Σας στέλνω την ιστορία μου για να γνωρίζεται, να προσέχεται μήπως συμβεί και σε εσάς. Προσοχή! Είναι ελεύθεροι εκεί έξω και παραμονεύουν!
Γυρνούσα χτες το βράδυ στο σπίτι μου περπατώντας. Δεν είχα πάρει το αμάξι, είχαμε βγει για μια μπύρα κοντά στο σπίτι μου, στα Σεπόλια. Αποχαιρέτησα τη παρέα και έφυγα.
Καθώς περπατούσα ένιωσα μια παρουσία πίσω μου. Σα κάποιος να με παρακολουθεί. Το έχετε νιώσει κι εσείς; Εκεί που περπατάς μόνος σου στο δρόμο να αισθάνεσαι πως είναι και κάποιος άλλος λίγο πιο πίσω σου... Κάποιος άλλος ή... κάτι άλλο...
Κοίταξα μια δυο φορές πίσω μου αλλά δεν είδα τίποτα. Δε κυκλοφορούσε ψυχή. Θα ήταν η ιδέα μου.
Ξαφνικά, εκεί που περπατούσα έσβησε η λάμπα στη κολόνα της ΔΕΗ, κάτω από την οποία βρισκόμουν. Φοβήθηκα περισσότερο. Πρώτα η παρουσία που ένιωσα, μετά το φως...
Άρχισα να περπατάω πιο γρήγορα. Μόλις έφτασα στην επόμενη κολόνα της ΔΕΗ έσβησε πάλι το φως. Μου ήρθαν κατευθείαν στο μυαλό ιστορίες που θέλουν τα άτομα, στα οποία σβήνουν τα φώτα όταν περνάνε από κάτω, να εξαφανίζονται μυστηριωδώς... Λες να ήμουν ένα από αυτά;
Σταμάτησα και κοίταξα πίσω μου. Δεν είδα κανένα. Άνοιξα το βήμα μου, σχεδόν άρχισα να τρέχω. Όταν έφτασα στην επόμενη κολόνα έσβησε πάλι το φως. Σταμάτησα. Άρχισαν να σβήνουν τότε όλα τα φώτα από τις κολόνες που ήταν στο δρόμο. Μία μία. Ήμουν σχεδόν στο απόλυτο σκοτάδι.
Δε μπορούσα να δω πολλά πράγματα. Μόνο σκιές... Μου έμοιαζαν απειλητικές... Σκιές που δε μπορούσα να εξηγήσω τη παρουσία τους. Όλα τα φώτα ήταν σβησμένα!
Ξαφνικά, στο απέναντι πεζοδρόμιο ξεκίνησε να δημιουργείται μια μαύρη σκιά και να σηκώνεται πάνω στο τοίχο της πολυκατοικίας που υπήρχε εκεί...
Έκανα βήματα πίσω... Η σκιά άρχιζε να παίρνει ανθρώπινη μορφή... Μόνο που ψήλωνε συνεχώς... Μπορούσα να ξεχωρίσω τα πόδια και τα χέρια... Άρχισε να σχηματίζεται το κεφάλι και τότε... Τότε δύο τρομακτικά κόκκινα μάτια άνοιξαν και με κοιτούσαν απειλητικά....
Δε μπορούσα να κουνηθώ, δε μπορούσα να φωνάξω... Σα να με είχε υπνωτίσει και δε μπορούσα να αντιδράσω...
Ερχόταν κατά πάνω μου... Το ένιωθα... Αλλά δε μπορούσα να κάνω τίποτα... Το σώμα μου είχε παραλύσει... Ήταν πλέον σε απόσταση αναπνοής, όταν...
Όταν πέρασε από το δρόμο ένα αυτοκίνητο. Η σκιά διαλύθηκε στα φώτα του αυτοκινήτου. Κατάφερα να κουνηθώ, να φωνάξω, να τρέξω.
Το αυτοκίνητο σταμάτησε. Οδηγός του ήταν ένας παπάς! Ο Θεός τον έστειλε σκέφτηκα για να με γλυτώσει. Τον παρακάλεσα να με πάρει από εκεί με το αμάξι και να με αφήσει όπου τον βόλευε. Δέχτηκε με χαμόγελο να με βοηθήσει.
Το μόνο που θυμάμαι μετά, είναι να ξυπνάω σε ένα πάρκο, χωρίς τα ρούχα μου, μόνο με το εσώρουχό μου... Ήμουν μούσκεμα, γεμάτος γρατσουνιές και αίματα σε όλο μου το κορμί... Δε μπορούσα και δε μπορώ να θυμηθώ ακόμη τίποτα παραπάνω για το τι έγινε...
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε το φίλο μας Γεράσιμο για την ιστορία που μας έστειλε!
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
16 σχόλια:
Απίστευτο! Έχω νιώσει κι εγώ έτσι μερικές φορές όταν είμαι μόνος αλλά δεν είδα τίποτα! Σε ποιο δρόμο το έπαθες;
Καιρό είχα να διαβάσω τόσο καλή ιστορία!
Μωρέ μήπως ήσουν τύφλα στο μεθύσι (ή ποιος ξέρει τι μαστουρα ήσουν) και τα φανταστηκες όλα αυτά; Λίγο περίεργα μου φαίνονται... Ο παπάς δηλαδή στο τέλος τι έκανε;
Εντάξει, τα χρειαστηκα με την ιστορία! Δε ξέρω αν θα περπατήσω ξανά μόνη στο δρόμο το βράδυ!
Κι εγώ στα Σεπόλια μένω και κυκλοφορώ τα βράδια. Που έγινε αυτό;Δε μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο...
Κι εγώ ένα βράδυ περπατούσα στα Σεπόλια και άρχισαν να σβήνουν οι λάμπες. Έτρεξα κατευθείαν και μπήκα μέσα στη πολυκατοικία μου. Κάλεσα το ασανσέρ αλλά δεν ερχόταν. Τότε εσβησαν όλα τα φώτα! Άναψα το φακό στο κινητό κι ανέβηκα τρέχοντας τη σκάλα. Σίγουρα κάτι υπήρχε πίσω μου, το ένιωθα να με ακολουθεί. Αλλά από τη τρομάρα μου δε κοίταξα πίσω. Ευτυχώς στο σπίτι ήταν η αδερφή μου
Μήπως έχετε μεγάλη φαντασία; Μήπως βλέπετε πολλά θρίλερ;
Δεν έχει τίποτα η φαντασία μας. Αν δε τα πιστεύεις μη τα διαβάζεις. Κι εγώ όταν περπατούσα ένα βράδυ στο Φάληρο ξαφνικά τα φώτα έσβησαν. Άρχισα να ακούω βήματα αλλά δεν έβλεπα κανένα. Μόνο σκιές! Έτρεξα σα τρελή μέχρι ευτυχώς έπεσα πάνω σε ένα ταξί
Ο παπάς σε ξεβρακωσε και σε άφησε αναίσθητο στο πάρκο; Τι ρόλο βαρουσε;
Και μόνο που βλέπω την εικόνα φοβάμαι να διαβάσω την ιστορία
Και σε μένα έχουν σβήσει τα φώτα του δρόμου αλλά μέχρι εκεί. Τίποτα άλλο. Από το φόβο σας μάλλον βλέπατε ότι να ναι!
Έχω ακούσει για τους ανθρώπους σκιές αλλά δεν έχω δει ποτέ μου
Αστικοί Μύθοι
Καμία φαντασία κανένα ψέμα. Ακριβώς έτσι έγιναν τα πράγματα. Δε ξέρω τι μου έκανε ο παπάς. Δε ξέρω πως βρέθηκα γυμνός. Δε θυμάμαι τίποτα ακόμη. Αν κάποιος είχε παρόμοια εμπειρία παρακαλώ να μου πει τι συνέβη
Πήγες στην αστυνομία να το αναφέρεις;
Στην Κρέωντος έγινε αυτό!!!
Δημοσίευση σχολίου