Ήταν Παρασκευή βράδυ. Περίπου 01:00. Μόλις είχα βάλει μια ταινία να δω. Το dark skies. Ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και μια πιατέλα ποπ κορν μου κρατούσαν συντροφιά.
Ενώ έβλεπα την ταινία ξαφνικά άκουσα ένα δυνατό θόρυβο στη μπαλκονόπορτα. Σαν να έπεσε κάτι πάνω της.
Σηκώθηκα από τον καναπέ και πήγα προς την μπαλκονόπορτα χωρίς να ανάψω τα φώτα. Ο φωτισμός από την τηλεόραση ήταν αρκετός. Άνοιξα την κουρτίνα και κοίταξα την τζαμαρία. Διέκρινα πάνω στο τζάμι αποτυπώματα, σαν κάτι να χτύπησε πάνω της και να άφησε σημάδι, αλλά επειδή ήταν σκοτεινά δε μπορούσα να καταλάβω από τι προήλθε.
Άναψα το φως του δωματίου και επέστρεψα στην μπαλκονόπορτα. Τώρα μπορούσα να διακρίνω το αποτύπωμα στο τζάμι. Έμοιαζε λες και έπεσε πάνω στο τζάμι ένα πουλί και άφησε σημάδια από το σώμα του και τα φτερά του. Είχα χρόνια παπαγάλο και ακριβώς τέτοια σημάδια μου άφηνε όταν ο καημένος έπεφτε πάνω στο τζάμι.
Άνοιξα την μπαλκονόπορτα και βγήκα στο μπαλκόνι μήπως και το πουλί είχε χτυπήσει και είχε μείνει εκεί. Μέσα στο σκοτάδι δεν είδα τίποτα. Θα έφυγε σκέφτηκα.
Έκλεισα τη πόρτα και στη συνέχεια την κουρτίνα. Πήγα να ξανακαθίσω στο καναπέ να συνεχίσω την ταινία. Καθώς όμως απομακρυνόμουν από την μπαλκονόπορτα ακούστηκε και δεύτερο χτύπημα, ποιο δυνατό αυτή τη φορά.
Σταμάτησα. Γύρισα και κοίταξα τη κουρτίνα. Την είχα κλείσει και δε μπορούσα να δω τι έγινε πάλι. Πλησίασα και την άνοιξα διστακτικά. Ακόμη ένα αποτύπωμα, ποιο μεγάλο αυτή τη φορά. Χωρίς να ανοίξω την μπαλκονόπορτα κοίταξα έξω μήπως δω το πουλί που καρφώθηκε πάνω στο τζάμι. Τίποτα και αυτή τη φορά.
Άφησα την κουρτίνα ανοιχτή. Έσβησα το φως και κάθισα στον καναπέ να συνεχίσω την ταινία μου. Πήρα το ποτήρι με το κόκκινο κρασί να δοκιμάσω μια γουλιά. Ένας τρίτος, πιο δυνατός θόρυβος ακούστηκε στη μπαλκονόπορτα! Στην ταινία, την ίδια στιγμή, έπαιζε παρόμοια σκηνή!!! Στο σπίτι του πρωταγωνιστή καρφωνόταν μέρα μεσημέρι πουλιά στις πόρτες και στα παράθυρα!!!! Σηκώθηκα κοιτάζοντας τη σκηνή στη ταινία. Γύρισα και είδα τη μπαλκονόπορτα... Φοβήθηκα πολύ...Το ποτήρι με το κρασί μου έφυγε από το χέρι και έπεσε στο πάτωμα... Το κρασί πότισε το χαλί και τα πλακάκια... Το ποτήρι κύλισε χωρίς να σπάσει κάτω από το τραπεζάκι... Δεν έδωσα καμία σημασία... Πάτησα πάνω στο χυμένο κρασί και πήγα στη τζαμαρία... Ακόμη ένα σημάδι προστέθηκε... Αλλά και πάλι κανένα ίχνος από το σώμα του πουλιού.
Έσβησα την ταινία και έβαλα να δω κάτι άλλο να ξεχαστώ. Δε μπόρεσα να κοιμηθώ εκείνο το βράδυ. Όταν άρχισε να ξημερώνει με πήρε ο ύπνος.
Την άλλη μέρα έβαλα να δω την συνέχεια της ταινίας. Είχε να κάνει με απαγωγές εξωγήινων. Η αλήθεια είναι ότι φοβήθηκα λίγο. Βγήκα στο μπαλκόνι για να ελέγξω καλύτερα, είδα και κάτω από το μπαλκόνι. Τίποτα, κανένα ίχνος πουλιού.
Πήρα καθαριστικό για τα τζάμια και ένα πανί να καθαρίσω τα σημάδια στη τζαμαρία. Προς έκπληξή μου δεν καθάριζαν!!!! Τότε ήταν που συνειδητοποίησα το πιο παράξενο και τρομακτικό αυτής της ιστορίας!!!! Τα σημάδια είχαν δημιουργηθεί από την εσωτερική μεριά της πόρτας, μέσα από το σπίτι, όχι από έξω!!!!!!!!
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τον φίλο του blog μας για την ιστορία του!
Διαβάστε επίσης:
3 σχόλια:
μπορει να ηταν κανενας γκιωνης!!!! αυτη η κουκουβαγια μπορει να μπηκε μεσα απο καμια χαραμαδα, να χτυπησε στο παραθυρο και να επεσε κατω στο πατομα . αμεσος μετα να εκανε προσπαθια να βγει απο το σπιτι χτυποντας πανο στο παραθυρο και αυτο να συνεχιστικε και αλλη μια φορα. μου εχει τυχει!!!
Εγώ πάντως, αν μου τύχαινε αυτό θα έκανα πολλές μέρες να κοιμηθώ ξανά μόνη στο σπίτι!
Νομιζω πως σιγουρα δεν ηταν Γκιωνης! Αφου λεει οτι ηταν απο μεσα και τα αποτυπωματα δεν καθαριζαν!
Δημοσίευση σχολίου