Η νεκρή μου φίλη

Το 1980 πέθανε από τροχαίο η καλύτερή μου φίλη, η Έλενα. Είμασταν τότε 14 χρονών. Το πλήγμα, το τραύμα που άφησε σε μένα αυτή η εμπειρία ήταν τεράστιο. Πραγματικά δε μπορούσα να χειριστώ τη νέα πραγματικότητα. Την σκεφτόμουν συνέχεια και δεν ήταν λίγες οι φορές που τόσο πολύ ήθελα να είναι ακόμη μαζί μου, που την ένιωθα κοντά μου.

Θυμάμαι ένα απόγευμα ενώ διάβαζα ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, έκανα ένα διάλειμμα και πήγα στη κουζίνα για να τσιμπήσω κάτι στα γρήγορα. Είχα αφήσει το βιβλίο μου ανοιχτό πάνω στο κρεβάτι μαζί με τις σημειώσεις μου, ανοιχτές κι αυτές πεταμένες δίπλα στο βιβλίο. Στη κουζίνα η μαμά μου, μου έκανε ένα τοστάκι να φάω, όσο εγώ έβαζα ένα ποτήρι χυμό.

Όταν γύρισα πίσω στο δωμάτιο για να συνεχίσω το διάβασμα βρήκα κάτι περίεργο. Το βιβλίο και οι σημειώσεις μου δεν ήταν πάνω στο κρεβάτι! Είχαν τοποθετηθεί κλειστά, στη βιβλιοθήκη, το ένα πάνω στο άλλο! Θα μου πείτε μπορεί ο αδερφός μου ή ο πατέρας μου να τα μετακίνησαν αλλά και οι δυο τους ήταν στην προπόνηση ποδοσφαίρου. Στο σπίτι ήμουν εγώ και η μητέρα μου μόνο και ήμασταν στην κουζίνα.

Δεν είπα τίποτα γιατί σκεφτόμουν πως μία στο εκατομμύριο ίσως να τα είχα τοποθετήσει εγώ στη βιβλιοθήκη και να μη το θυμόμουν.

Μετά από μερικές μέρες παρατήρησα ότι εξαφανίστηκε το κάδρο με τη φωτογραφία που είχα με εμένα και την Έλενα πάνω από το κομοδίνο. Ξύπνησα κι απλά δεν υπήρχε εκεί. Ρώτησα όλους στο σπίτι τι έκαναν την φωτογραφία αλλά όλοι ορκιζόταν ότι δε την πείραξαν. Τότε τους είπα ότι εδώ και λόγο καιρό παρατηρούσα αντικείμενα να εξαφανίζονται ή να αλλάζουν θέση αλλά κανείς δε με πίστεψε.

Τη φωτογραφία την βρήκα μετά από μέρες πεταμένη στη ντουλάπα μου, ενώ είχα ψάξει νωρίτερα εκεί. Αλλά το επόμενο βράδυ δε μπορούσα να βρω το βραχιόλι φιλίας που είχαμε κάνει με κλωστές εγώ για την Έλενα και η Έλενα για μένα. Γενικά εξαφανίζονταν και εμφανίζονταν  μετά από μέρες αντικείμενα που είχαν να κάνουν με την Έλενα και τη σχέση μου μαζί της. Γι' αυτό το λόγο πίστεψα ότι η κολλητή μου ήταν εκεί, μαζί μου και μου έδειχνε σημάδια για να την καταλάβω. Κανένας όμως από τους δικούς μου δε με πίστευε. 

Μέχρι μια μέρα που ενώ όλοι ήμασταν στη κουζίνα για το δείπνο, η μητέρα μου έχασε το μαχαίρι που είχε πάνω στο πάγκο για να κόψει το ψωμί. Ήταν σίγουρη ότι το είχε αφήσει εκεί, την είχε δει και ο αδερφός μου άλλωστε. Τελικά δε το βρήκε και χρησιμοποίησε άλλο, μικρότερο. Όταν καθίσαμε στο τραπέζι, ξαφνικά από το πουθενά, το μαχαίρι που είχε χαθεί έπεσε με δύναμη από το ταβάνι και καρφώθηκε στο τραπέζι. Αν έβρισκε κάποιον από εμάς, θα τον σκότωνε!

Πεταχτήκαμε όλοι όρθιοι τρομαγμένοι, όταν οι πόρτες του σπιτιού άρχισαν να ανοιγοκλείνουν με δύναμη! Τότε μόνο πίστεψαν ότι κάτι υπήρχε μέσα στο σπίτι, μια παρουσία, αλλά ήταν όντως η κολλητή μου; Γιατί ήθελε να μας βλάψει;

Εκείνο το βράδυ κοιμηθήκαμε σε ξενοδοχείο. Το επόμενο πρωί, οι γονείς μου μας άφησαν στο ξενοδοχείο και  πήγαν στην εκκλησία για βοήθεια. 

Εγώ επέστρεψα στο σπίτι με το σκεπτικό να ρωτήσω το πνεύμα της νεκρής μου φίλης γιατί θέλει να μας κάνει κακό, ενώ όλοι την αγαπούσαμε πάρα πολύ! 

Μόλις έφτασα στο σπίτι, άνοιξα την πόρτα και αντίκρυσα καρέκλες, τραπέζια, φωτιστικά να πετάνε στον αέρα. Αν και τρόμαξα μπήκα μέσα κι άρχισα να φωνάζω: "Γιατί μας το κάνεις αυτό Έλενα; Γιατί;"

Ένα χέρι τότε με άρπαξε με δύναμη από τον ώμο και με τράβηξε έξω από το σπίτι!

"Δεν είναι η Έλενα, δεν είναι" μου είπε τρομαγμένος ο αδερφός μου...

Μου εξήγησε ότι πριν από αρκετό καιρό, όταν έλλειπα με τους γονείς μου από το σπίτι, κάλεσε τους φίλους του να περάσουν το βράδυ εκεί. Όταν μαζεύτηκαν, ένας από τους φίλους του, τους είπε πως πολύ παλιά, προτού αγοράσουμε εμείς το σπίτι, ζούσε εκεί ένας περίεργος, μοναχικός γέρος που έβαλε τέλος στη ζωή του και σύμφωνα με τους θρύλους το πνεύμα του τριγυρνούσε ακόμη τα βράδια. Έτσι αποφάσισαν να καλέσουν το πνεύμα του και να επικοινωνήσουν μαζί του. Από τότε άρχισαν όλα τα περίεργα, αν και δε τα κατάφεραν να επικοινωνήσουν μαζί του.

Δυστυχώς δε καταφέραμε να ξεφορτωθούμε αυτή τη παρουσία. Μετακομίσαμε μετά από λίγο καιρό. Όσο μέναμε εκεί γίνανε μερικά περίεργα φαινόμενα και πολλές φορές τη γλίτωσα από τύχη! Ίσως και όχι! Ίσως κάποιος άλλος με προστάτευε! Ίσως όντως αυτό που ένιωθα να ήταν η παρουσία της κολλητής μου, που με προστάτευε από αυτό το κακόβουλο πνεύμα.

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ζωή για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Βοήθεια.... ο Διάβολος;

Το σημάδι του διαβόλου

Τα μαύρα Χριστούγεννα

Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

Κάτι περίεργο...

 

Κάτι περίεργο μου συμβαίνει εδώ και λίγο καιρό...

Το βράδυ, πέφτω για ύπνο και ξαφνικά για ένα πολύ περίεργο λόγο...

Ενώ κοιμάμαι, ακούω μια φωνή να με φωνάζει με το όνομά μου, τόσο δυνατά, που ξυπνάω και πετάγομαι τρομαγμένος από το κρεβάτι.

Είναι μια φωνή γυναικεία, που είμαι σίγουρος ότι δεν την έχω ακούσει ξανά, όσο είμαι ξύπνιος δηλαδή... Σα να βρίσκεται κάποιος στο δωμάτιο, στο σπίτι και να με φωνάζει με το όνομά μου ενώ κοιμάμαι, μέχρι να ξυπνήσω... Και μετά τίποτα...

Εδώ να τονίζω ότι μένω μόνος...

Την τρίτη φορά που συνέβη φοβήθηκα πολύ...Έτσι το επόμενο βράδυ κοιμήθηκα στο σπίτι ενός φίλου μου. Δεν άκουσα καμία φωνή.

Επίσης δεν ακούω αυτή τη φωνή αν κοιμηθώ το μεσημέρι. Μόνο το βράδυ και μόνο στο υπνοδωμάτιό μου!

Τι μου συμβαίνει; Έχει συμβεί και σε κάποιον άλλο; Αν ξέρει κάποιος κάτι ας με βοηθήσει!

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Νίκο που μας έστειλε την ιστορία του.

ΒΡΕΣ ΤΙΣ ΧΑΜΗΛΟΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΟΥ ΕΔΩ

Διαβάστε επίσης:

Βazaar Goes Wild! Όσα θέλεις, όπως Θέλεις!

Ξέρεις με ποιον τα έβαλες;

Το μωρό

Που είναι ο αδερφός μου;

TCL WEEL - Κάθε μέρα μια απίθανη τιμή ΜΟΝΟ ΕΔΩ!

 Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

Το θορυβώδες υπόγειο

Στα τέλη του 1980 πέθανε η γιαγιά μου και κληρονομήσαμε το σπίτι στο χωριό.

Οι γονείς μου αποφάσισαν να κάνουν μια μικρή ανακαίνιση στο σπίτι κι έτσι περνούσαμε κάποιες μέρες, κάθε μήνα, εκεί.

Το χωριό μου είναι ορεινό, κρυμμένο μέσα σε τεράστια πλατάνια, με πλακόστρωτους δρόμους και πέτρινα γεφύρια, από τα οποία περνάει ένα μικρό ποταμάκι.

Η υγρασία, κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες, δίνει μια πιο τρομακτική νότα στη περιοχή, με την ομίχλη να αγκαλιάζει τα πέτρινα σπίτια του χωριού.

Στο σπίτι θέλαμε να αλλάξουμε τα κουφώματα και τα πατώματα, αν θυμάμαι σωστά και στη συνέχεια τις εσωτερικές πόρτες, τα ντουλάπια της κουζίνας και το μπάνιο. 

Αν και διώροφο, η γιαγιά μου χρησιμοποιούσε μόνο το ισόγειο γιατί δε μπορούσε να ανέβει άνετα τη σκάλα, λόγω ηλικίας. Επίσης έχει κι ένα υπόγειο που χρησιμοποιούμε ως αποθήκη. Εδώ πρέπει να πω ότι όταν ήμουν μικρός φοβόμουν να κατέβω εκεί κάτω. Μη σας πω ότι το ίδιο συμβαίνει ακόμη και τώρα, μετά από τόσα χρόνια.

Και θα σας εξηγήσω γιατί.

Όταν αρχίσαμε να μένουμε στο σπίτι, για να κάνουμε την ανακαίνιση, άρχισα να παραπονιέμαι στους γονείς μου για ένα θόρυβο που άκουγα: κάθε βράδυ μόλις έπεφτα για ύπνο άκουγα ένα επαναλαμβανόμενο θόρυβο. Ένα δυνατό χτύπο, κάτω από το υπόγειο.

Το υπνοδωμάτιό μου ήταν στο ισόγειο, εκεί που κοιμόταν δηλαδή η γιαγιά μου τα τελευταία χρόνια της ζωής της, ενώ οι γονείς μου κοιμόταν στο υπνοδωμάτιο στο πάνω όροφο.

Κάθε βράδυ λοιπόν, λίγα λεπτά αφότου με έβαζαν για ύπνο οι γονείς μου, άρχισα να ακούω αυτό το χτύπημα από το υπόγειο. Ήταν σαν να χτυπούσε κάποιος τις σωληνώσεις του σπιτιού που περνούσαν από εκεί κάτω.

Φυσικά εγώ έτρεχα στους γονείς μου φοβισμένος για να τους πω τι συνέβαινε! Κάθε φορά! 

Τρομαγμένος, άνοιγα την πόρτα του δωματίου μου και έτρεχα μέσα στο σκοτεινό σπίτι για να ανέβω τη σκάλα και να προλάβω να φτάσω στο υπνοδωμάτιο των γονιών μου!

Και σας μιλάω ειλικρινά, κάθε φορά που σηκωνόμουν από το κρεβάτι, ένιωθα σα να υπήρχε κάποιος στο χώρο και με παρακολουθούσε! 

Όσο περνούσαν οι μέρες, ένιωθα ότι αυτή η παρουσία με πλησίαζε ακόμη περισσότερο! Ένα βράδυ, που κοντοστάθηκα στις σκάλες, ένιωσα στο σβέρκο μου ένα αεράκι, σαν μια κρύα ανάσα να ακουμπάει το δέρμα μου!

Το περίεργο ήταν ότι μόλις το έλεγα στους γονείς μου όλα σταματούσαν. Στην αρχή ο πατέρας μου κατέβαινε ακόμη και στο υπόγειο για να δει από που προερχόταν ο ήχος που άκουγα. Ανησυχούσε μήπως είχε παγιδευτεί κανένα ζώο εκεί κάτω. 

Όταν όμως διαπίστωνε πως δεν ακουγόταν τίποτα άρχισε να ανησυχεί για εμένα και για την φαντασία μου. Από ένα σημείο και μετά εκνευριζόταν όταν έτρεχα τρομαγμένος στο δωμάτιό τους τα βράδια.

Μέχρι που όλα άλλαξαν ξαφνικά. Όσα θα σας διηγηθώ από εδώ και πέρα, πρέπει να σας ομολογήσω ότι δε τα θυμάμαι. Θα πρέπει να βασιστώ σε όλα όσα μου έχουν περιγράψει οι γονείς μου και ο παπάς του χωριού.

Είχε περάσει ακόμη ένα βράδυ όπως τα άλλα. Μόλις ξάπλωσα πρέπει να άκουσα και πάλι αυτό το περίεργο θόρυβο από το υπόγειο και να σηκώθηκα για να πάω στο δωμάτιο των γονιών μου.

Αυτοί είχαν μόλις ξαπλώσει όταν με άκουσαν να τσιρίζω και να φωνάζω "φύγε, φύγε φύγε"! Η μητέρα μου πετάχτηκε από το κρεβάτι για να κατέβει να δει τη συνέβη ενώ ο πατέρας μου αρχικά είχε εκνευριστεί γιατί πίστευε ότι και πάλι θα τους έλεγα το παραμύθι με το θόρυβο. Όταν όμως η μητέρα μου γύρισε και του είπε "κι αν μπήκε κάποιος στο σπίτι;" πετάχτηκε από το κρεβάτι και έτρεξαν να με βρουν.

Μόλις βγήκαν από το δωμάτιό τους με είδαν να στέκομαι όρθιος στα εσωτερικά σκαλιά, κοντά στα κάγκελα. Το σώμα μου, σαν εκκρεμές, έκανε μικρές, αργές κινήσεις  προς και από τα κάγκελα της σκάλας.

Άναψαν τον διακόπτη του διαδρόμου αλλά τα φώτα δεν άναψαν. Το ίδιο και τα φώτα της σκάλας.

Έτρεξαν μέσα στο σκοτάδι προς το μέρος μου φωνάζοντας το όνομά μου αλλά εγώ δεν ανταποκρινόμουν. Τα πόδια μου συνέχιζαν να είναι καρφωμένα στο έδαφος και το σώμα μου να κινείται αργά και σταθερά μπρος - πίσω.

Ο πατέρας μου ορκίζεται ότι, καθώς βγήκε από το δωμάτιο και έτρεχε μέσα στο σκοτάδι προς το μέρος μου, είδε κάποιον να στέκεται δίπλα μου! Μια ψηλή, αδύνατη φιγούρα - δε μπόρεσε να διακρίνει άλλα χαρακτηριστικά μέσα στο σκοτάδι. Όταν όμως έφτασε στο μέρος μου δεν υπήρχε κανείς άλλος.

Μου μιλούσαν, με κουνούσαν αλλά εγώ δεν ανταποκρινόμουν. Με μετακίνησαν στο σαλόνι και άναψαν μερικά κεριά - τα φώτα ακόμη δε λειτουργούσαν.

Ήμουν χλωμός σα κάτασπρο σεντόνι. Το δέρμα μου ήταν παγωμένο και το πρόσωπό μου ανέκφραστο. Δε μιλούσα στους γονείς μου και το βλέμμα μου ήταν καρφωμένο στο κενό.

Ο πατέρας μου σηκώθηκε να βρει τα κλειδιά του αυτοκινήτου για να με πάει στο νοσοκομείο, όταν άκουσε για πρώτη φορά κι αυτός τον χτύπο κάτω από το υπόγειο. Ήταν λέει τόσο δυνατός που πίστευε ότι θα τον είχε ακούσει όλο το χωριό μέσα στη νύχτα.

Άνοιξε αμέσως την πόρτα που οδηγεί στο υπόγειο κι άρχισε να κατεβαίνει τη σκάλα κρατώντας μόνο ένα κερί. Τότε ένιωσε ένα δυνατό χτύπημα στο κορμί του από το πουθενά! Κάτι που δεν μπορούσε να δει, τον χτύπησε στο στήθος και τον πέταξε έξω από την πόρτα του υπογείου.

Η μητέρα μου δεν ήξερε ποιον να φροντίσει πρώτο: εμένα ή τον πατέρα μου; Καθώς έτρεξε προς το μέρος του για να τον βοηθήσει να σηκωθεί, οι πόρτες του σπιτιού άρχισαν να ανοιγοκλείνουν από μόνες τους με δύναμη, ενώ τα φώτα να αναβοσβήνουν ασταμάτητα!

Η μητέρα μου πάγωσε από το φόβο της. Ο πατέρας μου σηκώθηκε, με άρπαξε από τον καναπέ με το ένα του χέρι, ενώ το με άλλο έπιασε τη μητέρα μου και μας έβγαλε έξω από το σπίτι, στην αυλή.

Εκείνο το βράδυ μου είπαν ότι δεν επιστρέψαμε στο σπίτι. Πήγαμε στο σπίτι του παπά και κοιμηθήκαμε εκεί. Ο παπάς μου διάβαζε προσευχές και ευχές - δε ξέρω τι ακριβώς- μέχρι τα ξημερώματα. Μόλις ξημέρωσε με πήγαν στην εκκλησία και συνέχισε ο παπάς να μου διαβάζει προσευχές του Αγίου Κυπριανού. Τότε ήταν που άρχισα να συνέρχομαι.

Το ίδιο έκανε ο παπάς και στο σπίτι μας. Το θυμάμαι αυτό, θυμάμαι και που στο τέλος έριξε αγιασμό σε κάθε δωμάτιο, σε κάθε γωνιά του σπιτιού και στην αποθήκη.

Από τότε, έχουμε ανακαινίσει το σπίτι άλλες δύο φορές. Από τότε, δεν έχω ακούσει ξανά αυτό το θόρυβο. Από τότε, κάθε φορά που περνάω από τις σκάλες νιώθω μια διαφορά στη θερμοκρασία, μια ψύχρα. 

Δεν έχω μείνει πότε βράδυ με τα μικρά μου παιδιά εκεί. Όχι μέχρι να μεγαλώσουν τουλάχιστον.

To iPhone 16e σε ΦΟΒΕΡΗ τιμή!

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Στέφανο για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Το ΝΕΟ iPhone 16e σε ΦΟΒΕΡΗ Προσφορά

Το χτύπημα

Παραφυσική δραστηριότητα

Επίθεση δαιμονικών πνευμάτων

Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

  

 

Μη σε πάρει ο ύπνος!

Καλησπέρα σας.

Tις προάλλες ξύπνησα το πρωί κανονικά κατά τις 8 και μετά ξαναέπεσα για ύπνο... 

Άκουσα την πόρτα του σπιτιού μου να ανοίγει νομίζοντας ότι ήταν ο φίλος μου, ότι είχε ξεχάσει κάτι και γύρισε.. 

Τον φώναξα αλλά δεν απάντησε τίποτα. Επίσης δεν άκουσα και κανέναν στο σπίτι κι έτσι φαντάστηκα ότι το είδα στον ύπνο μου, ότι ήταν ένα όνειρο.

Ξαναπέφτω για ύπνο και μετά από λίγο νιώθω ότι βρίσκομαι στο σκοτάδι, σκεπασμένη μέχρι πάνω με το πάπλωμα μου, νιώθοντας κάποιον να ανεβαίνει πάνω στο κρεβάτι και να με αγγίζει στα χέρια... 

Ένιωσα τα νύχια του στο χέρι μου και δε μπορούσα να μιλήσω, έτρεμα ολόκληρη.... 

Ευτυχώς μετά από προσπάθεια, βάζοντας όλα τα δυνατά μου, κατάφερα να σηκωθώ και ήταν όλα οκ... Τι μπορεί να σημαίνει όλο αυτό;

iPhone 15 με ΈΚΠΤΩΣΗ  έως και 40€

Our Horor Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας για την ιστορία που μας έστειλε.

Xiaomi Redmi Note 14, PRO, PRO 5G ΜΕ ΔΩΡΟ SMARTWATCH

Διαβάστε επίσης:

Τα πιο cool smartphones σε άχαστες τιμές

Μα, δεν έφυγες;

Μια διαφορετική επικοινωνία...

Εγκλωβισμένος στο... πουθενά

Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

Η φιγούρα

Ελπίζω να δέχεστε ακόμα ιστορίες. Σας στέλνω μια πραγματική που συνέβη σε εμένα και τις φίλες μου πριν από λίγα χρόνια...

Φοιτήτριες ακόμα, μαζευόμασταν εκ περιτροπής στα πατρικά μας (δεν είχε καμία ακόμα δικό της σπίτι) κι αν τύχαινε να λείπουν οι δικοί μας ήταν αυτονόητο ότι θα μαζευόμασταν στο άδειο σπίτι για χαβαλέ, να αράξουμε, να τα πούμε, να δούμε καμιά ταινία, να παραγγείλουμε βρώμικο. 

Τέσσερις φίλες από τα σχολικά μας χρόνια, διαφορετικές αλλά πολύ δεμένες. Δε θα πω αληθινά ονόματα, για προφανείς λόγους, θα χρησιμοποιήσω ψεύτικα. 

Apple iPhone 16 Pro Max -60€
και από 60€ το μήνα / ΑΤΟΚΑ

H καθεμία είχε τα δικά της πιστεύω σχετικά με θρησκείες, μεταφυσικό, προαισθήματα, ανεξήγητα κλπ. 

Εγώ ας πούμε όσο κι αν γοητεύομαι από το παράξενο, δεν τα πιστεύω ιδιαίτερα όλα αυτά, ή μάλλον πιστεύω ότι 99% έχουν μια λογική εξήγηση. Δεν απορρίπτω όμως και τίποτα.  

Η μία από την παρέα μας, ας την πούμε Ελένη, είχε ανέκαθεν έντονη την “έκτη αίσθηση”, από μικρή είχε προαισθήματα για τα μελλούμενα, ήξερε ότι θα συμβούν πράγματα με λεπτομέρειες πριν αυτά συμβούν, και ήξερε να ρίχνει μια συγκεκριμένη τράπουλα με φιγούρες. 

Απόκτησε το Samsung Galaxy S25 Ultra 512GB στη τιμή των 256GB

και από 42€ το μήνα / ΑΤΟΚΑ

Στην παρέα ρίχναμε πότε πότε τα απλά χαρτιά, την κλασική τράπουλα, για πλάκα ή για τα γκομενικά μας ή έτσι για να ξελαμπικάρουμε αν είχαμε κάποιο δίλημμα… Εκείνη ήταν η μόνη που ήξερε τη συγκεκριμένη τράπουλα. Πολλοί λένε ότι φοβούνται να τη ρίχνουν γιατί είναι “τρομακτικά ακριβής” και γιατί σχεδόν πάντα βγάζει και δυσάρεστα μελλούμενα. 

Και όντως, και για την Ελένη είχαν βγει ατυχήματα, ατυχίες, συμβάντα για αγαπημένα της πρόσωπα που την είχαν ψιλοφρικάρει, έλεγε όμως ότι “αν είναι να τύχει, θα τύχει, δεν είναι ότι τα προκαλεί η τράπουλα, απλώς τα δείχνει”. 

 Διάλεξε το προϊόν θέρμανσης που σου ταιριάζει με επιστροφή στο wallet σου 20%  

Είχε επίσης το εγχειρίδιο που συνόδευε την τράπουλα, καθώς όταν συνέβη το περιστατικό είχε μόλις κάνα χρόνο που είχε ξεκινήσει να ασχολείται πιο σοβαρά. 

Και έτσι βρισκόμαστε, μια Παρασκευή βράδυ, που έλειπαν οι γονείς και τα αδέρφια της μιας φίλης (ας την πούμε Κατερίνα) στο σπίτι της, έχουμε ανοίξει κρασί, έχουμε παραγγείλει σουβλάκια, πίνουμε, καπνίζουμε, λέμε τα νέα μας…

Κάποια στιγμή, κι αφού όλο και κάτι θα απασχολούσε κάποια από εμάς, ζητήθηκε από την Ελένη να ρίξει την Τράπουλα… Το δωμάτιο είχε ψιλοντουμανιάσει, και είχαμε ήδη αδειάσει ένα μπουκάλι κρασί και πηγαίναμε για το 2ο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είχε μεθύσει ή έστω ζαλιστεί καμιά μας. Είχαμε καθαρό μυαλό. 

Επιστροφή της αξίας του ΦΠΑ στο Public Wallet σε Οικιακές Συσκευές!

Κάπου εδώ πρέπει να περιγράψω χοντρικά το σπίτι. Ήμασταν στη σαλονοτραπεζαρία, καθώς τρώγαμε, και είχαμε αναμμένα τα φώτα μόνο από πάνω μας. Το υπόλοιπο σπίτι ήταν θεοσκότεινο, τα τζάμια και τα παντζούρια κλειστά, η εξώπορτα κλειδωμένη… 

Η τραπεζαρία ενωνόταν με το υπόλοιπο σπίτι με έναν διάδρομο (επίσης σκοτεινό) στον οποίο έβγαζαν όλες οι πόρτες από τις κρεβατοκάμαρες και το μπάνιο… 

Οι πόρτες ανοιχτές, τα φώτα όλα κλειστά, το μόνο φως ήταν από το μικρό εικονοστάσι στο διάδρομο και ό,τι έφτανε από την τραπεζαρία.

Το τραπέζι όπου καθόμασταν ήταν στρογγυλό, και ήμασταν καθισμένες δυο-δυο απέναντι, εγώ και η Κατερίνα κοιτώντας προς το διάδρομο, η Ελένη και η τέταρτη φίλη (ας την πούμε Μαρία) κοιτούσαν προς τον τοίχο πίσω μου, όπου υπήρχε ένας μεγάλος καθρέφτης… 

Πίσω στην ιστορία μας, αφού έριξε τα χαρτιά η Ελένη για τη Μαρία, της ζήτησε και η Κατερίνα να της τα πει για κάτι που την απασχολούσε. Ενώ έκανε μια ρουφηξιά από το τσιγάρο της η Ελένη κάπως κάρφωσε το βλέμμα της πάνω από το κεφάλι μου, χωρίς να αλλάξει έκφραση, χωρίς τίποτα. 

Φύσηξε τον καπνό της και γέλασε σιγανά. “Παρασκευή είναι σήμερα, ε;” Απαντήσαμε καταφατικά. Τίναξε τον καπνό της και είπε ψιλοάβολα “είδα κάτι στον καθρέφτη… μια σκιά να διασχίζει το διάδρομο και να μπαίνει στο δωμάτιο του αδερφού της Κατερίνας”. 

Φυσικά η πρώτη μας σκέψη ήταν μήπως μπήκε κάποιος στο σπίτι! Ανάψαμε τα φώτα, ελέγξαμε κάτω από το κρεβάτι, τσεκάραμε τις μπαλκονόπορτες, όλα στη θέση τους. Γυρίσαμε στο τραπέζι, τα φώτα πάλι σβηστά στα άλλα δωμάτια, με υπερένταση για το ανεξήγητο και λίγο creepy συμβάν. 

Η Ελένη είχε ένα ύφος σαν να ήξερε κάτι και να μη μας το έλεγε. Ψύχραιμη παρόλα αυτά, έριξε και για την Κατερίνα… Εδώ να σημειώσω πως εκείνη τη στιγμή δεν κάπνιζε κανείς, δεν είχε ανάψει τσιγάρο στο δωμάτιο από την ώρα που ξανακαθίσαμε και ο καπνός στην ατμόσφαιρα είχε “κάτσει” αφού είχε περάσει ώρα. 

Κάποια στιγμή, αφηρημένη, είχα επικεντρώσει το βλέμμα μου στο σκοτάδι του διαδρόμου κι εγώ, ασυναίσθητα εντελώς. 

Ξαφνικά, σα να μου φάνηκε ότι έβλεπα καπνό να "χορεύει" μπροστά στα μάτια μου, στην είσοδο του σκοτεινού διαδρόμου. Βγήκα από τη χαλάρωση που με είχε πιάσει και κοίταξα καλύτερα, επικεντρώνοντας το βλέμμα μου στο σημείο που κοιτούσα, στην ίδια πόρτα του δωματίου του αδερφού της Κατερίνας.

Καπνός; Από πού κι ως πού; Κι όπως κοίταξα καλύτερα στο άνοιγμα της πόρτας, είδα μια σκιά, μια φιγούρα να στέκεται εκεί. Ή μάλλον, μια πλάτη. Σα να στεκόταν στην πόρτα έτοιμη να μπει στο δωμάτιο. Φαινόταν να να είχε καμπούρα ή να στεκόταν πολύ σκυμμένη.

Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου δυο-τρεις φορές, πιστεύοντας ότι είναι παιχνίδισμα από το φως στο εικονοστάσι (που ήταν από πάνω) ή ότι τα μάτια μου κάνουν πουλάκια από την κούραση… Και ξαφνικά, πολύ απότομα, η φιγούρα εξαφανίστηκε μέσα στο δωμάτιο. Σαν να μπήκε μέσα πολύ βιαστικά. 

Φυσικά, είχα μείνει κόκκαλο. Σχεδόν έτριβα τα μάτια μου, όπως στα καρτούν. Μου έβαλα ένα ποτήρι κρασί και το ήπια μονοκοπανιά. Οι άλλες σταμάτησαν ό,τι έλεγαν και με κοίταξαν.

“Το είδα κι εγώ.” είπα. Τους το περιέγραψα ακριβώς. “Φορούσε καπέλο;” με ρώτησε η Ελένη. “Δεν είδα πρόσωπο, δεν είδα καν κεφάλι, μόνο την πλάτη ή μάλλον την καμπούρα. Πραγματικά ήταν μόνο μια σκιά”.

Έβγαλε μια κάρτα από την Τράπουλα, αυτή που και όρθια και ανάποδη αντιπροσωπεύει το κακό - τη Βαλιντέ. “Κι εγώ καμπούρα είδα, και είδα να φοράει κάτι σαν αυτό”. Η κάρτα από μόνη της είναι κάπως τρομακτική, η ιδέα ότι την είδαμε live ακόμα περισσότερο. Επίσης, δε μας ανέφερε ποτέ την καμπούρα. Δε μπορούσα να ξέρω τι είχε δει πριν το δω κι εγώ η ίδια.

Επαναλήφθηκε η ίδια ιστορία, ψάξαμε όλο το σπίτι, ανάψαμε όλα τα φώτα, τσεκάραμε όλες τις πόρτες. Κανείς. Προσπαθήσαμε να εξηγήσουμε τι συνέβη. 

Η Μαρία, η πιο ορθολογίστρια, είπε ότι από την κούραση μάλλον δεν είδαμε καλά, και πιο πολύ φοβόταν μήπως όντως είχε μπει κάποιος στο σπίτι και να μην κοιμηθεί μόνη της η Κατερίνα… 

Η δε Κατερίνα πίστευε ότι είναι ο Άγιος που είχαν στο εικονοστάσι και ότι μας προστάτευε. Από τι; Ποιος ξέρει… Εγώ δεν ήξερα τι να πιστέψω, δεν μου είχε ξανασυμβεί τίποτα τέτοιο και είχα μείνει. 

Θεωρούσα πιθανό το κρασί, ο καπνός, η κούραση και το ότι μας είπε ότι είδε κάτι η Ελένη να με επηρέασαν και να νόμιζα ότι είδα κάτι, όμως ακόμα κι όταν ανοιγόκλεισα τα μάτια μου η σκιά δεν έφευγε, δεν εξαφανίστηκε παρά μπήκε στο δωμάτιο! Και φυσικά, πώς είδαμε το ίδιο πράγμα χωρίς να μας έχει περιγράψει η Ελένη πώς έμοιαζε αυτό που είδε;;;

Η Ελένη μίλησε τελευταία, άνοιξε το εγχειρίδιο και μας διάβασε ότι: “τον παλιό καιρό οι Μάγισσες, χριστιανές, μουσουλμάνες ή της παλιάς θρησκείας, που έριχναν αυτή την Τράπουλα, μαζεύονταν Παρασκευή βράδυ, έπιναν, κάπνιζαν (όχι απλό καπνό μάλλον) και όλες οι μορφές και οι φιγούρες της Τράπουλας τους εμφανίζονταν για να τις οδηγήσουν”...

Ανατριχιάσαμε, υποσχεθήκαμε να μην το πούμε σε κανέναν, μη γίνουμε ρεζίλι, και το λήξαμε. 

ΑΜΕΤΡΗΤΕΣ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΣΕ ΟΛΑ ΟΣΑ ΘΕΣ

Άλλες δυο φορές που έριξε αργότερα η Ελένη δεν ξαναείδε κάτι αλλά άκουσε (;) - δε μας είπε τι… 

Apple iPhone 13 από 549€!
ή από 20€ το μήνα 

Καιρό μετά, και μετά από απανωτές αναποδιές και περιπέτειες που ταλαιπώρησαν πολύ την Ελένη και τους δικούς της, σταμάτησε να χρησιμοποιεί τη συγκεκριμένη τράπουλα…

Βρες τις χαμηλότερες τιμές για την πτήση σου!

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε πολύ την φίλη μας για την ιστορία που μας έστειλε.

Βρες LG QNED & OLED τηλεοράσεις με τους τόκους χάρισμα!

Διαβάστε επίσης:

Πνεύμα ή παράλληλο σύμπαν;

Ποιος χτύπησε την πόρτα;

Διαδικτυακή Γνωριμία