια πολύ ψηλή, αδύνατη, μαυροφορεμένη γριά! Εντελώς αθόρυβα! Ήταν τόσο ψηλή που έφτανε στο ύψος της κολόνας της ΔΕΗ και τόσο αδύνατη που πραγματικά με το ζόρι διακρίναμε τα άκρα της μέσα από το σκοτάδι.
Από το τρόμο μας δε μπορούσαμε να βγάλουμε ούτε κραυγή! Την κοιτούσαμε κοκκαλωμένες να σηκώνεται αργά πίσω από το εικονοστάσι. Και μόλις σηκώθηκε γύρισε και μας κοίταξε! Δε μπορούσαμε να διακρίνουμε τα χαρακτηριστικά του προσώπου της ή δε μπορώ ούτε εγώ, αλλά ούτε και η φίλη μου, να τα ανακαλέσουμε στη μνήμη μας. Θυμόμαστε όμως ότι όταν μας κοίταξε, άρχισε να κινείται προς το μέρος μας!
Τότε ήταν που βρήκαμε το θάρρος να τσιρίξουμε και να το βάλουμε στα πόδια. Οι κραυγές μας χανόταν μέσα στα γαυγίσματα των σκύλων του χωριού, που είχαν ξεσηκωθεί από τις κραυγές μας. Ή μήπως γαύγιζαν γιατί είχαν καταλάβει την απειλή που είχε έρθει τόσο απροειδοποίητα στο χωριό μας;
Η πολύ ψηλή γριά άρχισε να μας κυνηγάει! Με τα τεράστιά της βήματα, μάς πλησίαζε απειλητικά! Κι όμως η κίνησή της γινόταν τόσο αθόρυβα!
Τρέχαμε με όλη τη δύναμή μας! Κι όμως ήταν θέμα χρόνου να μας πιάσει. Τότε έπεσε το τσαντάκι της φίλης μου που έβαζε τα λεφτά από τα κάλαντα. Η γριά σταμάτησε, το κοίταξε, πήρε το τσαντάκι και εξαφανίστηκε.
Φτάσαμε στο σπίτι μου και είπαμε την ιστορία στους γονείς μας! Φυσικά και δε μας πίστεψαν. Θυμάμαι τη γιαγιά μου που πετάχτηκε λέγοντας χαμογελώντας: "Βρε ποιος σας είπε την ιστορία για τη μπάμπο και μας κοροϊδεύετε τώρα;"
Μάταια προσπαθήσαμε να τους πείσουμε. Την επόμενη μέρα βρήκαμε λεφτά πεταμένα σε άλλο μέρος του χωριού.
Θα μου πείτε πώς και θυμήθηκα την ιστορία τώρα. Λοιπόν, την περασμένη εβδομάδα, η φίλη μου μου είπε ότι, καθώς γυρνούσε κατά τις 20:30 στο σπίτι, είδε με την άκρη του ματιού της σε ένα σκοτεινό σημείο του δρόμου την ίδια πολύ ψηλή φιγούρα της μαυροφορεμένης γριάς να την ακολουθεί.
Η φίλη μου έτρεξε και βγήκε σε ένα φωτεινό σημείο του δρόμου. Εκεί ευτυχώς την έχασε.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Νίκη για την ιστορία που μας έστειλε
Διαβάστε επίσης:
Η εμφάνιση πνευμάτων και όσα σχετίζονται με αυτήν
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Σίγουρα ήταν περασμένα μεσάνυχτα. Ξύπνησα ξαφνικά από τις φωνές του άντρα μου:
"Είναι κάτω στην αυλή" φώναζε κοιτώντας από το παράθυρο.
"Ποιος είναι στην αυλή;" τον ρώτησα, καθώς σηκώθηκα από το κρεβάτι και πήγα και στάθηκα δίπλα του στο παράθυρο.
"Ο Γιώργος, δεν άκουσες που φώναζε;" μου απάντησε ο άντρας μου.
"Ποιος Γιώργος αγάπη μου; Ο αδερφός σου;" ξαναρώτησα εγώ, χωρίς να μπορώ να διακρίνω κάποιον στην αυλή.
"Ναι με ξύπνησε με τις φωνές του. Φώναζε το όνομά μου" μου ξαναείπε και έτρεξε προς την εξώπορτα για να βγει στην αυλή.
Πραγματικά δεν έβλεπα κανένα. Δεν υπήρχε επαρκείς φωτισμός, αλλά ακόμη κι έτσι σίγουρα θα διέκρινα μια ανθρώπινη φιγούρα αν υπήρχε κάποιος. Εξάλλου δεν είχα ακούσει κανένα να φωνάζει. Κι όταν το σκέφτηκα καλύτερα, αν είχε έρθει ο αδερφός του γιατί να φωνάξει και να μη χτυπήσει το θυροτηλέφωνο.
Ο αδερφός του έμενε στην Ορεστιάδα κι εμείς σε χωριό της Σπάρτης. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξεκινούσε να έρθει σε εμάς χωρίς να μας το πει. Και τι ώρα ήταν;
Κοίταζα το ρολόι όταν ο άντρας μου γύρισε στο υπνοδωμάτιο. Ήταν 03:11.
"Δεν βρήκα κανένα. Κι όμως τον άκουσα να φωνάζει" μου είπε καθώς ξάπλωσε στο κρεβάτι.
"Θα το είδες στον ύπνο σου μωρό μου" του απάντησα και πήγα και ενεργοποίησα το συναγερμό.
Ξαπλώσαμε και μόλις άρχισε να με παίρνει ο ύπνος, ένιωσα τον άντρα μου να πετάγεται όρθιος και πάλι.
"Πάλι με φωνάζει" μου είπε και πριν προλάβω να του απαντήσω ότι δεν άκουσα τίποτα, άρχισε να χτυπάει ο συναγερμός. Τρέξαμε να δούμε γιατί χτυπάει και τότε ανακαλύψαμε ότι είχε εντοπίσει κίνηση στην αυλή. Όσο όμως κι αν κοιτάξαμε δε βρήκαμε κανένα. Όποιος κι αν ήταν στην αυλή, ίσως να τον τρόμαξε ο συναγερμός και να έφυγε.
Καταφέραμε να κοιμηθούμε ύστερα από πολύ ώρα. Αλλά και πάλι, νωρίς το πρωί μας ξύπνησε το τηλέφωνο. Πρέπει να ήταν γύρω στις 07:30 , όταν μας τηλεφώνησε η πεθερά μου και μας είπε ότι ο αδερφός του άντρα μου, ο Γιώργος, έχασε τη ζωή του περίπου στις 03:00 τα ξημερώματα σε τροχαίο ατύχημα.
Τηλεόραση Samsung 55" Smart 4K σε απίστευτη τιμή! Πρόλαβέ την κάνοντας κλικ εδώ
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ευδοξία για την ιστορία που μας έστειλε.
Samsung Galaxy Α31 από 319€ μόνο 199€ Μη χάσεις τη πρόσφορά κάνοντας κλικ εδώ
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Η παρακάτω ιστορία είναι αληθινή και την αφιερώνω στην πολυαγαπημένη μου Αθηνά:
Όταν πέθανε η γυναίκα μου αποφάσισα να φύγω από την Αθήνα και να επιστρέψω στην επαρχία, στο σπίτι που ζήσαμε τα πρώτα χρόνια ως ζευγάρι, στο πατρικό μου. Μια μικρή μονοκατοικία με μια μικρή αυλή μπροστά κι ένα μεγάλο κήπο πίσω. Οι επισκευές που χρειαζόταν το σπίτι, αλλά και η κηπουρική, πίστευα ότι θα με έκαναν να ξεχαστώ από το απαίσιο ατύχημα.
Δε μπορώ να πω ότι ήταν εύκολο να ξεπεράσω το θάνατο της αγαπημένης μου Αθηνάς. Οι φωτογραφίες μας και τα βίντεο, μου κρατούσαν συντροφιά τα βράδια και ο πόνος βάρυνε τη καρδιά μου στη σκέψη της. Τις κρατούσα σε ένα κουτί κάτω από το κρεβάτι και τις έβλεπα πάντα πριν κοιμηθώ.
Ο χρόνος αποδείχτηκε ο καλύτερος γιατρός. Με το καιρό και με τις ασχολίες που έπρεπε να φέρω εις πέρας, αλλά και με τη βοήθεια της γειτόνισσας, που και αυτή είχε χάσει άδικα τον άντρα της χρόνια πριν, άρχισε η ψυχή μου να γιατρεύεται.
Όταν βρεθούν δύο άνθρωποι, που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα, τότε μπορεί ο ένας να καταλάβει τον άλλο, να τον συμπαρασταθεί και, ίσως, να έρθουν οι δυο τους πιο κοντά. Έτσι έγινε με εμένα και τη γειτόνισσά μου, τη Κατερίνα. Χωρίς να το καταλάβουμε, αρχίσαμε να έχουμε αισθήματα ο ένας για τον άλλο και να ξαναβρίσκουμε τη χαρά της ζωής.
ΜΗ ΧΑΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ XMAS ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ!
Όχι δε τη ξέχασα την πολυαγαπημένη μου Αθηνά. Έπρεπε όμως να συνεχίσω τη ζωή μου. Το ίδιο θα ήθελε κι αυτή! Να ξαναπατήσω στα πόδια μου και να χαρώ τη ζωή!
Σιγά σιγά άρχισα να συγκατοικώ με την Κατερίνα. Στο τέλος της πρώτης εβδομάδας, που έμενε η Κατερίνα σε μένα, πήρα, κάτω από το κρεβάτι, το κουτί με τις παλιές φωτογραφίες της γυναίκας μου και το έβαλα στην αποθήκη. Αισθανόμουν ότι είχε έρθει ο καιρός να κάνω αυτό το βήμα.
Το μεσημέρι της ίδιας μέρας, όταν γύρισα από τη δουλειά, η Κατερίνα μου ζήτησε συγγνώμη, γιατί καθώς σκούπιζε κάτω από το κρεβάτι, χτύπησε το κουτί με τις φωτογραφίες και ίσως του έκανε ζημιά.
"Θα πρέπει να ήταν κάτι άλλο" της απάντησα εγώ, προσθέτοντας ότι "το κουτί με τις φωτογραφίες το έβαλα στην αποθήκη το πρωί".
"Έλα να σου δείξω" μου είπε η Κατερίνα πιάνοντάς με από το χέρι και τραβώντας με στο υπνοδωμάτιο.
Μόλις φτάσαμε στο κρεβάτι, η Κατερίνα έσκυψε και έβγαλε από κάτω το κουτί με τις φωτογραφίες. Δε μπορούσα να καταλάβω πως έγινε αυτό και ορκιζόμουν ότι το είχα μεταφέρει στην αποθήκη. Η Κατερίνα προσπαθούσε να με πείσει ότι μάλλον το είχα δει στον ύπνο μου και, για να μη δώσω μεγαλύτερη διάσταση στο θέμα, αναγκάστηκα να συμφωνήσω μαζί της.
Την επόμενη μέρα πήρε η Κατερίνα το κουτί και το έβαλε στην αποθήκη. Ο καιρός ήταν υπέροχος και αποφασίσαμε να πάμε για περπάτημα στη λίμνη. Καθώς φορούσε η Κατερίνα τη μπλούζα της είδα στη πλάτη της δυο μελανιές. Την ρώτησα που χτύπησε αλλά δεν είχε ιδέα για την ύπαρξή τους. Μου είπε ότι ένιωθε μια ενόχληση αλλά δεν θυμόταν να είχε χτυπήσει κάπου. Όταν της έδειξα με καθρέπτη τις μελανιές, έμεινε έκπληκτη με το μέγεθός τους και παρατήρησα την ανησυχία να ζωγραφίζεται στα μάτια της.
ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ UHD 4K
Η βόλτα στη λίμνη μας βοήθησε να ξεχάσουμε κάθε άσχημη σκέψη. Η επιστροφή όμως μας επιφύλασσε μια νέα έκπληξη. Έπινα στη κουζίνα νερό, όταν η Κατερίνα πήγε στο υπνοδωμάτιο για να αλλάξει. Τότε την άκουσα να φωνάζει από φόβο. Έτρεξα να δω τι έγινε! Όταν έφτασα είδα όλα τα ρούχα της πεταμένα στο πάτωμα, τα κοσμήματά της το ίδιο! Ήμουν έτοιμος να φωνάξω την αστυνομία γιατί σίγουρα κάποιος κλέφτης είχε μπει μέσα, αλλά η Κατερίνα μου έδειξε το κρεβάτι: πάνω του ήταν σκορπισμένες οι φωτογραφίες που είχα με τη συγχωρεμένη τη γυναίκα μου.
Δε μπορούσαμε να εξηγήσουμε τι είχε συμβεί. Αν είχε μπει κλέφτης σίγουρα θα έκλεβε κάτι (δεν μας έλλειπε τίποτα και τα δικά μου τα ρούχα ήταν κανονικά μέσα στη ντουλάπα). Αλλά ακόμη κι αν δε προλάβαινε να κλέψει κάτι λόγω της επιστροφής μας, σίγουρα κανένας κλέφτης δε θα έβγαζε τις φωτογραφίες από την αποθήκη για να τις αφήσει πάνω στο κρεβάτι.
Το βράδυ καθίσαμε στο καναπέ να δούμε λίγο τηλεόραση. Ο καιρός είχε αλλάξει από το απόγευμα. Η βροχή χτυπούσε με δύναμη, λόγω του αέρα, τις μπαλκονόπορτες του καθιστικού και οι αστραπές φώτιζαν το σκοτεινό ουρανό.
Η Κατερίνα αποφάσισε να πάει να ξαπλώσει ενώ εγώ θα καθόμουν να δω το τέλος της ταινίας. Καθώς ήμουν μόνος στο σαλόνι και παρακολουθούσα τηλεόραση άκουσα τη Κατερίνα να τσιρίζει και ένα παράξενο θόρυβο, σαν κάτι να χτυπάει με δύναμη πάνω σε κάτι άλλο. Έτρεξα στο υπνοδωμάτιο να δω τι είχε συμβεί!
Από τη πόρτα έβλεπα τη Κατερίνα να προσπαθεί βάζοντας δύναμη να κρατηθεί από το κρεβάτι, σαν κάτι να την τραβούσε μακριά από αυτό. Έτρεξα να μπω στο δωμάτιο όταν την είδα να πετάγεται με δύναμη, να χτυπάει πάνω στη ντουλάπα και να πέφτει στο πάτωμα. Εγώ είχα φτάσει ακριβώς από έξω, ήμουν έτοιμος να μπω, όταν η πόρτα έκλεισε με δύναμη κατά πάνω μου. Έβαλα όλη τη δύναμη που είχα για να την ανοίξω αλλά δε τα κατάφερα... Η πόρτα έκλεισε και το τελευταίο πράγμα που κατάφερα να δω ήταν τη Κατερίνα να σέρνεται στο πάτωμα σαν κάτι αόρατο να την είχε αρπάξει και να την τραβούσε.
HOT ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΚΟΡΥΦΑΙΑ SMARTPHONES
Ξαφνικά έσβησαν τα φώτα! Εγώ προσπαθούσα να ανοίξω μάταια τη πόρτα. Από μέσα άκουγα τη Κατερίνα να φωνάζει βοήθεια και δυνατούς κρότους. Η πόρτα συνέχεσαι να αντιστέκεται. Αποφάσισα να βγω στο μπαλκόνι και να δοκιμάσω να μπω στο υπνοδωμάτιο από τη μπαλκονόπορτα. Άρπαξα μαζί μου κι ένα μεταλλικό σκαμπό για να σπάσω το τζάμι σε περίπτωση που ήταν αδύνατο να ανοίξω τη μπαλκονόπορτα.
Όταν όμως έφτασα από έξω, πάγωσα με αυτό που είδα...
Η Κατερίνα κείτονταν ξαπλωμένη στον αέρα, πάνω από το κρεβάτι. Βιβλία, ρούχα κι άλλα μικροαντικείμενα πετούσαν κι αυτά στον αέρα, διαγράφοντας μια περιστροφική κίνηση γύρω από το σώμα της Κατερίνας.
Δεν μπορούσα να καταλάβω αν ήταν ζωντανή ή νεκρή. Είχε σταματήσει να αντιστέκεται; Είχε χάσει τις αισθήσεις της; Δεν είχε αντέξει το βίαιο και απόκοσμο περιστατικό; Το σώμα της αιωρούνταν ακίνητο πάνω από το κρεβάτι...
Προσπάθησα να ανοίξω τη μπαλκονόπορτα αλλά και πάλι μάταια. Άρχισα να χτυπάω το τζάμι με το σκαμπό για να το σπάσω. Στο τρίτο χτύπημα το τζαμί άρχισε να ραγίζει. Στο τέταρτο ήμουν σίγουρος ότι με ένα ακόμη χτύπημα θα μπορούσα να μπω μέσα για να σώσω την Κατερίνα.
Τότε όμως κάτι αόρατο, κάτι υπερφυσικό με χτύπησε με δύναμη στο στήθος και έχασα τις αισθήσεις μου. Συνήλθα μετά από δε ξέρω κι εγώ πόση ώρα, σωριασμένος και μουσκεμένος μέχρι από το κόκκαλο από τη βροχή, στην αυλή.
ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ NESPRESSO έως -45% ΚΑΙ 30€ ΣΕ ΚΑΨΟΥΛΕΣ
(ΚΑΙ ΑΤΟΚΕΣ ΔΟΣΕΙΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ)
Έτρεξα κατευθείαν στο υπνοδωμάτιο. Η Κατερίνα ήταν ξαπλωμένη στο κρεβάτι. Τα αντικείμενα ήταν πεταμένα από εδώ κι από κει. Επικρατούσε ησυχία. Το ρεύμα δεν είχε αποκατασταθεί και μόνο οι αστραπές φώτιζαν το χώρο. Αμέσως κοίταξα να δω αν είχε σφυγμό. Ευτυχώς ζούσε!
Μετά από λίγο συνήλθε. Φαινόταν να μη θυμάται τι ακριβώς είχε συμβεί και προσπάθησα να την καθησυχάσω.
Η αλήθεια είναι ότι δε ξέραμε που έπρεπε να απευθυνθούμε για αυτό που μας συνέβη. Και χάρη στο κουράγιο και το ψυχικό σθένος της Κατερίνας, η οποία τελικά με επιχειρήματα και τσαχπινιές κατάφερε να με πείσει, αφήσαμε το περιστατικό πίσω, σα να μην έγινε και δεν ασχοληθήκαμε ξανά ποτέ με αυτό.
Ευτυχώς δε το αφήσαμε να μας επηρεάσει. Από τότε ζούμε ευτυχισμένοι και κανένα άλλο παραφυσικό φαινόμενο δεν έχει αναστατώσει τις ζωές μας. Όσο περνάει ο καιρός, η Κατερίνα μου θυμίζει όλο και περισσότερο την συγχωρεμένη τη γυναίκα μου, τόσο στη συμπεριφορά όσο και σε συνήθειες, που παλιότερα δεν τις είχε. Ακόμη και η φωνή της, η εμφάνισή της, το χρώμα των μαλλιών, το χτένισμα, το άρωμα, τα ρούχα, ο τρόπος που με προσφωνεί, όλα μου θυμίζουν όλο και περισσότερο την Αθηνά.
Και κάτω από το κρεβάτι μας, έχει φυλάξει το κουτί με τις παλιές φωτογραφίες της συγχωρεμένης γυναίκας μου, τις οποίες πολλές φορές την έχω πετύχει να κοιτάζει με μελαγχολία και λύπη.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Βασίλη για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Πέρυσι το καλοκαίρι, γυρνούσα με τα πόδια αργά το βράδυ στο σπίτι μου. Ο δρόμος μου περνούσε από τη Δημοτική Πινακοθήκη Καλλιθέας. Αν και είχα πιει αρκετά, θυμάμαι καλά κάθε λεπτομέρεια εκείνης της νύχτας, εξαιτίας όσων έγιναν.
H πινακοθήκη είναι πάνω στην οδό Λασκαρίδου. Καθώς περνούσα λοιπόν από έξω, άκουσα από την αυλή της πινακοθήκης μια γυναικεία φωνή. "Περικλή, Περικλή" άκουσα να φωνάζει δυνατά. Σταμάτησα και κοίταξα στο προαύλιο. Δε μπορούσα να διακρίνω κανένα.
Κι όμως άκουσα και πάλι την γυναικεία φωνή! "Περικλή, Περικλή" πιο δυνατά αυτή τη φορά. Σταμάτησα και πλησίασα πολύ κοντά τα κάγκελα της εξώπορτας, κολλώντας το πρόσωπό μου σε αυτά, για να δω ποια ήταν μέσα. Δε μπορούσα να δω τίποτα.
Όταν ξαφνικά ένα χέρι, από το εσωτερικό της αυλής, με άρπαξε με πολύ δύναμη από το σβέρκο και με κόλλησε πάνω στη πόρτα. Μπροστά μου εμφανίστηκε ένα γυναικείο πρόσωπο, μεγάλης ηλικίας θα έλεγα, που μου φώναξε: "Που είναι ο Περικλής;"
Άρχισα να φωνάζω από το φόβο μου δυστυχώς. Και λέω δυστυχώς, γιατί μόλις άκουσε τις κραυγές τρόμου, το γυναικείο πρόσωπο πήρε μια διαβολική μορφή και άρχισε να τσιρίζει δυνατά, σχεδόν απόκοσμα. Όσο κι αν προσπαθούσα να ξεφύγω, το χέρι της με έπιανε με υπερφυσική δύναμη, κρατώντας με κολλητά σχεδόν με το δικό της πρόσωπο.
Εκείνη τη στιγμή μου φάνηκε ότι όλα τα φώτα αναβόσβηναν κι ένιωθα ένα κρύο αέρα να διαπερνά όλο μου το σώμα! Και όπως άρχισαν όλα ξαφνικά, έτσι και τελείωσαν. Το χέρι με άφησε ελεύθερο και, λόγω της δύναμης που έβαζα για να ελευθερωθώ, σωριάστηκα στο πεζοδρόμιο.
Καθώς σηκωνόμουν, νομίζω ότι είδα την ηλικιωμένη γυναίκα να μπαίνει μέσα στη πινακοθήκη, περνώντας μέσα από τη πόρτα, χωρίς να την ανοίξει. Αλλά, λόγω της ταραχής μου, δε παίρνω όρκο γι' αυτό.
(ΔΕΣ ΤΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΚΙΝΗΤΩΝ ΜΕ ΕΚΠΤΩΣΗ ΕΔΩ)
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Βαγγέλη για την ιστορία που μας έστειλε.
ΕΣΠΡΕΣΙΕΡΑ + Aeroccino + ΔΩΡΟ 30 €
Διαβάστε επίσης:
Παράξενη δραστηριότητα στο σπίτι μου
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
Πως σκοτώνεις την ώρα σου τώρα που δεν μπορείς να κυκλοφορήσεις έξω μετά τις 21:00;
Διαβάζοντας βιβλία;
Βλέποντας τηλεόραση;
Μήπως καίγεσαι στα video games όπως η πρωταγωνίστρια του βίντεο;
Τι γίνεται όταν ότι κάνεις στο video game συμβαίνει και στη πραγματική σου ζωή; Και τι γίνεται όταν το video game το στοιχειώνει ο μεγαλύτερός σου φόβος;
Ανέβασε την ένταση του ήχου.
Οι απαντήσεις στο βίντεο που ακολουθεί:
Xiaomi MI 10T LITE ΚΑΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΔΩΡΟ (έως 13/11) (δες περισσότερα εδώ)
Δείτε επίσης:
