Σας έχει τύχει εκεί που κοιμάστε, να αρχίσετε να αισθάνεστε ότι κάτι πάει στραβά και πως πρέπει να ξυπνήσετε; Έχετε νιώσει αυτό το αίσθημα πως ο κίνδυνος παραμονεύει όσο έχετε παραδώσει το κορμί σας στο Μορφέα;
Πριν μια εβδομάδα το ένιωσα εγώ. Εκεί που κοιμόμουν, μία παρουσία απροσδιόριστη, αόρατη, έκανε εμφανή τη παρουσία της. Κάπου ανάμεσα στον ύπνο και τον ξύπνιο μου ήταν εκεί, με κοιτούσε απειλητικά.
Την έβλεπα να σχηματίζεται πάνω από το κρεβάτι μου. Μια σκιά τόσο σκοτεινή, όσο και οι στοές τις κολάσεως.
Προσπάθησα να αντιδράσω... Δε μπορούσα ούτε να κουνηθώ, ούτε να φωνάξω. Αυτή η απόκοσμη σκιά είχε πάρει τον έλεγχο του κορμιού μου. Αλλά και να κατάφερνα να φωνάξω τι θα άλλαζε; Ήμουν μόνος στο σπίτι.
Η σκιά με πλησίασε και έπεσε πάνω στο ανίκανο να αντιδράσει κορμί μου. Ένιωσα μια δυσφορία. Η ανάσα μου άρχισε να κόβεται. Προσπάθησα να σηκωθώ, να κλοτσήσω, να κουνήσω τα χέρια μου. Μάταια...
Όσο η σκιά σκέπαζε περισσότερο το σώμα μου,τόσο άλλαζε το δωμάτιό μου. Αίμα άρχισε να τρέχει από τους τοίχους και το πάτωμα άρπαξε φωτιά.
Η σκιά σκέπασε και το κεφάλι μου. Δε μπορούσα να αναπνεύσω. Ένιωθα να πνίγομαι μέσα στο αίμα και τη φωτιά. Βασανισμένες ψυχές περιφερόταν γρήγορα δίπλα μου. Φώναζαν αλλά δε μπορούσα να ακούσω τίποτα.
Είχα εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια να σωθώ. Δε μπορούσα να κάνω τίποτα. Η σκιά έμπαινε μέσα μου από το στόμα και τη μύτη μου. Είχε πλέον τον πλήρη έλεγχο. Η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει όλο και πιο αργά.
Τότε, ανάμεσα στις βασανισμένες ψυχές, ανάμεσα στο αίμα και τη φωτιά διέκρινα ένα παιδάκι. Με κοιτούσε με δακρυσμένα μάτια. Δε μπορεί... Δεν μπορεί να ήταν αυτό...
Κι όμως, το παιδάκι ήταν αυτό που καταλάθος χτύπησα με το αυτοκίνητο όταν ήμουν μικρός ακόμη. Με πλησίασε. Με έπιασε από το χέρι και με τράβηξε...
Άνοιξα τα μάτια μου... Βρέθηκα καθισμένος στο κρεβάτι μου, με φοβερή ταχυπαλμία. Η αναπνοή μου ήταν απίστευτα γρήγορη. Το δωμάτιό μου ήταν φυσιολογικό. Οι φωτιά, το αίμα, η σκιά, οι ψυχές είχαν εξαφανιστεί.
Ένιωθα χάλια. Σηκώθηκα και έβαλα θερμόμετρο. 42 βαθμούς. Πήρα ένα αντιπυρετικό και προσπάθησα να ηρεμήσω. Δε ξανακοιμήθηκα εκείνο το βράδυ.
Our Horror Story: Ευχαριστούμε το φίλο μας Γιάννη για την ιστορία που μας έστειλε.
Διαβάστε ακόμη:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com για να την δημοσιεύσουμε.
3 σχόλια:
Από τον πυρετό μάλλον έβλεπες εφιάλτες
Τι λες τώρα; Μάλλον το παιδάκι που σκότωσες σε συγχώρεσε και σε τράβηξε από τους εφιάλτες σου!
Φίλε άκουσε με.Πρεπεινα ζητησεις συγγνωμη απο τη ψυχουλα αυτη...!Θα αναβεις καθαρο κερακι μελισσας, καθε μερα στο σπιτι σου, κι ενα κερακι σε εκκλησια, για το μικρουλη.Θα δινεις πρόσφορο κι ενα χαρτακι μαζι υπερ αναπαυσεως (+) τα ψυχοσάββατα με το ονοματακι του.Άν ξερεις που το εχουν θαψει, να πας στο ταφο του και να κανεις τρισαγιο και να σπασεις ενα πιατο σκετο κολυβο βρασμενο απο τα χερια τα δικα σου, πανω στο ταφο του ενα ψυχοσαββατο.Να πας σε ιερεα και να το εξομολογηθεις διοτι ειναι ενα βαρος ψυχης κι αυτο.Θα νηστεψεις λιγουλακι 40 ημερες Ή την Μεγαλη Εβδομαδα ,οσο μπορεις,γεροντας απο το Αγιον Ορος μας λει οτι και μιαν ημερα να νηστεψει καποιος ειναι καλο για την ψυχη του...!Θα κοινωνησεις Μεγαλο Σαββατο βραδυ ειναι μεγαλη λειτουργια αυτη και εκεινο το βραδυ ,καθε αμαρτωλο μας συγχωρει ο Κυριος αφου εχεις εξομολογηθει και νηστεψει πριν.Θα ηρεμησεις κι εσυ και η ψυχουλα του αδικοχαμενου παιδιου.Όταν ηρεμησετε πλεον κι επειτα, καθε χρονο ενα πιατακι κολυβα ενα προσφορακι και το ονοματακι του υπερ αναπαυσεως με ενα κερακι ειναι αρκετα.Να εισαι καλα !
Δημοσίευση σχολίου