Το νεκροταφείο του χωριού

Στο χωριό μου από μικρός άκουγα ιστορίες για το νεκροταφείο. "Μη πας αργά το βράδυ εκεί, είναι επικίνδυνα", "πολλά άτομα που πήγαν το βράδυ στο νεκροταφείο εξαφανίστηκαν" και άλλα τέτοια. Όταν ήμουν μικρός τα πίστευα και φοβόμουν αλλά τώρα πια καταλάβαινα ότι ήταν ιστορίες για να μας φοβίσουν και μην απομακρυνθούμε από την πλατεία του χωριού.

Το περίεργο είναι ότι οι ιστορίες αυτές εξελίχθηκαν με το πέρασμα του χρόνου. Ακόμη και άτομα λίγο  μεγαλύτερα από μένα συνέχισαν να λένε παρόμοιες ιστορίες: "Τρεις Αλβανοί που πέρασαν παράνομα στην Ελλάδα και αποφάσισαν να περάσουν ένα βράδυ στο νεκροταφείο εξαφανίστηκαν", "Μια οικογένεια λαθρομεταναστών καθώς πήγαιναν με τα πόδια από την Αθήνα προς την Ειδομένη αποφάσισαν να ξεκουραστούν στο νεκροταφείο κοντά. Το πρωί βρέθηκαν μόνο τα πράγματά τους".

Γι΄ αυτό το λόγο την τελευταία φορά που πήγα στο χωριό αποφασίσαμε με ένα φίλο μου να πάμε το βράδυ στο νεκροταφείο να δούμε τι συμβαίνει.  

Όταν φτάσαμε έξω από το νεκροταφείο λογικό ήταν να ανατριχιάσω λίγο από το φόβο. Απόλυτη ησυχία. Τα αναμμένα  καντηλάκια μερικών τάφων φώτιζαν λίγο το μέρος. Αποφασίσαμε να περπατήσουμε από την μία άκρη του νεκροταφείου στην άλλη. Δεν ήταν πολύ μεγάλη η απόσταση. Περίπου 500 με 700 μέτρα. 

Αρχίσαμε το περπάτημα συζητώντας διάφορα θέματα, κυρίως για το πόσο άλλαξε το χωριό μας. Ξαφνικά  συνειδητοποιήσαμε ότι περπατούσαμε αρκετή ώρα αλλά δεν είχαμε φτάσει στην άλλη άκρη. Θα έπρεπε όμως να βλέπαμε την περίφραξη.

Κοιτάξαμε γύρο μας. Ήμασταν περικυκλωμένοι από τάφους, αμέτρητους τάφους, ενώ δεν θα έπρεπε να είναι τόσοι πολλοί! Προσπαθήσαμε να δούμε την είσοδο αλλά ήταν σαν να είχε εξαφανιστεί. Βλέπαμε μόνο τάφους... Αμέτρητους...

Αρχίσαμε να περπατάμε προς το μέρος που ξεκινήσαμε... Πρέπει να περπατήσαμε πάνω από 20 λεπτά αλλά ποτέ δεν φτάσαμε στην είσοδο... Σαν να είχε χαθεί... Όπου κι αν πηγαίναμε βρισκόμασταν ανάμεσα σε χιλιάδες τάφους.

Είχαμε φοβηθεί πάρα πολύ. Τα κινητά μας δεν είχαν σήμα...

Πανικοβλημένοι όπως ήμασταν, καθώς προσπαθούσα να βρω σήμα στο κινητό, χτύπησε το τηλέφωνό μου...Απάντησα...Μια άγνωστη φωνή μου είπε: "Ήθελες να με προκαλέσεις ε; Δυστυχώς είμαι αναγκασμένος να σου την χαρίσω. Δεύτερη ευκαιρία όμως δε θα υπάρξει"

Κοιτούσα σαστισμένος τον φίλο μου που είχε πετρώσει από το φόβο του. Ξαφνικά σήκωσε το χέρι του δείχνοντας κάτι από πίσω μου. Δεν είχε το κουράγιο να μιλήσει... Τι μπορεί να ήταν; Το μυαλό μου σκεφτόταν τα χειρότερα και αρνιόταν να δώσει εντολή στο κεφάλι μου να γυρίσει να κοιτάξει.

Ο φίλος μου άρχισε να φωνάζει "Πάμε" "Πάμε γρήγορα". Βρήκα την δύναμη να κοιτάξω στο σημείο που έδειχνε. Ήταν η είσοδος του νεκροταφείου! Έτσι όπως εξαφανίστηκε ξαφνικά, έτσι ξαφνικά εμφανίστηκε και πάλι μπροστά στα μάτια μας!

Βγήκαμε τρέχοντας από το νεκροταφείο και επιστρέψαμε στα σπίτια μας. Δεν βρήκαμε τι ακριβώς συμβαίνει εκεί πέρα αλλά σίγουρα κάτι το δαιμονικό καραδοκεί...

Samsung Galaxy S20 Ultra - S20+

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Αντώνη για την ιστορία που μας έστειλε

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ 

ΔΩΡΟ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ* 

*σε όλες τις τηλεοράσεις από 400 ευρώ και πάνω

Διαβάστε επίσης:

Το κερί του νεκροταφείου

Διαδικτυακή Γνωριμία

Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

Κλειδωμένος στο μπάνιο...

Η ιστορία που θα σας πω είναι 100% αληθινή. Δεν την φαντάστηκα. Δεν την ονειρεύτηκα... Το ξέρω ότι έχει συμβεί και σε άλλους...Το ξέρω ότι θα συμβεί και σε άλλους... Πρόσεξε... Ίσως είσαι ο επόμενος.

Ήταν Παρασκευή βράδυ. Μόλις είχα γυρίσει στο σπίτι και ετοιμάστηκα να κάνω ένα μπάνιο. Μόλις μπήκα στην τουαλέτα άκουσα ένα εκκωφαντικό χτύπημα στην εξώπορτα του σπιτιού μου. Κάποιος χτυπούσε από έξω. Τρελάθηκα από το φόβο...

Πριν προλάβω να βγω από το μπάνιο να δω τι γίνεται, ακούστηκε και δεύτερο χτύπημα. Πιο δυνατό. Άκουσα τη πόρτα να σπάει... Άκουσα βήματα και ένα θόρυβο σαν κάποιοι να ψιθυρίζουν. 

Έκλεισα απότομα τη πόρτα του μπάνιου και κλειδώθηκα μέσα. Από το παραθυράκι που έχει η πόρτα του μπάνιου διέκρινα τρεις ανθρώπινες φιγούρες. Το παραθυράκι του μπάνιου δυστυχώς έχει επεξεργασμένο, μη διαφανές τζάμι σε χρώμα καφέ και δε μπορούσα να διακρίνω σχεδόν καμία λεπτομέρεια από τα άτομα που μπήκαν μέσα στο σπίτι μου.

Άκουσα τα βήματα να πλησιάζουν προς το μέρος μου. Άκουσα και πάλι τα ψιθυρίσματα. Δε μπορούσα να καταλάβω τι έλεγαν.  Τράβηξα με δύναμη το πλυντήριο και το έβαλα μπροστά από τη πόρτα ώστε να μην μπορέσουν να την ανοίξουν και να μπουν μέσα στο μπάνιο.

Κάθισα δίπλα στο πλυντήριο κατατρομαγμένος. Το κινητό το είχα αφήσει στο σαλόνι. Πως θα μπορούσα να καλέσω βοήθεια;

Μου έσβησαν το φως του μπάνιου. Δε μπορούσα να δω τίποτα. Μέσα στο σκοτάδι το μόνο που άκουγα ήταν η απόλυτη ησυχία. Όυτε βήματα, ούτε ψίθυροι δεν ακουγόταν.

Ξαφνικά άκουσα ένα χτύπημα στη πόρτα του μπάνιου. Αμέσως μετά και δεύτερο. Φοβήθηκα ότι είχε φτάσει η στιγμή να σπάσουν και τη πόρτα του μπάνιου όπως έκαναν και με την εξώπορτα.

Τότε χτύπησε το κουδούνι της εξώπορτας. Ξαναχτύπησε μετά από δευτερόλεπτα. Δε κουνιόμουν. Δεν αντιδρούσα καθόλου. 

Και τότε άκουσα το κολλητό μου τον Γιώργο να με φωνάζει "Ρε Χρήστο, άνοιξε, κάνει ψοφόκρυο έξω".

Δε μπορούσα να καταλάβω. Πριν λίγο κάποιοι έσπασαν την πόρτα και τώρα ο Γιώργος μου χτυπούσε το κουδούνι για να τον ανοίξω;

Έβαλα δειλά το πλυντήριο στη θέση του. Κοίταξα από το τζάμι της πόρτας του μπάνιου μήπως μπορέσω να διακρίνω τίποτα. Δε φαινόταν να υπάρχει κάποιος. Σκεφτόμουν να ξεκλειδώσω την πόρτα του μπάνιου. Μήπως όμως ήταν παγίδα;

Τελικά ξεκλείδωσα και σιγά σιγά βγήκα από το μπάνιο. Όταν έφτασα στην εξώπορτα αντίκρισα κάτι εξαιρετικά περίεργο.  Η εξώπορτα ήταν στην θέση της, Κλειδωμένη. Κανείς δεν ήταν στο σπίτι μου.

Άνοιξα και είπα στον φίλο μου τον Γιώργο όλα όσα έγιναν. Δεν μπορούσε να πιστέψει τίποτα από όσα του έλεγα. Είμαι όμως σίγουρος. Μπήκαν και σε μένα, όπως παραβιάζουν κι άλλα σπίτια.  Ήταν έτοιμοι να παραβιάσουν την ζωή μου και με γλίτωσε ο φίλος μου που έτυχε να περάσει από μένα. 

ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΕ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ 

ΔΩΡΟ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ* 

*σε όλες τις τηλεοράσεις από 400 ευρώ και πάνω

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας τον Χρήστο για την ιστορία που μας έστειλε.

                        Samsung Galaxy S20 Ultra - S20+

Διαβάστε επίσης:

Η σκιά

Το παράξενο τραγούδι

Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

Ο γέρος και ο πατέρας μου

 

Γεια σας!

Είμαι η Κατερίνα, που σας έχω γράψει και άλλη μια ιστορία!!

Θα σας διηγηθώ μια αληθινή ιστορία που έζησε ο πατέρας μου όταν ήταν σε ηλικία 19-20 χρονών, ίσως και λίγο παραπάνω!

Μια μέρα είχε πάει ο πατέρας μου με τους φίλους του με τα μηχανάκια βόλτα σε ένα δάσος.

Σε κάποια φάση άρχισαν να πλησιάζουν σε ένα γκρεμό, χωρίς όμως να γνωρίζουν την ύπαρξή του.

Πριν πλησιάσουν κοντά στον γκρεμό, οι μηχανές έσβησαν από μόνες τους.

Παραξενεύτηκαν όλοι!

Καθώς κοίταξε γύρω από τον χωματόδρομο ο πατέρας μου, είδε ένα λυχνάρι που είχε μέσα έναν γέρο να κάθετε οκλαδόν..

Τότε ο γέρος του είπε: 'Κουφάλα, τυχεροί είστε γλιτώσατε... φύγετε από εδώ γρήγορα.'

Με το που το είπε αυτό άρχισαν να τρέχουν και έφυγαν...

Ο πατέρας μου ακόμα να καταλάβει τι ήταν αυτό... Το κατάλαβα όμως εγώ... Είναι φύλακας άγγελος...για χίλιους λόγους βρέθηκε ο Γέρος εκεί και τους έδιωξε... Και δεν ήταν οποιοσδήποτε γέρος... ήταν κάτι σαν πνεύμα... Ίσως πολύ απλά να είχαν σκοτωθεί όλοι, να είχαν πέσει στον γκρεμό... Ίσως συναντούσαν τον έξω από εδώ...Όλα θα μπορούσαν να συμβούν εάν δεν ήταν εκεί ο Γέρος...

 Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Κατερίνα για την ιστορία που μας έστειλε.

 Διαβάστε Επίσης:

Ο δρόμος προς την κόλαση

Οι σκιές μέσα στον καθρέφτη

Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

 

Το δαιμόνιο που με βασάνιζε

Καταρχήν, θα ήθελα να πω ότι η ιστοσελίδα σας είναι καταπληκτική και επίσης πολύ ενδιαφέρουσα. Είμαι λάτρης των horror movies, λάτρης του μεταφυσικού και του ανεξήγητου.

Όταν ήμουνα μικρός, στο δωμάτιο που έμενα εμφανιζόταν πάντα το βράδυ κάποιος από πάνω μου με το όνομα Λαλό. Δεν θυμάμαι πως έμοιαζε, διότι από τον καιρό που έμαθα να προσεύχομαι έπαψε να με ενοχλεί αυτό το απαίσιο πλάσμα και επίσης λόγω του ότι είμαι τυφλός δεν θυμάμαι τόσο εύκολα τα όνειρα που είχα παλιά.

Ήταν όμως, ο φόβος κι ο τρόμος για εμένα που αναγκαζόμουν να κοιμόμουνα αλλού για να μην φοβάμαι. Η αύρα του θυμάμαι ήταν πολύ σκοτεινή, γεμάτο μίσος και κακία.

Με τα χρόνια όμως, με την βοήθεια πάντα του θεού κατάφερα και τον έδιωξα από τα όνειρα μου που με βασάνιζε τα παιδικά μου χρόνια. Όταν προσεύχεσαι δεν έχεις τίποτε να φοβάσαι.

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Κυριάκο για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Η εκδρομή του τρόμου

Ο μαυροφορεμένος άνδρας στο μπαλκόνι μου

Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

Η κόλαση της Tomino

 Γεια σας! Θα ήθελα και εγώ με τη σειρά μου να σας διηγηθώ μια ιστορία που έμαθα από τα Creepypasta (ιστορίες τρόμου/αστικοί μύθοι με περίεργα γεγονότα).

Η ιστορία λέγεται Tomino's Hell (Η κόλαση της Tomino) και μου φάνηκε αρκετά ενδιαφέρουσα για να την μοιραστώ μαζι σας.

Είναι μια δημοφιλής Ιαπωνέζικη ιστορία και μιλάει για ένα ποίημα που ονομάζεται "Tomino's Hell" (Η κόλαση της Tomino).Λένε ότι πρέπει μόνο να το διαβάζεις στη σκέψη σου και πότε φωναχτά.

Εάν θες να το διαβάσεις φωναχτά τότε πρέπει να πάρεις την ευθύνη για τις δράσεις σου.

Το ποίημα "Τomino's Hell" (トミノの地獄) το έχει γράψει ο γνωστός ποιητής Yomota Inuhiko (四方田 犬彦) .

Είναι από ένα από τα βιβλία του, "Η Καρδιά είναι σαν ένας βράχος που κυλάει" ("The Heart is Like a Rolling Stone"/ 心は転がる石のように) και περιλαμβάνονταν στη 27η συλλογή με ποιήματα του Saizo Yaso (西條 八十) το 1919. Δεν είναι σίγουρο πως άρχισε η φήμη του αλλά υπάρχει μια προειδοποίηση, ότι εάν το διαβάσεις φωναχτά, δυσάρεστα πράγματα θα συμβούν. Ειναι σαν μια κατάρα.

Αυτή η ιστορία ήταν πολύ δημοφιλής τον 12ο αιώνα και υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που το δοκίμασαν και είπαν ότι τίποτα δεν συνέβη. Όμως με την εξάπλωση των Ιστοσελίδων Κοινωνικής Δικτύωσης εμφανίστηκαν ενδείξεις ότι όποιος το δοκίμασε, δεν ξανά-αναρτησε τίποτα στην σελίδα του.

Εάν θέλετε να το διαβάσετε (φωναχτά) θα ήταν καλύτερο να το διαβάσετε στα Ιαπωνέζικα παρά στην μετάφραση.

トミノの地獄

Tomino no Jigoku (Tomino's Hell) (Η κόλαση της Tomino)

---

西條八十

Saijo Yaso (Ο Saijo Yaso)

詩集「砂金」より

---

姉は血を吐く、妹（いもと）は火吐く、

ane wa chi wo haku, imoto wa hibaku,

His older sister vomited blood, his younger sister vomited fire,

(Η μεγαλύτερη του αδερφή ξερνούσε αίμα, η μικρότερη φωτιά)

可愛いトミノは 宝玉（たま）を吐く。

kawaii tomino wa tama wo haku

And the cute Tomino vomited glass beads.

(Και η γλυκιά Tomino ξερνούσε κομμάτια γυαλιού)

ひとり地獄に落ちゆくトミノ、

hitori jigoku ni ochiyuku tomino,

Tomino fell into Hell alone,

(Η Tomino έπεσε μέσα στην κόλαση ολομόναχη)

地獄くらやみ花も無き。

jigoku kurayami hana mo naki.

Hell is wrapped in darkness and even the flowers don't bloom.

(Η κόλαση είναι τυλιγμένη στο σκοτάδι και ούτε τα λουλούδια δεν ανθίζουν)

鞭で叩くはトミノの姉か、

muchi de tataku wa tomino no ane ka,

Is the person with the whip Tomino's older sister,

(Είναι το άτομο με το μαστίγιο της Tomino η μεγαλύτερη αδερφή)

鞭の朱総（しゅぶさ）が 気にかかる。

muchi no shubusa ga ki ni kakaru.

I wonder whose blood is on it?

(Αναρωτιέμαι, ποιανού αίμα έχει επάνω το μαστίγιο;)

叩けや叩きやれ叩かずとても、

tatakeya tatakiyare tatakazu totemo,

Hit, hit, without hitting,

(Χτύπα,χτύπα, χωρίς να χτυπάς)

無間地獄はひとつみち。

mugen jigoku wa hitotsu michi.

Infinite Hell's one road.

(Άπειρος, της κόλασης ο ενός δρόμος)

暗い地獄へ案内（あない）をたのむ、

kurai jigoku e anai wo tanomu,

Would you lead him to the dark Hell,

(Θα τον οδηγούσες στο σκοτάδι, στην κόλαση)

金の羊に、鶯に。

kane no hitsuji ni, uguisu ni.

To the sheep of gold, to the bush warbler.

(Στο χρυσό πρόβατο, στο οδικό πτηνό με πλούσια φτερά)

皮の嚢（ふくろ）にやいくらほど入れよ、

kawa no fukuro niya ikura hodo ireyo,

Fit as much as you can into the leather sack,

(Βάλε όσα μπορείς στον δερμάτινο σάκο)

無間地獄の旅支度。

mugen jigoku no tabijitaku.

For the preparation of the journey in the familiar Hell.

(Για την προετοιμασία της διαδρομής για την γνωστή κόλαση)

春が 来て候（そろ）林に谿（たに）に、

haru ga kite soro hayashi ni tani ni,

Spring is coming even in the forest and the stream,

(Η Άνοιξη έρχεται ακόμα και στο δάσος και οι καπνοί,)

暗い地獄谷七曲り。

kurai jigoku tani nana magari.

Even in the seven valley streams of the dark Hell.

(μέχρι και στα επτά ρέματα της κοιλάδας της σκοτεινής Κόλασης)

籠にや鶯、車にや羊、

kago niya uguisu, kuruma niya hitsuji,

The bush warbler in the birdcage, the sheep in the wagon,

(Το οδικό πτηνό μέσα στο κλουβί , το πρόβατο στο κάρο)

可愛いトミノの眼にや涙。

kawaii tomino no me niya namida.

Tears in the eyes of cute Tomino.

(Δάκρυα στα μάτια της γλυκιάς Tomino)

啼けよ、鶯、林の雨に

nakeyo, uguisu, hayashi no ame ni

Cry, bush warbler, towards the raining forest

(Κλάψε, οδικό πτηνό, προς το βροχερό δάσος)

妹恋しと 声かぎり。

imouto koishi to koe kagiri.

He shouts that he misses his little sister.

(Φωνάζει ότι του λείπει η μικρή του αδερφούλα)

啼けば反響（こだま）が地獄にひびき、

nakeba kodama ga jigoku ni hibiki,

The crying echo reverberates throughout Hell,

(Η ήχος του κλάματος του ακούγεται παντού στην κόλαση)

狐牡丹の花がさく。

kitsune botan no hana ga saku.

The fox penoy blooms.

(H παιωνία αλεπού ανθίζει)

地獄七山七谿めぐる、

jigoku nanayama nanatani meguru,

Circling around Hell's seven mountains and seven streams,

(Κάνει κύκλους γύρω από τα επτά βουνά και τα επτά ρέματα της κόλασης)

可愛いトミノのひとり旅。

kawaii tomino no hitoritabi.

The lonely journey of cute Tomino.

(Η μοναχική διαδρομή της γλυκιάς Tomino)

地獄ござらばもて 来てたもれ、

jigoku gozaraba mote kite tamore,

If they're in Hell bring them to me,

(Εαν είναι στην κόλαση, φέρτε τους σε έμενα)

針の御山（おやま）の留針（とめはり）を。

hari no oyama no tomehari wo.

The needle of the graves.

(Η βελόνα των τάφων)

赤い留針だてにはささぬ、

akai tomehari date ni wa sasanu,

I won't pierce with the red needle,

(Δεν τρυπήσω με την κόκκινη βελόνα)

可愛いトミノのめじるしに。

kawaii tomino no mejirushini.

In the milestones of little Tomino.

(Στo οροσημo της μικρής Tomino)

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Δήμητρα (xXPrettyLittlePsychoXx) για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε Επίσης:

Το παραμορφωμένο κορίτσι

Υπάρχουν καλικάντζαροι;

Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

Το άλλο μου εγώ

Γεια σας. Η δική μου ιστορία δεν είναι τρομακτική αλλά είναι πολύ πολύ περίεργη.

Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Λάρισα. Με το που μπήκα στην εφηβεία άρχισε να συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο. Πολλοί από τους συγγενείς μου, που μένουν στην Λάρισα, έκαναν παράπονα στους γονείς μου ότι δεν τους μιλούσα όταν τους πετύχαινα έξω στο δρόμο.

"Πες την Νατάσα να λέει και ένα γεια όταν μας συναντά", "ντρέπεται και δε λέει μια καλημέρα η κόρη σου;", "Μίλα μας κι ας μη μας αγαπάς" κτλ ήταν τα σχόλια των συγγενών.

Η αλήθεια είναι πως ήμουν πολύ μπερδεμένη. Δε θυμόμουν να τους έχω πετύχει κάπου.

Οι γονείς μου, μου κάναν παρατηρήσεις συχνά, ότι πρέπει να είμαι κοινωνική και να μιλάω με τους συγγενείς μας.  Δε πίστευαν ότι συνέχεια δεν τους έβλεπα.

Ώσπου ένα απόγευμα έγινε κάτι πολύ περίεργο.

Ήταν Σάββατο. Εγώ από την Παρασκευή ήμουν άρρωστη. Το Σάββατο ανέβηκε ο πυρετός στο 38,5.  Ήμουν στο δωμάτιό μου, στο κρεβάτι. Σηκώθηκα θυμάμαι για να πάω στην τουαλέτα. Όταν επέστρεψα στο δωμάτιό μου, βρήκα την μητέρα μου να φωνάζει στον πατέρα μου: " Νίκο το παιδί δεν είναι εδώ".

"Τι έγινε μαμά;" την ρώτησα.

"Που ήσουν;" μου απάντησε η μητέρα μου πολύ ανήσυχη.

"Στην τουαλέτα καλέ μαμά. Γιατί τι έγινε;" ξαναρώτησα εγώ.

Τότε μου είπε ότι της τηλεφώνησε η θεία μου η Γεωργία. Είπε στη μητέρα μου ότι μόλις πέρασα από το σπίτι της για να τους δω!!!! Σύμφωνα με τη θεία μου, μπήκα στο σπίτι, τους χαιρέτησα και ζήτησα να πάω στην τουαλέτα. Κλειδώθηκα εκεί μέσα και επειδή πέρασε αρκετή ώρα η θεία μου άρχισε να ανησυχεί. Πήγε χτύπησε την πόρτα του μπάνιου αλλά δεν της απαντούσα, ούτε ξεκλείδωνα την πόρτα. Γι' αυτό πήρε στη μητέρα μου τηλέφωνο, για να της ρωτήσει τι να κάνει.

Η μαμά μου επειδή ήξερε ότι ήμουν με πυρετό στο κρεβάτι έτρεξε στο δωμάτιό μου και όταν είδε πως δεν ήμουν εκεί τρελάθηκε από την ανησυχία της.

"Μα πως με είδε η θεία μου; Όλη μέρα στο κρεβάτι είμαι και μόνο για την τουαλέτα σηκώνομαι" απόρησα εγώ.

Η μαμά  μου πήρε την θεία μου αμέσως τηλέφωνο να της πει ότι εγώ ήμουν στο σπίτι. Η θεία μου ορκιζόταν ότι πήγα στο σπίτι της και ότι ήμουν ακόμη κλειδωμένη στη τουαλέτα!!!

Τελικά κλειδαράς άνοιξε την πόρτα της τουαλέτας της θείας μου. Το κλειδί της πόρτας ήταν από την μέσα πλευρά. Μέσα στη τουαλέτα όμως δεν υπήρχε κανείς. Παράθυρο ή άλλη πόρτα για να βγει κάποιος από εκεί δεν υπάρχει...

Ακόμη δεν μπορούμε να εξηγήσουμε τι συνέβη ...

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Νατάσα για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Παρουσία ή παραίσθηση;

Χρονοταξιδιώτης

Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

Παράξενη δραστηριότητα στο σπίτι μου

Γεια σας. 

Θέλω να σας πω κι εγώ την ιστορία μου.  Μετακόμισα πριν 3 μήνες στα Πατήσια, σε ένα αρκετά παλιό σπίτι, αλλά με φθηνό ενοίκιο. Όλα πήγαιναν μια χαρά αλλά την τελευταία εβδομάδα άρχισαν να συμβαίνουν παράξενα πράγματα.

Ήμουν στο σαλόνι. Βράδυ. Έβλεπα τηλεόραση όταν δίψασα και σηκώθηκα να πάω στην κουζίνα για να πιω νερό. Με το που σηκώθηκα ένιωσα λίγο ζαλισμένος, ένιωσα μια μικρή πίεση στο κεφάλι μου.

Με το που έφτασα στην κουζίνα είδα κάτι που δεν έπρεπε να δω... Το θερμοσίφωνο ήταν πεταμένο στο πάτωμα (ενώ κανονικά είναι τοποθετημένο στο πατάρι πάνω από το μπάνιο), υπήρχαν δοχεία με χρώματα σαν να επρόκειτο κάποιος να βάψει το δωμάτιο και καλώδια πεταμένα στο πάτωμα...

Κοντοστάθηκα... Αισθανόμουν σα να βρισκόμουν αλλού... Ένιωσα σε όλο μου το κορμί να σηκώνεται η τρίχα μου από το φόβο... Πήγα να μπω στη κουζίνα αλλά τελευταία στιγμή το μετάνιωσα... Κάτι μου έλεγε να απομακρυνθώ...

Πήγα στο μπάνιο. Κι εκεί ήταν όλα διαφορετικά! Άλλα πλακάκια, άλλος νιπτήρας, σπασμένος καθρέφτης!!! Φοβήθηκα και άρχισα να ζαλίζομαι ακόμη περισσότερο! Έκανα βήματα να βγω από το μπάνιο...

Με το που βγήκα το βλέμμα μου έπεσε στην κουζίνα...Στον τοίχο άρχισε να σχηματίζεται μια περίεργη σκιά! Μια σκιά από ένα πράγμα που δεν είχα ξαναδεί ποτέ! Σαν ένα τέρας με 4 μακριά χέρια σαν δαγκάνες...

Πήγα να απομακρυνθώ κατατρομαγμένος από την κουζίνα. Προσπαθούσα να φωνάξω βοήθεια αλλά από τον φόβο μου δεν έβγαινε η φωνή μου!

 Ζαλιζόμουν πάρα πολύ...Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι...

Ξύπνησα μετά από πολύ ώρα στο κρεβάτι μου. Δεν μπορούσα να εξηγήσω τι συνέβη...Ήταν όλα ένα όνειρο; Ένας εφιάλτης;

Την επόμενη μέρα πήγα με την κοπέλα μου για μπάνιο προς το Σούνιο. Δεν της είπα τίποτα για το όνειρο που είδα. Όταν έβγαλα τη μπλούζα και πήγα προς τη θάλασσα η κοπέλα μου με ρώτησε ποια μου έκανε τις γρατσουνιές στη πλάτη μου.

"Ποιες γρατσουνιές;" τη ρώτησα.

Η πλάτη μου ήταν γεμάτη πληγές. Ακόμη και τώρα δεν μπορώ να εξηγήσω πως έγιναν...

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο μας Λευτέρη για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Παρουσία ή παραίσθηση;

Οι γείτονες της πολυκατοικίας

Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.

Άλλη διάσταση

Καλησπέρα σας. Τώρα πρόσφατα ανακάλυψα το σάιτ σας και διάβασα μια ιστορία που με έκανε να θυμηθώ ένα περιστατικό που μου συνέβη και μπορώ να πω ότι με αναστάτωσε πάρα πολύ.

(Σημείωση Our Horror Stories: Καθώς η φίλη Κωνσταντίνα που μας έστειλε την ιστορία δεν μας λέει σε ποια παλιά μας ανάρτηση αναφέρεται, από το περιεχόμενο της ιστορίας της υποθέτουμε ότι είναι η : Εγκλωβισμένος στο Πουθενά)

Μένω στην Παλλήνη και εργάζομαι στο κέντρο της Αθήνας. Χρησιμοποιώ συνέχεια το μετρό για τις μετακινήσεις μου. Ένα απόγευμα, μετά τη δουλειά βρέθηκα με μια φίλη μου στο κέντρο της Αθήνας για ένα καφέ, ο καφές έγινε φαγητό και έτσι μόλις που πρόλαβα τον τελευταίο συρμό για Παλλήνη.

Στο μετρό, σε κάποια στάση μετά τον Ευαγγελισμό, πρέπει να με πήρε ο ύπνος. Έτσι πίστευα δηλαδή, γιατί ότι έζησα ήταν πολύ περίεργο. Μόνο ως όνειρο θα μπορούσα να το δικαιολογήσω. Μέχρι που διάβασα την ιστορία σας...

Εκεί που καθόμουν λοιπόν στο κάθισμα στο μετρό, ξαφνικά αναβόσβησαν τα φώτα δυο - τρεις φορές και μετά έσβησαν τελείως. Θυμάμαι ότι ανησύχησα λίγο στην αρχή...γιατί μετά άρχισαν τα πιο περίεργα...

Μετά από λίγα δευτερόλεπτα άναψαν τα φώτα και πάλι. Μόνο που τίποτα δεν ήταν το ίδιο. Το βαγόνι ήταν σταματημένο και άδειο! Δεν υπήρχε κανείς μέσα! Μόνο εγώ.

Όλα ήταν διαφορετικά. Σαν να ήταν τα πάντα σκουριασμένα και να έτρεχε η σκουριά από διάφορα σημεία του τοίχου, του βαγονιού, των καθισμάτων.

Πλησίασα σαστισμένη το παράθυρο. Είδα έξω μια στάση του μετρό, σκουριασμένη κι αυτή. Δεν μπορούσα να διαβάσω στην πινακίδα το όνομα της στάσης. Ήταν σκουριασμένη και καλυμμένη από ένα παράξενο μαύρο αντικείμενο.

Κοίταξα λίγο πιο δεξιά και έπαθα σοκ.... Είδα ένα ανθρώπινο κορμί, κολλημένο στο τοίχο... Το κεφάλι του, το κάτω μέρος των ποδιών του και τα χέρια ήταν καλυμμένα με αυτό το μαύρο πράγμα που σας είπα πιο πάνω.

Πήγα να φωνάξω από την τρομάρα μου αλλά τότε ένιωσα ένα χτύπημα στο κορμί μου...

Άνοιξα τα μάτια μου. Ήμουν στο κάθισμά μου. Όλα έδειχναν πάλι φυσιολογικά μέσα στο μετρό. Το χτύπημα που ένιωσα ήταν μάλλον ο αντίθετος συρμός που πέρασε από δίπλα μας εκείνη τη στιγμή.

Όνειρο ή πραγματικότητα μιας άλλης διάστασης; Δεν ξέρω... Σκέφτηκα όμως να σας αναφέρω την εμπειρία μου.

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε την φίλη μας Κωνσταντίνα για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Τρομακτικό ξύπνημα

Η γέννηση