Καθώς επέστρεφα στο σπίτι μου αργά το βράδυ, άκουσα το κλάμα μικρού κοριτσιού. Κοντοστάθηκα, κοίταξα δεξιά κι αριστερά χωρίς όμως να διακρίνω κάποιον γύρω μου. Κι όμως το κλάμα του μικρού παιδιού ξανακούστηκε.
Σταμάτησα και προσπάθησα να καταλάβω από πια κατεύθυνση προερχόταν το κλάμα. Άρχισα να ακολουθώ τον ήχο, χωρίς να καταλάβω ότι έμπαινα σε ένα πολύ στενό, κακοφωτισμένο δρομάκι. Το κλάμα γινόταν όλο και πιο έντονο.
Σε μια γωνιά του δρόμου, πίσω από τους κάδους σκουπιδιών, διέκρινα με δυσκολία, λόγω του σχεδόν ανύπαρκτου φωτισμού, ένα μικρό κοριτσάκι να κάθεται στο δρόμο και να κλαίει, κρύβοντας με τα χεράκια του το πρόσωπό του.
Πλησίασα και το ρώτησα αν είναι καλά και τι έπαθε. Τα ρούχα του φαινόταν καθαρά. Χάθηκε; αναρωτήθηκα.
Όταν με είδε σταμάτησε το κλάμα και έβγαλε τα χέρια του μπροστά από το πρόσωπό του. Είδα τα βουρκωμένα του ματάκια και το ρώτησα που είναι η μαμά του. Δε πήρα καμία απάντηση. Το ξαναρώτησα αν χάθηκε και κούνησε καταφατικά το κεφαλάκι του. Δυστυχώς δε μπόρεσα να πάρω κάποια απάντηση στις ερωτήσεις που του έκανα σχετικά με το όνομά της, με το που μένει και ποιοι είναι οι γονείς του. Έτσι αποφάσισα να το πάω στην αστυνομία.
Στο δρόμο δεν είπε κουβέντα. Την ξαναρώτησα πως την λένε αλλά δε πήρα και πάλι απάντηση. Τότε της είπα χαριτωμένα ότι μάλλον δεν έχει όνομα κι αυτή κούνησε το κεφάλι της καταφατικά.
Φτάσαμε στο αστυνομικό τμήμα Αγίου Παντελεήμονα. Κοίταξα στο κουβούκλιο που έχει έξω από το τμήμα για να ρωτήσω τον αστυνομικό που είχε υπηρεσία τι θα έπρεπε να κάνουμε. Δε βρήκα κανένα. Άφησα το κοριτσάκι δίπλα στο κουβούκλιο και πλησίασα την είσοδο του αστυνομικού τμήματος.
Προσπάθησα να ανοίξω την πόρτα, αλλά φαινόταν ότι ήταν φρακαρισμένη. Έκανα άλλη μία προσπάθεια αλλά και πάλι δε τα κατάφερα. Πλησίασα το πρόσωπό μου κοντά στη πόρτα και τοποθετώντας το πρόσωπό μου ανάμεσα στα χέρια μου, πήγα να ακουμπήσω στο τζάμι της εισόδου για να δω αν υπήρχε κανείς μέσα.
Πριν προλάβω όμως να το κάνω αυτό, ένας δυνατός ήχος της πόρτας και ένα τράνταγμα με έκαναν να πεταχτώ πίσω τρομαγμένη!
Ο αστυνομικός που είχε υπηρεσία μόλις είχε βάλει δύναμη για να ανοίξει την πόρτα από μέσα και βγήκε έξω. Με ρώτησε τι ήθελα και του εξήγησα. Δυστυχώς όμως το κοριτσάκι δεν υπήρχε πουθενά. Είχε φύγει; Που πήγε μέσα στο σκοτάδι; Πότε πρόλαβε να απομακρυνθεί χωρίς να το καταλάβω όταν μόλις για δευτερόλεπτα το είχα αφήσει δίπλα στο κουβούκλιο;
Με τα πολλά ο αστυνομικός έλεγξε το βίντεο που είχε καταγράψει η κάμερα ασφαλείας της εισόδου. Και τότε έπαθα το σοκ. Πουθενά δεν υπήρχε το κοριτσάκι! Στο βίντεο ήμουν μόνη μου και μιλούσα στο κενό!
Σίγουρα θα με πέρασε για τρελή. Πραγματικά κι εγώ η ίδια νόμισα ότι είχα αρχίσει να τα χάνω. Μπορεί να πίστεψε ότι είχα πάρει ναρκωτικά. Στην καλύτερη περίπτωση ότι είχα μεθύσει.
Ευτυχώς με άφησε να φύγω, αφού μου ζήτησε να του υποσχεθώ ότι θα πάω στο σπίτι να ξεκουραστώ. Έφτασα στη πολυκατοικία και πήρα το ασανσέρ. Καθώς ανέβαινα στο πέμπτο όροφο, το φως μέσα στο ασανσέρ άρχισε να τρεμοπαίζει. Το ίδιο και το φως του διαδρόμου όταν βγήκα από το ασανσέρ.
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ)
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΑΝΤΡΙΚΑ)
Έβγαλα το κλειδί και πήγα να ξεκλειδώσω την εξώπορτα του σπιτιού μου. Τότε άκουσα από πίσω μου και πάλι το κλάμα του κοριτσιού! Προερχόταν από μερικά σκαλοπάτια πιο κάτω. Διστακτικά άρχισα να πλησιάζω το σημείο που ακουγόταν το κλάμα. Το φως του διαδρόμου συνέχιζε να τρεμοπαίζει.
Έφτασα στη σκάλα και άρχισα να την κατεβαίνω σιγά σιγά. Σκαλί σκαλί. Το φωτισμός γινόταν όλο και πιο ασθενής. Μερικά σκαλοπάτια πιο κάτω διέκρινα το ίδιο κοριτσάκι. Καθόταν όρθιο κι έκλαιγε!
Το πλησίασα, αργά, ακόμη λίγο. Η λάμπα πάνω από το κοριτσάκι κάηκε και τώρα διέκρινα μόνο τη φιγούρα του σώματός του.
Κατέβηκα ακόμη ένα σκαλί. Η λάμπα πάνω από το κοριτσάκι άρχισε να τρεμοπαίζει γρήγορα. Η εναλλαγή του σκοταδιού με το φως της λάμπας δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο την όρασή μου.
Κι όμως είμαι σίγουρη ότι είδα τη σκιά γύρω από το κοριτσάκι να μεγαλώνει και να το περικυκλώνει! Κι αυτό, στεκόταν εκεί, ακίνητο, έκλαιγε και με κοιτούσε με παράπονο στα μάτια.
Καθόμουν ακίνητη, ανήμπορη να αντιδράσω. Το κοριτσάκι έκλαιγε έχοντας ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του το τρόμο! Η σκιά είχε τυλιχτεί σχεδόν πάνω της και ξαφνικά, σα να το κατάπιε, το κοριτσάκι εξαφανίστηκε από μπροστά μου. Ο φωτισμός επανήλθε και πάλι σε φυσιολογική κατάσταση, αλλά το κοριτσάκι δεν υπήρχε πουθενά.
Μπήκα τρέχοντας στο σπίτι μου και πήρα πανικοβλημένη τηλέφωνο την κολλητή μου. Νομίζω όμως ότι δε πίστεψε όλα όσα της είπα. Από τότε, σπάνια, βλέπω το κοριτσάκι αυτό στον ύπνο μου.
Our Horror Stories: Ευχαριστούμε τη φίλη μας Ανθή για την ιστορία που μας έστειλε.
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ)
ΟΛΑ ΤΑ ΡΟΥΧΑ ΜΕ 6,99 ΕΥΡΩ (ΑΝΤΡΙΚΑ)
Διαβάστε επίσης:
Το Our Horror Stories φιλοξενεί τις δικές σας παράξενες, περίεργες, ανεξήγητες, τρομακτικές ιστορίες! Στείλε τώρα τη δική σου εμπειρία ή αυτή που άκουσες στο ourhorrorstory@gmail.com ή στη σελίδα μας στο facebook για να την δημοσιεύσουμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου