Η ντουλάπα στο δωμάτιο

Ήμουν με την αδερφή  μου στο υπνοδωμάτιό μας και παίζαμε. Ήμασταν αρκετά μικρές αλλά το θυμάμαι σαν να έγινε σήμερα. Παρόλο που ότι είδα εγώ το επιβεβαιώνει και η αδερφή μου, οι γονείς μας δε μας πίστεψαν ποτέ.   

Ήταν περασμένες δέκα. Έξω έβρεχε και άστραφτε πολύ. Οι γονείς μας, μας είχαν βάλει στο υπνοδωμάτιό μας για ύπνο και αυτοί καθόταν στο σαλόνι. Εμείς λόγω του καιρού φοβόμασταν να κοιμηθούμε. Η αδερφή μου, σα μικρότερη, ήρθε στο κρεβάτι μου και αρχίσαμε να παίζουμε για να ξεχάσουμε το φόβο μας.

Τότε ακούσαμε ένα θόρυβο μέσα από την ντουλάπα. Την κοιτάξαμε. Ήταν κλειστή. Μια αστραπή και η βροντή που ακολούθησε μας έκανε να μπούμε κάτω από την κουβέρτα. Άλλος ένας θόρυβος ακούστηκε μέσα από την ντουλάπα. Έβγαλα το κεφάλι μου έξω από την κουβέρτα για να δω. Από την αστραπή είχε κοπεί όμως το ρεύμα και δεν μπορούσα να δω τίποτα. Χώθηκα ξανά κάτω από τα σκεπάσματα.

Τότε αρχίσαμε να ακούμε ένα τρίξιμο. Δε μπορούσαμε να καταλάβουμε τι προκαλούσε αυτό το θόρυβο. Τα μάτια μας συνήθισαν στο σκοτάδι και ξανακοίταξα προς τη ντουλάπα. Η πόρτα της ήταν λίγο ανοιχτή... 

Ξαφνικά αρχίσαμε να ακούμε κάτω από το κρεβάτι μας ένα θόρυβο σα μικρές πατημασιές πάνω στο παρκέ. Βάλαμε τις φωνές!

Οι γονείς μας τρέξανε στο δωμάτιο. Μόλις μπήκαν μέσα ήρθε και το ρεύμα. Τους είπαμε τι είχε γίνει. Για να μας καθησυχάσουν ψάξαμε όλο το δωμάτιο. Και την ντουλάπα. Δεν βρήκαμε τίποτα...