Οι κούκλες

Φέτος τα Χριστούγεννα αποφάσισα να αλλάξω λίγο τη γιορτινή διακόσμηση του σπιτιού. Βγήκα στην αγορά και πήρα διάφορα μικροπράγματα. Εκείνο όμως που μου κέντρισε το ενδιαφέρον, ήταν ένα ηλικιωμένο ζευγάρι από κουρδιστές κούκλες που παίζουν μουσική, ντυμένες χριστουγεννιάτικα. Τις είδα τυχαία σε ένα παλαιοπωλείο.

Όταν γύρισα στο σπίτι, έβαλα τις κούκλες πάνω στο τζάκι και τις κούρδισα για να τις δοκιμάσω. Έπαιζαν και οι δύο ένα χριστουγεννιάτικο, άγνωστο σε μένα, τραγούδι. Μπορώ να πω ότι μερικές φορές, λόγω παλαιότητας λογικά, έχαναν μερικές νότες και η μουσική γινόταν αρκετά τρομακτική.

Το ίδιο βράδυ κάθισα να δω μια ταινία. Τα μάτια μου όμως έκλεινα από την κούραση. Έτσι έκλεισα την τηλεόραση, χαμήλωσα και τα καλοριφέρ και έπεσα για ύπνο.

Εκεί όμως που ήμουν έτοιμος να με πάρει ο ύπνος, άκουσα κάτι περίεργο! Τη μουσική από τις κούκλες! Έπαιξε σε αργό ρυθμό, σα ξεκουρδισμένη, για λίγα δευτερόλεπτα! Το αίμα μου πάγωσε. Μπήκε κάποιος στο σπίτι και πείραξε τη κούκλα; Ή μήπως η κούκλα άρχισε να παίζει από μόνη της; Δε ξέρω ποιο από τα δύο είναι πιο τρομακτικό!

Άναψα το φως και πήγα σιγά σιγά προς το καθιστικό. Άναψα όλα τα φώτα στο σπίτι και κοίταξα σε όλα τα δωμάτια. Δεν υπήρχε κανείς. Κοίταξα τις κούκλες. Αρκετά παράξενες στην όψη είναι, σκέφτηκα και γύρισα ξανά στο κρεβάτι μου.

Λίγα λεπτά αφότου ξάπλωσα έγινε το ίδιο! Η μουσική ακούστηκε και πάλι! Ξεκουρδισμένη και για λίγα δευτερόλεπτα! Και μετά ένας θόρυβος, σαν κάτι να έπεσε. Άναψα και πάλι το φως στο υπνοδωμάτιο. Σκέφτηκα να πάω ξανά να κοιτάξω στο σαλόνι, αλλά κάτι περίεργο και εξαιρετικά τρομακτικό με απέτρεψε. Δεν θα πάρω και όρκο αλλά μου φάνηκε ότι άκουσα ένα απαλό θόρυβο από το καθιστικό, κάτι σα βήματα...

Έμεινα στο κρεβάτι με το φως αναμμένο, μέχρι που ξημέρωσε... Τότε μόνο βρήκα τη δύναμη να πάω στο καθιστικό να δω τι έγινε. Βρήκα τη μία από τις κούκλες πεσμένες στο πάτωμα... Τις έβαλα αμέσως σε μια σακούλα και τις κλείδωσα στην αποθήκη.

ΟΙ ΕΚΠΤΩΣΕΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ -ΒΡΕΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΙΜΕΣ ΕΔΩ

Our Horror Stories Ευχαριστούμε το φίλο μας Χρήστο για την ιστορία που μας έστειλε.

Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΕΚΠΤΩΣΕΩΝ ΣΕ SMARTPHONES ΕΔΩ

Διαβάστε επίσης:

Χειμερινές εκπτώσεις σε κινητά Samsung!

Xiaomi Smartphones με έκπτωση έως 22%!

Το παράξενο τραγούδι

Περίεργοι ήχοι

Σας αρέσουν οι ιστορίες που διαβάζετε; Θέλετε να βοηθήσετε την προσπάθειά μας; Κάντε μια δωρεά μέσω paypal με ένα κλικ εδώ

Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.

Ποιος είναι;

Χτες το βράδυ, καθώς καθόμουν μόνη στο σπίτι και έβλεπα τηλεόραση, χτύπησε τρεις φορές κάποιος τη πόρτα.

Ποιος να είναι σκέφτηκα. Ίσως ξέχασαν οι γονείς μου τα κλειδιά. Έτσι σηκώθηκα και άνοιξα. Όμως στη πόρτα δεν ήταν κανείς.

Κάθισα πάλι στο καναπέ για να συνεχίσω να βλέπω την ταινία. Και πάλι κάποιος χτύπησε δύο φορές την πόρτα.

Αυτή τη φορά σηκώθηκα και κοίταξα από το ματάκι της εξώπορτας. Το μόνο που έβλεπα ήταν σκοτάδι. Έτσι άνοιξα αλλά και πάλι δεν ήταν κανείς.

Μόλις κάθισα στο καναπέ ακούστηκε και πάλι ο ίδιος χτύπος. Ένα χτύπημα αυτή τη φορά.

Αποφάσισα να μην σηκωθώ να ανοίξω. Μετά από λίγη ώρα όμως κάτι άρχισε να χτυπάει συνεχόμενα και δυνατά την εξώπορτα! Φωτιστικά, κορνίζες, διακοσμητικά που είχα πάνω στα τραπεζάκια άρχισαν να τρέμουν, σα να είχε γίνει σεισμός...

Για να μην πολυλογώ, από τότε, όποτε χτυπήσει η πόρτα και δεν ανοίξω, μέσα στο σπίτι γίνεται χαμός. Έπιπλα μετακινούνται, κάδρα πέφτουν πολυφωτα πάνε πέρα δώθε.

Smartphone Huawei - 42%

Γνωρίζει κανείς τι συμβαίνει; Κινδυνεύω; Πως θα απαλλαχθώ από αυτό το κακό;

Smartwatche σε προσφορά!

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ζωή για την ιστορία που μας έστειλε.

Διαβάστε επίσης:

Δεν είμαστε μόνοι

Βήματα από αλλού

Ο Αγιασμός

Ξέρετε πως είναι να ξυπνάς απότομα γιατί άκουσες κάποιο δυνατό ήχο; Ξέρετε πως είναι να ακούς κάτι και να μη ξέρεις από που προέρχεται; Σας έχει τύχει να είστε μόνοι στο σπίτι και να αισθάνεστε πως κάτι παραμονεύει στις σκοτεινές γωνίες των δωματίων; Κάτι που κάνει την ησυχία να μοιάζει απειλητική;

Δεν μπορώ να πω ότι είμαι άνθρωπος της εκκλησίας. Πιστεύω ναι, αλλά δε πάω στην εκκλησία ούτε πιστεύω πως οι παπάδες είναι οι άνθρωποι του Θεού που θα μας σώσουν. Παρόλα αυτά, άκουσα τη μητέρα μου κι έκανα αγιασμό στο σπίτι για να μπει καλά, λέει τώρα η μάνα μου, ο καινούργιος χρόνος.

Ήρθε ο παπάς, έκανε τον αγιασμό στο σπίτι, φάγαμε και το βράδυ έφυγαν και οι γονείς μου.

Κοιμήθηκα νωρίς. Να τονίσω ότι ήμουν μόνος στο σπίτι.

Ξαφνικά πετάχτηκα από τον ύπνο μου γιατί άκουσα ένα δυνατό κρότο. Κάθισα στο κρεβάτι και προσπάθησα να καταλάβω τι είχε συμβεί. Ο θόρυβος που με ξύπνησε δεν ήταν απλά δυνατός, δεν ακούστηκε μόνο σα να προερχόταν μέσα από το σπίτι αλλά μου φάνηκε ότι με ταρακούνησε κιόλας, σαν ένα ωστικό κύμα να δημιουργήθηκε και να με χτύπησε.

Κάθισα σιωπηλός στο κρεβάτι περιμένοντας μήπως ακούσω και πάλι κάποιον ήχο. Δε ξέρω πόση ώρα καθόμουν και περίμενα. Το μόνο που άκουγα ήταν η απόλυτη ησυχία.

Έσβησα το φως και ξάπλωσα πάλι. Μόλις έκλεισα τα μάτια μου ο ήχος ακούστηκε για δεύτερη φορά και το ωστικό κύμα με ταρακούνησε και πάλι.

Πετάχτηκα από το κρεβάτι και άναψα το φως. Από που προερχόταν ο ήχος; Από την κουζίνα; Έπρεπε να πάω να ελέγξω ή έπρεπε να παραμείνω στο υπνοδωμάτιο; Τι προκάλεσε δύο φορές αυτό τον θόρυβο;

Πήρα το κινητό μου στο χέρι και σκέφτηκα να καλέσω τους γονείς μου ή κάποιον φίλο. Είδα όμως ότι ήταν 03:15 τα μεσάνυχτα. Άφησα το κινητό στο κομοδίνο και άρχισα να περπατάω σιγά σιγά προς την κουζίνα.

Άναβα όλα τα φώτα μέχρι να φτάσω στην κουζίνα. Όλα φαινόταν φυσιολογικά. Ολα τα πράγματα ήταν στη θεση τους. Στο σαλόνι επίσης το ίδιο.

Κάθισα στο καναπέ για να ηρεμήσω λίγο. Την ησυχία χαλούσαν μόνο οι αστραπές και οι βροντές που αραιά και που φωτιζαν το δωμάτιο (παρόλο που όλα τα φώτα τα είχα ήδη ανάψει).

Άνοιξα και είδα λίγο τηλεόραση, έτσι για να ξεχαστω. Μετά από ένα τέταρτο κι αφού δεν ακούστηκε ξανά ο θόρυβος έκλεισα την τηλεόραση για να πάω πάλι για ύπνο.

Όπως σηκωνόμουν από τον καναπέ, μια αστραπή φώτισε και πάλι λίγο παραπάνω το δωμάτιο. Τότε ήταν που παρατήρησα στη μαύρη οθόνη της τηλεόρασης κάτι σα μια απροσδιόριστη μορφή να περνάει από πίσω μου! Πριν προλάβω να γυρίσω το κεφάλι μου να δω, η βροντή που ακολούθησε την αστραπή, μού πάγωσε το αίμα. Η βροντή έκανε τα φώτα να τρεμοπαίζουν και εμένα να παγώσει το αίμα μου από το φόβο.

Έτρεξα να πάρω το κινητό μου και έφυγα για το σπίτι των γονιών μου. Η μητέρα μου την επόμενη μέρα πήγε στο σπίτι μου με τον παπά για να κάνουν και πάλι αγιασμό. Μου είπε ότι μύρισε θειάφι όλος ο χώρος. Μου είπε ότι εκτός τον αγιασμό διάβασαν και κάτι προσευχές του Αγίου Κυπριανού και ότι το σπίτι ήταν πλέον ασφαλές.

Δε ξέρω αν όλα αυτά έπαιξαν κάποιο ρόλο, αλλά μέχρι σήμερα δεν άκουσα ξανά κάποιο θόρυβο. Απλά... Όπως έλεγα στην αρχή... Είναι στιγμές που ενώ είμαι μόνος στο σπίτι νιώθω σαν κάτι ή κάποιος να υπάρχει μέσα στο χώρο...

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ PLAYSTATION ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ

Our horror stories : Ευχαριστούμε τον φίλο μας Χαράλαμπο για την ιστορία που μας έστειλε.

ΉΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΕΙΣ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΦΕ. ΑΝΕΒΑΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΑΥΣΗ!

Διαβάστε επίσης:

Τα μαύρα Χριστούγεννα

Το οτοστόπ

Αυτά τα Χριστούγεννα

Τα Χριστούγεννα πήγα στο χωριό μου μετά από πολλά χρόνια. Έλειπα στο εξωτερικό απο το 2015 και επέστρεψα στις αρχές του 2020, μόλις ξέσπασε η πανδημία. Έτσι απέφευγα να πάω στη γιαγιά ή δε μπορούσα λόγω των περιορισμών. Αυτά τα Χριστούγεννα όμως ήταν ευκαιρία!

Το μεσημέρι παραμονής Χριστουγέννων ξεκίνησα από την Αθήνα. Έφτασα στο χωριό μου περίπου στις 8 το βράδυ. Η γιαγιά μου και οι γονείς μου θα με περίμεναν στο σπίτι για το δείπνο.

Λίγο πριν φτάσω στο σπίτι, σταμάτησα στο παντοπωλείο του χωριού να πάρω ένα δυο πραγματάκια που θέλαμε για το δείπνο.

Αφού ψώνισα ότι ήθελα, βγαίνοντας από το μαγαζί έπεσα πάνω σε μια γειτόνισσα της γιαγιάς μου. Την κυρία Λαμπρινή. Μόλις με είδε με χαιρέτισε γεμάτη χαρά! "Πόσα χρόνια έχω να σε δω" μου είπε και με αγκάλιασε.

Με ρώτησε τα κλασικά κι εγώ το ίδιο. Μου ανέφερε πόσο μόνη νιώθει το τελευταίο χρόνο που πέθανε ο άντρας της και πόσο δύσκολες είναι γι' αυτήν οι γιορτές.

Την λυπήθηκα είναι η αλήθεια και την κάλεσα στο δείπνο. Σιγά, σκέφτηκα, ένα πιάτο παραπάνω τι πειράζει; Εκείνη δέχτηκε γεμάτη χαρά! Μου είπε ότι θα πήγαινε στο σπίτι να αλλάξει και θα ερχόταν στη συνέχεια σε μας.

Την αποχαιρέτησα και έφτασα στη γιαγιά μου. Αφού τελειώσαμε με τις αγκαλιές, τα φιλιά και τις χαιρετούρες, τους είπα ότι συνάντησα την κυρία Λαμπρινή και την κάλεσα για φαγητό.

Όλοι τότε πάγωσαν... Είσαι σίγουρος; με ρώτησε η γιαγιά μου. Εννοείται απάντησα. Τόση ώρα μιλούσαμε έξω από το παντοπωλείο.

"Δεν γίνεται παιδί μου" συνέχισε η γιαγιά μου... "ο άντρας της κυρίας Λαμπρινής πέθανε πέρυσι τα Χριστούγεννα και μετά από δύο τρεις μήνες πέθανε και η ίδια από τη στεναχώρια της..."

ΟΙ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΤΙΣ ΧΡΟΝΙΑΣ! ΜΟΝΟ ΓΙΑ 24 ΩΡΕΣ! ΔΕΙΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΟΡΕΣ ΕΔΩ

Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ναταλία για την ιστορία που μας έστειλε.